(Δυο Κορίτσια)
του Kutluğ Ataman
(οι δηλώσεις του σκηνοθέτη)
Ήθελα να κινηματογραφήσω την ταινία 2 Girls/ İki Genç Kız/ Δυο Κορίτσια σαν ένα ντοκιμαντέρ ή σαν ένα πολεμικό ρεπορτάζ. Δύο διαφορετικές εκδοχές της Κωνσταντινούπολης: η μια είναι η Κωνσταντινούπολη των προαστίων, η οποία ακόμα παράγει και η άλλη είναι η Κωνσταντινούπολη του κέντρου που πεινασμένη καταβροχθίζει τα πάντα. Η Κωνσταντινούπολη του κέντρου, που είναι ο κόσμος της Handan, είναι τόσο άπληστη που όταν δεν βρίσκει τροφή καταπίνει τα ίδια της τα παιδιά ή ακόμα και τον ίδιο εαυτό της.
Η φαινομενικά σκληρή και δυνατή Behiye, η δραπέτισσα των προαστίων, βλέπει το γλυκό κορίτσι Handan, που ζει στο Etiler, μ’ όλη την αθωότητα της, ως τον λυτρωτής της. Ενώ η Handan είναι ένα προϊόν του Etiler. Είναι ένα όμορφο πλάσμα, αλλά και αρπακτικό, που περιμένει την λεία της. Είναι γοητευτική. Ωστόσο μας αρέσει και κατανοούμε την Handan όπως την Behiye. Εξάλλου στο τέλος και οι δύο είναι το ένα πρόσωπο της Κωνσταντινούπολης.
Γνωρίζουμε ότι αν η Handan δεν καταβροχθίσει την Behiye, κάποιος άλλος θα καταβροχθίσει την Handan. Πόσο θυμωμένοι μπορούμε να είμαστε με τη Handan επειδή κάνει κάτι που είναι στη φύση της; Δεν είναι η Κωνσταντινούπολη που επίσης τη γέννησε;
Όταν δύο πλάσματα από διαφορετικούς κόσμους διασταυρώνουν την πορεία τους οι δύο κόσμοι του συγκρούονται επίσης. Κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης, ήθελα να είμαι παρών με μια κάμερα και να μεταδώσω ζωντανά ότι συμβαίνει…
Αυτή η σύγκρουση με ελκύει τόσο όσο με ελκύουν και τα πρόσωπα της ταινίας. Γιατί η σύγκρουση φέρνει μαζί της το παιχνίδι, ένα επικίνδυνο ταγκό, το δράμα και δίνει στην ιστορία δυναμισμό και την κάνει ελκυστική για να την παρακολουθήσει κάποιος. Οι συγκρούσεις πάντα έλκουν τους ανθρώπους για να τις παρακολουθούν.
Σχεδιάζω να χρησιμοποιήσω αυτές τις συγκρούσεις στο έπακρο. Επίσης ήθελα να αντανακλώνται μ’ ένα οπτικό τρόπο στην ταινία. Αυτός είναι ένας ακόμη λόγος που στη ταινία 2 Girls ο σκοτεινός κόσμος της Behiye είναι στη πραγματικότητα το θύμα και ο ροζ κόσμος της Handan είναι στην πραγματικότητα ο θύτης.
Αυτές οι αντιφάσεις είναι πραγματικότητες που μέχρι τώρα δεν έχουν επισημανθεί από την οπτική γωνία της νεότητας στο Τουρκικό σινεμά. ενώ ο φόβος είναι μέσα στη φύση της νεότητας. Ψυχολογικοί και κοινωνικοί όροι όπως ο φόβος της ζωής, ο φόβος του ποια κατεύθυνση να ακολουθήσεις, ο φόβος της να μεγαλώνεις, να μπαίνεις στη ζωή, να έχει μια σεξουαλική επαφή έχουν παρουσιαστεί στο κινηματογράφο σ’ ένα ευρύ φάσμα. Μπορούμε να δούμε την ταινία 2 Girls ως μια ταινία ενηλικίωσης έχοντας μια μουσική στην οποία οι στίχοι είναι στα Τουρκικά.
(δηλώσεις στις σημειώσεις για την παραγωγή)
