της Jeanine Meerapfel 
Tο Καλοκαίρι της Αννας είναι μια ελληνο-γερμανική παραγωγή και διαδραματίζεται σ' ένα μικρό ελληνικό νησί. Στην διανομή ρόλων -και εκτός απο την Angela Molina- συναντάμε και ονόματα γνωστών ελλήνων ηθοποιών -όπως οι Δημήτρης Καταλειφός, Θέμις Μπαζάκα, Μαρία Σκουλά κ.α.-, ενώ στην ηχητική μπάνντα ακούμε την μουσική του Φλώρου Φλωρίδη. Η σκηνοθέτις της ταινίας Jeanine Meerapfel έχει στο ενεργητικό της ταινίες που είχαν επιτυχία στο κύκλωμα των φεστιβάλ -μεταξύ άλλων και η Malu (1981), βραβείο της FIPRESCI στις Κάννες. Η Jeanine Meerapfe σπούδασε δημοσιογραφία κινηματογράφο, εργάστηκε ως δημοσιογράφος και ως κριτικός κινηματογράφου, ενώ απο το 1990 διδάσκει κινηματογράφο στην Ακαδημία Media Arts του Μονάχου.
Ταινία που διαδραματίζεται στο σήμερα αλλά στοιχειώνεται απο το παρελθόν, Tο Καλοκαίρι της Αννας έχει ως κεντρικό πρόσωπο μια γυναίκα, που αναζητά την γαλήνη και την ευτυχία. Όταν η ελληνικής καταγωγής, 50χρονη φωτογράφος Αννα Καστελάνο φθάνει σ' ένα μικρό νησί της Ελλάδος, δεν γνωρίζει ακόμη πώς θα γυρίσει μία νέα σελίδα στη ζωή της. Σ' αυτό το νησί θα ανακαλύψει την ιστορία της οικογένειας Σεφαραδιτών του πατέρα της, την εξορία και εκδίωξη από τους Ναζί και τον παθιασμένο έρωτα του πατέρα της και μιας νεαρής κοπέλα, της Αννας. Μέσα στη θλίψη της για το πρόσφατο χαμό του συντρόφου της Μαξ, συναντά τον Νικόλα, ένα νεαρό, σύγχρονο Έλληνα. Το Βερολίνο, η πόλη της Αννας είναι γι' αυτόν μία πρόκληση σε σχέση με την καθημερινή ζωή του νησιού. Οι δύο τους θα ζήσουν ένα έντονο πάθος αλλά στο τέλος ο καθένας θα ακολουθήσει τον δικό του δρόμο. Η ιστορία, αισθηματική και διασκεδαστική ταυτόχρονα, συγχωνεύει αναμνήσεις περασμένων ημερών, με αρώματα και ήχους της Μεσογείου.
Σύμφωνα με την κριτική του Variety, η σκηνοθέτις "χειρίζεται με σιγουριά το ευαίσθητο θέμα της επαναφοράς στην ζωή προγόνων που έχουν από καιρό χαθεί, απογυμνώνοντας μία σειρά από έξυπνες επινοήσεις και επιδείξεις εντυπωσιασμού, ενώ παράλληλα ανατρέπει τα κυρίαρχα στοιχεία του γυναικέιου μελοδράματος". 
Η Jeanine Meerapfel δηλώνει για την ταινία της: "Στόχος μου και θέλησή μου ήταν να σκηνοθετήσω μία γυναίκα που καταφέρνει να αποκτήσει ταυτότητα μέσα από τις αναμνήσεις. Για μια γυναίκα που μαθαίνει ότι η αγάπη εξακολουθεί να υπάρχει, ακόμα κι αφού έχουν χαθεί αυτοί που αγαπούσε.
Ήθελα να δείξω ότι για την Αννα, η διαδικασία αναμόχλευσης των αναμνήσεων, είναι διαδικασία θεραπείας, ένας τρόπος επιστροφής πίσω στις χαρές της ζωής. Ο σκοπός μου ήταν να δημιουργήσω μία ταινία, που θα μιλάει για απροσδόκητες συναντήσεις και αποχαιρετισμούς, για αφήξεις και αναχωρήσεις, αλλά και για τα "μικρά" πράγματα της ζωής. Όπως το μαγείρεμα, ο χορός, το να αποξηραίνεις φυτά ή σύκα για τον χειμώνα.
Στόχος μου ήταν να βρει ο θεατής μέσα από αυτή την ιστορία, την δικιά του ιστορία- μια πρόσκληση σε ένα συναισθηματικό ταξίδι μέσα στον χρόνο."
