του Σύλλα Τζουμέρκα
b_505X0_505X0_16777215_00_images_1819_to-thayma-tis-thalassas.jpg

Μια συναρπαστική αστυνομική περιπέτεια με φόντο τη λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου, η ταινία του Σύλλα Τζουμέρκα εστιάζει στις σκοτεινές και δυσώδεις όψεις της επαρχιακής ζωής.
Αθήνα 2006. Η προϊσταμένη της αντιτρομοκρατικής –στο ρόλο η εξαιρετική Αγγελική Παπούλια - παγιδεύεται και καταλήγει με δυσμενή μετάθεση στο Μεσολόγγι. 10 χρόνια μετά βρίσκεται ακόμα εκεί. Βουτηγμένη στην ανία της επαρχιακής ζωής, επικεφαλής του τοπικού αστυνομικού τμήματος, η αστυνόμος Ελισάβετ μοιάζει να μην έχει καμία προσδοκία για το μέλλον. Την αταραξία της επαρχιακής ζωής θα διαταράξει η αυτοκτονία ενός τοπικού σταρ, τραγουδιστή στο επαρχιακό μπουζουκτσίδικου, μετά από μια επεισοδιακή βραδιά. Η αστυνόμος Ελισάβετ βρίσκεται ξαφνικά αντιμέτωπη μ’ ένα αστυνομικό μυστήριο που πρέπει να εξιχνιάσει.
Ο σκηνοθέτης της ταινίας Σύλλας Τζουμέρκας αφηγείται τα της ιστορίας δίνοντας έμφαση στα αρχέτυπα μιας αστυνομικής περιπέτειας, στις εντάσεις και στα μυστήριά της. Σύμφωνα μ’ αυτά τα αρχέτυπα, κεντρικό ρόλο, πέρα από το μυστήριο που πρέπει να εξιχνιαστεί, παίζει η προσωπικότητα του/ της αστυνομικού, τη διαδρομή του / της οποίου/ ας η αφήγηση ακολουθεί. Ο σκηνοθέτης σχεδιάζει το πορτραίτο μιας ιδιόμορφης και ιδιαίτερης γυναίκας. Τα χαρακτηριστικά της; η αθυροστομία, οι συχνές λεκτικές επιθέσεθις και η υπεροχή της (και όχι μόνο λόγω της θέσης) στις σχέσεις με τον ανδρικό περίγυρό της. Παράλληλα, η δράση τοποθετείται σ’ ένα τόπο ιδιαίτερο που επιβάλει μια ατμόσφαιρα και έναν αφηγηματικό ρυθμό: στη λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου: ένα χώρο που κυριαρχείται από το αχανές και το επίπεδο. Τέλος, είναι η απεικόνιση της επαρχιακής ζωής που διαδραματίζει τον καθοριστικότερο ρόλο στην τελική διαμόρφωση της δραματικής πλοκής. Η επαρχιακή ζωή, με τα κρυμμένα μυστικά της, τις σκοτεινές γωνίες της, τα δυσώδη έλη της με τα στάσιμα νερά, μια χοάνη, μια μαύρη τρύπα μέσα στην οποία χάνονται όλοι οι πρωταγωνιστές της ιστορίας. Μόνη διασωθείσα η κεντρική ηρωίδα, που καταφέρνει να κάνει την υπέρβασή της. Είναι η ηρωική της έξοδος από το τέλμα της επαρχιακής ζωής, την προσωπική της κόλαση ό,τι αφηγείται η ταινία.

Δημήτρης Μπάμπας