του Luchino Visconti

Κουρασμένος από τη χιμαιρική αναζήτηση της ομορφιάς και από το μάταιο κυνήγι της τελειότητας, ένας Γερμανός συνθέτης -ο Άσενμπαχ- φθάνει για ανάπαυση στη Βενετία. Μια απροσδόκητη συνάντηση και η ζωή του θα αλλάξει δραματικά. Στο πρόσωπο ενός γοητευτικού έφηβου -του Τάτζιο, μιας ανδρόγυνης φιγούρας, όπου το παιδί, η γυναίκα και ο άνδρας συνυπάρχουν-, ο Άσενμπαχ θα συναντήσει ενσαρκωμένη ότι αναζητούσε μια ζωή: την ομορφιά και την τελειότητα.
"Όποιος με το βλέμμα του ένιωσε την ομορφιά είναι προορισμένος να πεθάνει" και οι ανταλλαγές βλεμμάτων ανάμεσα στον ήρωα και τον νέο, τα αδιόρατα χαμόγελα που απλόχερα χαρίζει ο Τάτζιο στον Άσενμπαχ, όλα είναι απατηλά: εδώ δεν υπάρχει ερωτικός πόθος. Όλα αυτά είναι η πρό(σ)κληση για τον ήρωα να διαβεί το σύνορο, να επιχειρήσει το ταξίδι προς τα επέκεινα του βίου.
Το τέλος μιας διαδρομής, σκηνοθετεί ο Luchino Visconti: μια μελαγχολική τελετή αποχώρησης από τα εγκόσμια, μια θρηνητική τελετή για το τέλος της δημιουργίας, για την κόπωση του πνεύματος και του βίου, συνιστά η περιπλάνηση του ήρωα στα κανάλια και τα σοκάκια της Βενετίας. Βασισμένη στο μυθιστόρημα του Thomas Mann, η ταινία πέρα από τη γοητευτική ανάγνωση του κλασικού έργου, καταγράφει και τη συνάντηση του Ιταλού σκηνοθέτη με τη μουσική του Gustav Mahler (ακούγονται η 3η και 5η συμφωνία του): ο κεντρικός χαρακτήρας άλλωστε βασίζεται στην προσωπικότητα του συνθέτη.

Δημήτρης Μπάμπας

ΣΚΗΝΟΘΕΣΊΑ: Luchino Visconti
ΣΕΝΑΡΙΟ: Niccola Badalucco, Luchino Visconti
ΠΑΙΖΟΥΝ: Dirk Bogarde,  Björn Andrésen, Silvana Mangano, Marisa Berenson
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Pasqualino De Santis