του Χρήστου Βούπουρα

O Πέτρος, ένας αρχαιολόγος γραφείου, επιδιώκει να επικοινωνήσει με το «διαφορετικό»: τον Χουσάμ, νεαρό Άραβα μετανάστη, και το φανατισμό του Ισλάμ· την Αλεξάνδρα, Ελληνογαλλίδα τσελίστρια που έχει επιφορτισθεί την αλκοολική μητέρα της· τον Λαέρτη, Αλβανό πιανίστα που κουβαλά την κατάρα της ευφυΐας του· τον Στρατή, Έλληνα μετανάστη που επιστρέφει «άπατρις» στη χώρα του· τον Δανιήλ, διευθυντή τράπεζας που πιστεύει πως όλα εξαγοράζονται, ακόμα και τα συναισθήματα· και τον Μιχαήλ, αστυνομικό που κυνηγάει μετανάστες, ενώ πλάθει τη δική του ιστορικοπολιτική πραγματικότητα. Η επαφή του Πέτρου με τους έξι αυτούς ανθρώπους θα είναι μια εμπειρία τραυματική. Για κάθε μία καταβάλλει και ένα αντίτιμο, μερικές φορές υλικό, άλλες ψυχικό, άλλες πάλι και τα δύο. Άραγε το κέρδος της εμπειρίας θα καλύψει την απώλεια; Το τέλος είναι ανοιχτό και διφορούμενο. Η τελευταία χειρονομία του είναι μία λύση προσωρινή, ένας συμβιβασμός με τις ανάγκες της υπαρξιακής ισορροπίας. Ποια θα είναι η επόμενη κίνηση;
Ο Χρήστος Βούπουρας, σκηνοθέτης της ταινίας, σε μια συνέτευξη του στο BHmagazino (22-2-2015), δηλώνει: «Βασική προϋπόθεση για να γίνει κάποιος ήρωάς µου είναι ο έρωτας. Ο έρωτας απαιτεί αυθεντικότητα, καθαρότητα, ακεραιότητα και πόνο. Οι "οµάδες" που περιγράφεις δεν έχουν την πολυτέλεια να είναι αλλιώς. Δηλαδή είναι απροκάλυπτα παλλόµενες, γι' αυτό και ασκούν επάνω µου τεράστια γοητεία. Δηλαδή έρωτα
(...) Ο Πέτρος, ο ήρωας του βιβλίου, αρχαιολόγος το επάγγελµα, µέσα στο κέντρο της Αθήνας, βιώνει την απογυµνωµένη ελληνική παράνοια ερχόµενος σε επαφή από επιλογή ή από σύµπτωση µε ανθρώπους "διαφορετικούς". Για καθεµία από αυτές τις επαφές θα καταβάλει και ένα αντίτιµο. Αλλοτε υλικό, άλλοτε καθαρά ψυχικό - συναισθηµατικό. Κάποτε και τα δύο. Το ερώτηµα που τίθεται είναι αν το κέρδος της Εµπειρίας θα καλύψει την απώλεια. Οι βασικοί άξονες που κινείται ο ήρωας είναι ο ουµανισµός και η αναζήτηση της ψυχικής ισορροπίας µέσα από έναν ρεαλισµό της καθηµερινότητας».
Ο Χρήστος Βούπουρας σκηνοθέτησε και έγραψε τη μεγάλου μήκους Λιποτάκτης, που παρουσιάστηκε στο Φεστιβάλ του Βερολίνου (Πανόραμα). Η ταινία του Mirupafshim κέρδισε το βραβείο καλύτερης ταινίας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και στο Φεστιβάλ Βρυξελλών και συμμετείχε σε πολλά διεθνή φεστιβάλ. Επίσης σκηνοθέτησε το μεγάλου μήκους ντοκιμαντέρ Ο χορός των αλόγων.


(πηγή σημειώσεις για την παραγωγή)