του Jang Sun-woo

" Σεξ και σαδομαζοχισμός χωρίς περιορισμούς. Κινηματογραφικές ακροβασίες στο όρια του σινεμά βεριτέ "
(απόσπασμα από το πρόγραμμα του φεστιβάλ)

Το φιλμ έχει απαγορευτεί στη Ν. Κορέα ως πορνογραφικό. Έχω την εντύπωση ότι πολλές από τις ερωτικές σκηνές του πρέπει να' ναι αληθινές. Όταν ολόκληρη η δυτική πολιτιστική βιομηχανία στηρίζεται στην εμπορευματοποίηση του ανθρώπινου σώματος, ( και δεν υπάρχει τίποτε πιο χυδαίο και πιο πορνογραφικό από αυτό ), είναι ανόητο ή μάταιο να αποδοκιμάζεις και να λογοκρίνεις ταινίες, επειδή τις θεωρείς πορνό. Ευτυχώς ή δυστυχώς, κανείς δε σοκάρεται σήμερα από το πορνό ή τη χυδαιότητα, εκείνο που ξενίζει είναι η ανειλικρίνεια των προθέσεων. Και αυτό το τελευταίο, στο χώρο του σινεμά, θα έπρεπε να αποτελεί αξίωμα.
Το φιλμ στερείται, παντελώς, σεναρίου και υποτυπώδους, έστω, κοινωνικής ή ψυχολογικής σκιαγράφησης χαρακτήρων. Εν μέσω κακόγουστων πειραματισμών σύγχυσης της μυθοπλασίας με το ντοκιμαντέρ, ( ο σκηνοθέτης φροντίζει να διακόπτει την αφήγηση με συνεντεύξεις των ηθοποιών του που μιλούν για την ταινία και το πώς βλέπουν τους ρόλους τους ή με σκηνές από τα γυρίσματα ) και hardcore πορνό, η ταινία δείχνει να προσπαθεί να αυτοσαρκαστεί. Σαδομαζοχισμός δίχως τις στοιχειωδέστερες φιλοσοφικές αναφορές του, στα όρια, όχι φυσικά του cinema verite αλλά, ενός γνήσιου porn movie, που δεν τολμά καν να αποδεχτεί τον εαυτό του ως τέτοιο, γιατί πολύ απλά ο δημιουργός του έχει την ατυχία (ή το θράσος) να φαντασιώνεται την Αυτοκρατορία των Αισθήσεων.

Μαίρη Δισερή