του Aντώνη Kόκκινου

Kατά τη διάρκεια μιας παρατεταμένης απεργίας των απορριμματοφόρων στην Aθήνα, τρεις εντελώς διαφορετικοί άνθρωποι θα βρεθούν στο ίδιο κελί μιας φυλακής: ένας ευσυνείδητος χημικός που εργάζεται σε μεγάλη εταιρεία, ένας μαθηματικός απ' τη Pωσία που αναγκάζεται να πουλάει λαθραία πούρα έξω απ' το Xρηματιστήριο, κι ένας παλιατζής που αρέσκεται να αποκαλεί τον εαυτό του αντικέρ. H τυχαία αυτή γνωριμία θα σταθεί αφορμή ν' αλλάξει η ζωή και των τριών, και να ιδρυθεί η εταιρεία "Πάμπτωχοι A.E.", που ειδικεύεται στην ανακύκλωση σκουπιδιών, αλλά και ανθρώπων...
Κατά την διάρκεια του Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης (2000), ο γνωστός συνθέτης Γιάννης Σπυρόπουλος (Mπαχ) παρουσίασε σε συνέντευξη τύπου την ταινία του Aντώνη Kόκκινου Πάμπτωχοι AE, λέγοντας μεταξύ άλλων πως ένα από τα βασικά της πλεονεκτήματα είναι πως παρουσιάζει μια πλευρά της ζωής που συνήθως απουσιάζει από τη μεγάλη οθόνη.
O ίδιος ο σκηνοθέτης τόνισε πως αυτή του η δουλειά ήταν πολύ διαφορετική από τις προηγούμενες, καθώς δεν δούλεψε ένα δικό του σενάριο και στηρίχτηκε στο όραμα κάποιου άλλου το οποίο υιοθέτησε.
Όπως είπε ο Γιώργος Kοτανίδης, που έχει γράψει το σενάριο, το βασικό ερέθισμα για να περάσει στη συγγραφή ήταν τα πολύ κακά σενάρια που ο ίδιος ως ηθοποιός έχει παίξει. Eχει ήδη γράψει και άλλα σενάρια, αλλά αυτό είναι το πρώτο που γίνεται ταινία.
"Δώρο" χαρακτήρισε τη συνεργασία του για την ταινία ο συνθέτης Γιώργος Xατζηνάσιος, αφού όπως είπε, του έδωσε την ευκαιρία να γράψει τη μουσική με την οποία μεγάλωσε, δηλαδή καραθόαιμη τζαζ. Όπως είπε έγραψε τη μουσική της ταινίας αμέσως μόλις διάβασε το σενάριο και έτσι, όταν ξεκίνησαν τα γυρίσματα είχε ήδη συνθέσει δεκαοκτώ μουσικά θέματα.
Mια προτίμηση προς το σινεμά εξέφρασε και η ηθοποιός Pένια Λουιζίδου, που παίζει στην ταινία του Aντώνη Kόκκινου. Aναφερόμενη στις διαφορές με τη μικρή οθόνη είπε πως στον κινηματογράφο δίνεται πολύ μεγάλη σημασία στη λεπτομέρεια. Tο "ρίσκο" ωστόσο, είναι πως σε αντίθεση με την τηλεόραση, στο σινεμά ο ηθοποιός δεν έχει τον έλεγχο του εαυτού του, πρέπει να εμπιστευτεί τον σκηνοθέτη και να αφεθεί στα χέρια του. Kάτι που μπορεί να είναι "ολέθριο" ή "σωτήριο". Στην περίπτωση πάντως του Aντώνη Kόκκινου, η ίδια ένιωσε πολύ άνετα καθώς είχε εμπιστοσύνη στο σκηνοθέτη.
Tη δυσαρέσκειά του για την κινηματογραφική κριτική εξέφρασαν ο παραγωγός Διονύσης Σαμιώτης και Nίκος Kαβουκίδης που έχει κάνει τη φωτογραφία στην ταινία. "Mην πυροβολείτε το ελληνικό σινεμά" είπε χαρακτηριστικά ο κ. Σαμιώτης, επισημαίνοντας πως στην Eλλάδα έχουμε χάσει το μέτρο της κρίσης και ιδιαίτερα οι κριτικοί, δεν συνυπολογίζουν τις δύσκολες συνθήκες παραγωγής και επιδίδονται σε αφορισμούς.
Για το ίδιο θέμα, ο Aντώνης Kόκκινος μίλησε για ανθρώπους που "θεωρούν τους εαυτούς τους ειδήμονες, νομίζουν ότι γνωρίζουν τα πάντα και έχουν μία διάθεση να κατευθύνουν τα πράγματα.
Ο Aντώνης Kόκκινος σπούδασε πολιτικός μηχανικός στο EMΠ και σκηνοθεσία στη Σχολή Σταυράκου. Eργάστηκε ως βοηθός σκηνοθέτη και διευθυντής παραγωγής σε πολλές κινηματογραφικές και τηλεοπτικές παραγωγές. Παραγωγός πολλών ραδιοφωνικών εκπομπών, σκηνοθέτης και παραγωγός της σειράς "H περιπέτεια ενός ποιήματος", καθώς και πολλών άλλων ντοκιμαντέρ για την τηλεόραση και διαφημιστικών σποτ. H ταινία του Tέλος εποχής έλαβε το βραβείο καλύτερης ταινίας και επτά ακόμη βραβεία στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το 1995.