των Χρίστου Γεωργίου & Γιώργου Κούμουρου
(το σημείωμα των σκηνοθετών)

Θελήσαμε να δώσουμε την ευκαιρία σε κάποιους ανθρώπους που σήμερα 41 χρόνια μετά την εισβολή του 1974, μιλούν για πρώτη φορά. Εστιάζουμε στους ανθρώπους που μείνανε στο χωριό. Αυτό το άμαχο τμήμα του πληθυσμού που συχνά παραγνωρίζεται στην προσπάθεια της Ιστορίας να καταγράψει λίστες από ημερομηνίες και μάχες.
Διαλέξαμε με προσοχή διαφορετικές ηλικίες για να δούμε τις στιγμές αυτές όχι μόνο μέσα από τα μάτια ώριμων ανθρώπων, αλλά και μέσα και από την πιο ιδιαίτερη μάτια του παιδιού. Οι ιστορίες που μας αφηγούνται οι άνθρωποι αυτοί είναι μοναδικές. Όχι μόνο οι εμπειρίες τους, αλλά και η ματιά τους. Απλή, άμεση, ανθρώπινη. Η αφήγηση του ντοκιμαντέρ στηρίζεται εξ ολοκλήρου σ’ αυτές τις αφηγήσεις χωρίς αναλυτές, ιστορικούς, ανθρωπολόγους ή άλλους παρατηρητές της Ιστορίας. Βλέπουμε τους ανθρώπους πού έζησαν οι ίδιοι την Ιστορία.
Μέσα απ’ αυτήν την προσπάθεια θέλουμε να διαφυλάξουμε από το χρόνο μία ιστορία σημαντική όχι μόνο για την Κύπρο, αλλά για όλα τα μέρη όπου άνθρωποι ήρθαν αντιμέτωποι με τον πόλεμο. Υποστηρίζοντας ότι ο δρόμος για ένα ειρηνικό μέλλον περνά απαραίτητα μέσα από τέτοιες ειλικρινείς ματιές στο παρελθόν και το παρόν.

(πηγή σημειώσεις για την παραγωγή)