(μια επιλογή ταινιών...)

Πρώτη ύλη του Χρήστου Καρακέπελη
Τα όνειρα μεγάλων χαλυβουργιών για σχεδόν τζάμπα scrap, οι περιβαλλοντικές υποχρεώσεις της Ελλάδας προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, και το δυτικό όνειρο μιας στρατιάς παράνομων μεταναστών συναντιούνται σε μια σειρά παραγκουπόλεις στη σκιά του Παρθενώνα. Ποιο απ’ όλα συντρίβεται; Τρεις roma από την Αλβανία, δύο Ινδοί, ένας Τούρκος και ένας μόνο Έλληνας, ανάμεσά τους και ένα παιδί, δείγμα μόνο της απέραντης στρατιάς των desperandos που ανακυκλώνουν τα μέταλλα μιας ολόκληρης χώρας, είναι οι ήρωες της «Πρώτης Ύλης», και πρώτη ύλη οι ίδιοι. Πρώτοι κρίκοι στην παραγωγή απέραντου πλούτου, πολιτικής ορθότητας και καταναλωτικής νεύρωσης, αυτοί που με κλεμμένο νερό ανακουφίζουν τα σακατεμένα πνευμόνια και τα φλογισμένα τους μάτια, που χωρίς ηλεκτρικό, στο σκοτάδι, διώχνουν τα πεινασμένα ποντίκια στο στρώμα τους. Η λεηλασία των ζωών τους με φόντο τη λεηλατημένη Αθήνα των βίαιων επεισοδίων, των καμένων τραπεζών και των δημοσίων κτηρίων κάνει την ιστορία τους, ιστορία μας. Η «Πρώτη Ύλη» είναι η πορεία κάποιων τροφοσυλλεκτών στην σημερινή Ευρώπη. Η οσμή ενός ενοχλητικού αλλά υπό εκμετάλλευση πρωτογονισμού. Η απλή καταγραφή ενός μόχθου μέσα στη καυτή ζέστη και το παγωμένο χιόνι που διαπερνά τα σώματα των ηρώων και τρυπώνει στο μυαλό των θεατών.

Champions – μια αστεία ιστορία του Γαβριήλ Τζάφκα
Το θέμα της κινηματογραφικής παιδείας αποτέλεσε γόρδιο δεσμό για πολλά χρόνια στην Ελλάδα λόγω της έλλειψης μια σοβαρής κρατικής σχολής κινηματογράφου. Ξεκινώντας από την εποχή του Σταυράκου το 1950 φτάνουμε μέχρι τις μέρες μας διερευνώντας το ζήτημα αυτό μέσω ενός διαλόγου μεταξύ των ανθρώπων που ασχολήθηκαν και ασχολούνται. Ανάμεσά τους Θόδωρος Αγγελόπουλος, Παντελής Βούλγαρης, Ντίνος Κατσουρίδης, Νίκος Κούνδουρος, Μάνος Ζαχαρίας, Werner Hertzog, Emir Kusturica, Fatih Akin.

Ανάμεσα σε δύο πατρίδες του Χρήστου Καρακάση
Ο μίτος σε βοηθάει να ξαναβρείς το δρόμο της επιστροφής. Προς τον τόπο που άφησες. Δεν ξέρεις όμως πώς να τον ξανανιώσεις τελείως δικό σου. Τον κοιτάς όπως κοιτάμε έναν παλιό έρωτα. Ίσως η αιώρηση ανάμεσα στις δύο χώρες να είναι η μόνη πραγματική πατρίδα. Το μεσοδιάστημα όπου βλέπεις να απομακρύνεται ένα κομμάτι γης από το παράθυρο και μαζί του οι άνθρωποι που το κατοικούν. Αναρωτιέσαι αν εσύ παραμένεις ο ίδιος. Ψάχνεις πάλι τα συστατικά της ταυτότητας σου. Από τι αποτελείσαι; Από τη μνήμη της αφής; Από τη μυρωδιά των δρόμων; Μήπως απ’ τις προθέσεις σου; Ίσως σκέφτεσαι τώρα να είμαι κάτι πέρα απ’ όλα αυτά. Κάτι μέσα σε όλα και κάτι έξω απ’ όλα. Όλες οι δυνατότητες σου είναι πάλι εκεί. Λες και δεν τις έχασες ποτέ. Είσαι πάλι παιδί.

Οι νύμφες του Hindu Kush της Αννέτας Παπαθανασίου
Στο βορειοδυτικό Πακιστάν, ζουν 4.000 Καλάσα. Μια αρχέγονη φυλή, που πιστεύει σε νύμφες, θεούς και ξωτικά, έχει καταφέρει να επιβιώσει και να διατηρήσει την παράδοσή της ανάμεσα σε 165 εκατομμύρια μουσουλμάνους.
Οι γυναίκες Καλάσα είναι δυνατές, αξιαγάπητες και παραδόξως ελεύθερες.
Η Σαμίμ, είναι η πρώτη κοπέλα που κατάφερε να σπουδάσει στο πανεπιστήμιο. Το όνειρό της είναι να δουλέψει με τον Αθανάσιο Λερούνη, πρόεδρο της ΜΚΟ «Έλληνες Εθελοντές» που οργανώνει αναπτυξιακά και εκπαιδευτικά έργα στην περιοχή και να βοηθήσει την φυλή της όσο μπορεί.
Όμως, ξαφνικά οι Ταλιμπάν απαγάγουν τον Λερούνη. Όλα αλλάζουν.

Σωματείο ρακοσυλλεκτών της Μαρίνας Δανέζη
Το Σωματείο Ρακοσυλλεκτών ιδρύθηκε το 1992. «Προτού ιδρύσουμε το σωματείο μας ήμασταν έρμαια της καλοσύνης του κάθε οργάνου» μας λέει ο πρόεδρος Σπύρος. Η ανάγκη βιοπορισμού τους έκανε να οργανωθούν, να διεκδικήσουν και τελικά να καταφέρουν να αποκτήσουν ένα σταθερό χώρο όπου κάθε Κυριακή στήνουν το παζάρι του Σωματείου. Άνθρωποι με διαφορετικές κουλτούρες, καταγωγές, θρησκείες συνυπάρχουν αρμονικά. Ο επίτιμος πρόεδρος, ο πρόεδρος, ο γραμματέας, ο ταμίας, ο αρχιφύλακας, τα μέλη, τα επίτιμα μέλη, ένα γαϊτανάκι ανθρώπων, μια μικρογραφία της κοινωνίας μας.

Ο Αθέατος σκηνοθέτης του Νίκου Θεοδοσίου
Η ταινία δεν είναι ένα «πορτραίτο» του Ροβήρου Μανθούλη. Δεν περιλαμβάνει καμία βιογραφική αναφορά, καμία πληροφορία για το έργο του. Επιδιώκει κάτι πιο ουσιαστικό: να αναδείξει την καλλιτεχνική ταυτότητα του δημιουργού μέσα από το ίδιο του το έργο.
Ο «αθέατος σκηνοθέτης» χρησιμοποιεί εικοσιτέσσερα αποσπάσματα από 15 ταινίες του που συγκροτούν ένα σώμα «σημαδιακών», όπως τις χαρακτηρίζει ο ίδιος, σκηνών. Σημαδιακών γιατί είναι αποκαλυπτικές τόσο για τον κόσμο μας όσο και για τον ίδιο τον δημιουργό.

Το σχέδιο Σωτηρία-Μνήμη και ασθένεια στον εικαστικό λόγο της Λουκίας Ρικάκη
Η τέχνη μέσα στο νοσοκομείο αποτελεί ένα από τα πιο ενδιαφέροντα προγράμματα εφαρμογής των εικαστικών τεχνών σε δημόσιους χώρους. Όμως η έκθεση στο νοσοκομείο «Η ΣΩΤΗΡΙΑ» δεν είναι απλά μια εικαστική παρουσίαση στους ευαίσθητους χώρους ενός νοσοκομείου. Ο χώρος του νοσοκομείου Σωτηρία αποτελεί ένα φορτισμένο ιστορικά χώρο στον οποίο ξετυλίχθηκαν πολλές ιστορίες. Αποτελεί το πρώτο ελληνικό λαϊκό σανατόριο(1903) που δημιουργείται ως αποτέλεσμα της φιλανθρωπικής αντίληψης του 19ου αιώνα. Θα λειτουργήσει, για μισό αιώνα, ως ένας χώρος εγκλεισμού –ακούσιου ή εκούσιου- για τους ασθενείς της φυματίωσης. Υπήρξε, μια χαρακτηριστική περίπτωση ενός ετερότοπου, δηλαδή ένας χώρου στον οποίο η κοινωνία απομόνωνε κάποια ειδική κατηγορία ατόμων που βρισκόταν –κατ’ αυτή- σε μια κατάσταση κρίσης. Την περίοδο της κατοχής η Σωτηρία συνδέεται –για άλλη μια φορά- με την ιστορία του τόπου μέσα από τις εκτελέσεις αγωνιστών και αποδράσεις κρατουμένων.
Το εικαστικό σχέδιο πραγματοποιήθηκε μεταξύ Ιουνίου-Οκτωβρίου 2010 στους χώρους του νοσοκομείου «Η Σωτηρία». Οργανώθηκε από την Α.Σ.Κ.Τ, τη διοίκηση και τους συλλόγους εργαζομένων και περιθαλπόμενων της Σωτηρίας.

Περάσματα του [video] Flâneu® του Αντώνιου Γούτου
Eπτά χρόνια ταξιδιού, μια επιλογή από 170 ώρες βίντεο υλικού με σκηνές από πόλεις όπως
Αθήνα, Βερολίνο, Βρυξέλες, Ερφούρτη, Κάσσελ, Κρακοβία, Θεσσαλονίκη, Λειψία, Νάουσα, Πράγα...
Ένας οπτικοακουστικός διάλογος ανάμεσα στις εικόνες, τις πόλεις και σκέψεις φιλοσόφων και συγγραφέων όπως,
Benjamin, Kracauer, Barthes, Baudelaire, Borges, Camus, Foucault, Goethe, Hallberg, Kafka, Kierkegaard, Lorca, Meyring, Musil, Rilke...,
...σκέψεις που ο [video]Flâneu® διάβαζε κατά τη διάρκεια των ταξιδιών του.
Εξορία, Πατρίδα, Φυγή, Χρόνος, Απόδραση, Ομορφιά, Σύμπτωση, Πληροφορία
τα θέματα αφετηρίας,
Flaneur, Genius Loci, Aura, Heterotopias, Unhappy Consciousness, Homo Ludens, Punktum
οι όροι του θεωρητικού background...

(πηγή δελτίο τύπου)