του Semih Kaplanoğlu
sut2.jpg

Ο δεκαοκτάχρονος Γιουσούφ ανησυχεί όταν μαθαίνει ότι η μητέρα του, Φατμά, 40 χρόνων, έχει μυστικό δεσμό με το σταθμάρχη της πόλης. Άραγε ο Γιουσούφ πρέπει να συμπεριφερθεί σύμφωνα με τις παραδόσεις της ανδροκρατούμενης κουλτούρας και της πόλης του ή να αναπτύξει μια νέα αντίληψη που να εναρμονίζεται περισσότερο με τη διαδικασία εκμοντερνισμού που επιτελείται στην περιοχή;
Ο Σεμίχ Καπλάνογλου δηλώνει :"Αυτό που βλέπω εδώ είναι ένα μακροσκελές κινηματογραφικό flash back. Πείτε το ένα εσωτερικό ταξίδι, αν θέλετε, προς το αυθεντικό και μακριά από το παγκοσμιοποιημένο πρόσωπο και την εμφάνιση των επαρχιών του κόσμου. Γιατί είναι στις επαρχίες μας που η αίσθηση του χρόνου, τόσο διαβρωμένη από την επέλαση του πολιτισμού, είναι ακόμα αισθητή. Θυμίζει επίσης κάτι από αρχαιολογική ανασκαφή, που ξεκινάει από τις τελευταίες μέρες της σχέσης μητέρας-γιού (με το θάνατο της μητέρας στο «Αυγό»), ως την καινούρια αρχή (η γέννηση του γιού στο «Μέλι»). Ελπίζω με αυτό τον τρόπο να βρίσκω τον τρόπο να διηγηθώ το βάρος και τον πόνο του χρόνου που περνάει, έτσι ώστε να μπορώ να προσκαλέσω κάποιον να θυμηθεί και να σκεφτεί το δικό του χρόνο. Όλοι έχουμε μητέρες που αγαπάμε και είναι πολύ πιθανό πολλά να κρύβονται στο χρόνο που περνάμε μαζί τους, και στο χρόνο που δεν μπορούμε πια να μοιραστούμε μαζί τους. Εύχομαι να γίνεται αντιληπτό ότι οι ταινίες μου δεν είναι προσκολλημένες στην ιστορία που διηγούνται, δηλαδή στο σενάριο. Είμαι της γνώμης ότι ο χρόνος είναι η πρώτη ύλη του κινηματογράφου.
sut1.jpg
Η έκφραση μου είναι απλή, υπολείπεται σε διαλόγους, σχηματίζεται στο μεγαλύτερο μέρος της από οπτικές και ακουστικές λεπτομέρειες και επικεντρώνεται στο να μεταλαμπαδεύσει την αίσθηση του χρόνου που περνάει με κάθε ανάσα."
Ο Σεμίχ Καπλάνογλου (Semih Kaplanoğlu) γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1963. Σπούδασε κινηματογράφο και τηλεόραση στη Σχολή Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Ντοκούζ Εiλίλ της Σμύρνης, απ’όπου αποφοίτησε το 1984. Η πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία "Μακριά απ’ την πατρίδα" κέρδισε πολλά βραβεία. Η δεύτερη ταινία του, "Η πτώση του αγγέλου", έκανε πρεμιέρα στο 55ο Φεστιβάλ του Βερολίνου και προβλήθηκε στο 46ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Η ταινία "Αυγό", η οποία είναι το πρώτο μέρος μιας τριλογίας με τον τίτλο "Αυγό-Γάλα-Μέλι", προβλήθηκε στο «Δεκαπενθήμερο Σκηνοθετών» του Φεστιβάλ των Καννών 2007. Η ταινία του Sut (Milk/ Γάλα) έκανε πρεμιέρα το 2008 στο Φεστιβάλ Βενετίας και προβλήθηκε σε φεστιβάλ σε ολόκληρο τον κόσμο κερδίζοντας βραβεία όπως το FIPRESCI στο Φεστιβάλ Κωνσταντινούπολης. Η πιο πρόσφατη ταινία του, Bal (Honey), τρίτο και τελευταίο μέρος της λεγόμενης «Τριλογίας του Γιουσούφ», κέρδισε τη Χρυσή Άρκτο στην 60η Berlinale.

(πηγή δελτίο τύπου)