Τετάρτη, 13/5
La Tête Haute, Emmanuelle Bercot
Η σκηνοθέτις και ηθοποιός (Polisse, En solitaire) παρακολουθεί από κοντά τη διαδρομή του Malony, ενός νεαρού παραβάτη του νόμου, από την ηλικία των 6 έως τα 18, μέσα στο δικαστικό συστήμα για ανηλίκους. Παράλληλα, εστιάζει στις άοκνες και διαρκείς προσπάθειες μιας δικαστή (στο ρόλο η Catherine Deneuve) και ενός σύμβουλο για να τον διασώσει από τους κινδύνους.
Η Emmanuelle Bercot, σκηνοθέτις δηλώνει: «Η διαδικασία της έρευνας ήταν εξαιρετικά μακρά: διάβασα βιβλία και είδα ντοκιμαντέρ. Νομίζω ότι είδα όλο το υλικό που υπάρχει για το θέμα. Αλλά το πιο σημαντικό ήταν η έρευνα επιτόπου. Πέρασα αρκετές εβδομάδες στο δικαστήριο ανηλίκων στο Παρίσι, σε γραφεία δικαστών, βλέποντας νέους σε δίκη. Πήγα σε κλειστά κέντρα αποκατάστασης, σε ανοικτά... Σ’ όλες τα ιδρύματα που υπάρχουν στην ταινία: Πήγα παντού και βυθίστηκα μέσα σ’ αυτά εντελώς (…) Έχω δύο πολύ δυνατές αναμνήσεις από αυτά τα κέντρα: τη βουβή βία που υπάρχει κάτω από την επιφάνεια -κάτι που είναι πολύ καταπιεστικό, όταν δεν είσαι συνηθισμένος να περιτρυγυρίζεσαι από τέτοιους ανθρώπους. Και αντιστρόφα, την αφοσίωση, την πίστη, και την υπομονή του προσωπικού που εργάζονται με αυτούς τους εφήβους, προσπαθώντας να τους εκπαιδεύσει, να τους ηρεμήσει. Αυτή ήταν μια αληθινή αποκάλυψη για μένα: Δεν είχα συνειδητοποιήσει το τεράστιο όγκο εργασίας που υπάρχει γύρω από την παραβατικότητα των ανηλίκων ».

Και συνεχίζει: «Προφανώς και το φιλμ δεν συνδέεται με τα γεγονότα που συνέβησαν στις αρχές της χρονιάς, καθώς είχαμε ήδη τελειώσει τα γυρίσματα. Ωστόσο, δεν μπορώ να αρνηθώ ότι η ταινία έχει σχέση με αυτό που συνέβη πριν από λίγους μήνες. Οι νεαροί που έκαναν αυτές τις επιθέσεις είχαν πολύ δύσκολη παιδική ηλικία. Έχουν παρόμοια διαδρομή με των παιδιών που έβλεπα στα δικαστικά γραφεία, κατά τη διάρκεια των ακροάσεων που παρακολούθησα».

 Δ.

Πέμπτη, 14/5
Umimachi Diary (Our Little Sister), Hirokazu Kore-eda
Τρεις αδελφές – η Sachi, η Yoshino και η Chika - ζουν μαζί σ’ ένα μεγάλο σπίτι στην πόλη της Kamakura. Όταν ο πατέρας τους – απών από το σπίτι της οικογένειας για τα τελευταία 15 χρόνια - πεθαίνει, ταξιδεύουν στην ύπαιθρο για την κηδεία του. Τότε θα συναντήσουν τη ντροπαλή ετεροθαλή αδελφή τους. Γρήγορα θα δεθούν συναισθηματικά με την ορφανή Suzu και θα την καλέσουν να ζήσει μαζί τους. Η Suzu συμφωνεί και μια νέα χαρούμενη ζωή ξεκινά για τις τέσσερεις αδέλφες...

Ο Hirokazu Kore-eda, σκηνοθέτης της ταινίας , δηλώνει: "Φυσικά, οι βασικοί χαρακτήρες της ταινίας είναι τέσσερις αδελφές. Επίσης θα μπορούσα να πω ότι η ταινία είναι για την μικρή αδελφή, τη Suzu, που επιβεβαιώνει τη δική της ταυτότητα , αλλά και για την μεγαλύτερη αδελφή, τη Sachi, που αποδέχεται τους γονείς της. Αλλά πέρα απ’ όλα αυτά, πιστεύω ότι η ταινία επίσης επικεντρώνεται στην πόλη και το χρόνο που περνά κάθε μέρα. Όπως η κίνηση της παλίρροιας στην ακτή, η πόλη παραμένει ουσιαστικά αμετάβλητη, παρά τις τακτικές αφίξεις και αναχωρήσεις των κατοίκων: της Suzu, για παράδειγμα, ή της κα Ninomiya ή του φίλου της Sachi.
Κάποια μέρα στο μέλλον, όταν όλοι, τα πρόσωπα της ιστορίας, θα έχουν πεθάνει, κάποιοι άλλοι θα έρθουν στην πόλη και θα περάσουν εκεί ένα μέρος της ζωής τους. Είναι ως εάν η ζωή ενός ανθρώπου είναι μόνο ένα μικρό πράγμα. - Ένας κόκκος άμμου στην παραλία… "

Il racconto dei racconti (Tale of Tales ), Matteo Garrone
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν τρία γειτονικά βασίλεια, το καθένα μ’ ένα υπέροχο κάστρο, από το οποίο κυβερνούσαν οι βασιλιάδες και οι βασίλισσες, οι πρίγκιπες και οι πριγκίπισσες. Ένας βασιλιάς ήταν ένας ακόλαστος, κάποιος άλλος γοητεύεται απ’ ένα παράξενο ζώο, ενώ μία από τις βασίλισσες θέλει με κάθε τρόπο να αποκτήσει ένα παιδί. Μάγοι και νεράιδες, τρομακτικά τέρατα, δράκοι και ξωτικά, ακροβάτες και εταίρες είναι οι πρωταγωνιστές αυτής της διασκευής των ιστορίων του Giambattista Basile.

An, Naomi Kawase
Ο Sentaro διευθύνει ένα μικρό αρτοποιείο που σερβίρει dorayakis - γλυκά γεμάτα με πάστα από γλυκιά κόκκινα φασόλια (“an”). Όταν μια ηλικιωμένη κυρία, η Tokue, προσφέρεται να βοηθήσει στην κουζίνα ο Sentaro δέχεται με απροθυμία. Αλλά η Tokue αποδεικνύει πως έχει μαγικά χέρια, όταν πρόκειται να κάνει “an”. Χάρη στη μυστική συνταγή της, η μικρή επιχείρηση ανθεί σύντομα ... Και καθώς ο χρόνος περνά, ο Sentaro και η Tokue θα ανοίξουν τις καρδιές τους για να αποκαλύψει παλιές πληγές.
Η Naomi Kawase , σκηνοθέτις της ταινίας: "Οι κερασιές όταν είναι ανθισμένες μας θυμίζουν το θανάτο. Δεν ξέρω κάποιο άλλο δέντρο του οποίου τα λουλούδια ανθίζουν με ένα τέτοιο τέτοια θεαματικό τρόπο, που τα πέταλα τους διασκορπίσει έτσι ξαφνικά. Είναι αυτός ο λόγος πίσω από τη γοητεία που μας ασκούν οι ανθισμένες κερασιές; Γι’ αυτό τελικά αναγκαζόμαστε να δείτε μια αντανάκλαση της δικής μας ζωής σε αυτά τα ανθισμένα λουλούδια; "

Mad Max: Fury Road, George Miller
35 χρόνια μετά από την ταινία που σημάδεψε μια γενιά σινεφίλ και σύστησε τον Mel Gibson σαν πρωταγωνιστή, ο αυστραλός σκηνοθέτης και ο ήρωάς του ο «τρελός Μαξ» επιστρέφουν στις αχανείς αυστραλιανές ερήμους.
Μετά την Καταστροφή. Στην έρημο, ο μοναχικός Max συναντά την Furiosa, μια γυναίκα που θέλει να διασχίσει την έρημο. Όμως ο Max αιχμαλωτίζεται από τη συμμορία του Immortan Joe. Η μόνη ελπίδα του Max για να απελευθερωθεί είναι η Furiosa. Την αναζητά ο Immortan Joe επειδή του έκλεψε το πιο πολύτιμο αγαθό του: πέντε νεαρές γυναίκες που φυλούσε ως πολύτιμο θησαυρό και σκοπός των οποίων ήταν να τεκνοποιήσουν την επόμενη γενιά. Χρειάζονται οι γνώσεις και η εμπειρία του Max για να διασχίσουν την έρημο με ασφάλεια και να ξεφύγουν από την οργή των εχθρών τους.

Les Anarchistes, του Elie Wajeman
Παρίσι, 1899. O δεκανέας Ζαν Αλμπερτινί (Tahar Rahim) εισχωρεί σε μια ομάδα αναρχικών, με σκοπό να τους παγιδεύσει, παρουσιάζοντας ενοχοποιητικές μυστικές αναφορές για τη δράση τους στον ανώτερό του. Ωστόσο, γρήγορα αναπτύσσει ειλικρινή αισθήματα για εκείνους, και ιδιαίτερα για τη Ζουντίτ (Adèle Exarchopoulos), την ερωμένη του αρχηγού. Διχασμένος ανάμεσα στο κάνει το καθήκον του και στο να ακολουθήσει την καρδιά του, ο Ζαν θα πρέπει να διαλέξει σε ποιον θα μείνει πιστός…

Δ.

Παρασκευή, 15/5
The Lobster, Γιώργος Λάνθιμος
Μια παράξενη ιστορία αγάπης, τοποθετημένη σε ένα κοντινό μέλλον, κατά το οποίο όλοι όσοι έχουν μείνει μόνοι, σύμφωνα με τους κανόνες της Πόλης, συλλαμβάνονται και μεταφέρονται στο Ξενοδοχείο. Εκεί υποχρεώνονται να βρουν έναν ταιριαστό σύντροφο μέσα σε 45 ημέρες. Αν αποτύχουν, μεταμορφώνονται σε ένα ζώο της επιλογής τους και αφήνονται ελεύθεροι στο Δάσος. Ένας απεγνωσμένος άντρας δραπετεύει από το Ξενοδοχείο στο Δάσος, όπου ζουν οι μοναχικοί, και εκεί ερωτεύεται παρά τους κανονισμούς.
Στην πρώτη αγγλόφωνη ταινία του ο Γιώργος Λάνθιμος, μέσα από μια ιστορία επιστημονικής φαντασίας, περιγράφει έναν κωμικοτραγικό εφιάλτη: έναν φασιστοειδή κόσμο στον οποίο μόνο τα ζευγάρια είναι αποδεκτά, ενώ όσοι είναι μόνοι αποπέμπονται από την ανθρώπινη κοινότητα. Σε έναν τέτοιο κόσμο η αναζήτηση της αγάπης αναδεικνύεται σε ζήτημα ζωής και θανάτου. Με στοιχεία από τον ανώνυμο κόσμο του Όργουελ και του Κάφκα, όπου όλοι και όλα είναι υπό έλεγχο, η ταινία προβάλλει με έντονη ειρωνεία τις καταπιεστικές κοινωνικές συμβάσεις που δέχεται ο άνθρωπος, την αποτυχία του και τη μεταμόρφωση. Από την ταινία παρελαύνει μια σειρά γνωστών ηθοποιών, με κεντρικούς πρωταγωνιστές τον Colin Farrell και την Rachel Weisz.

Saul Fia (Son of Saul), László Nemes
Οκτώβριος 1944. Άουσβιτς –Μπίρκεναου. Ο Σαούλ είναι Ούγγρος, μέλος των Sonderkommando, των Εβραίων αιχμαλώτων που εξαναγκάζονταν να βοηθήσουν τους Ναζί στη μαζική εξολόθρευση των συμπατριωτών τους. Κατά τη διάρκεια της εργασίας του σε ένα από τα κρεματόρια, ο Σαούλ ανακαλύπτει το πτώμα ενός αγοριού που πιστεύει ότι είναι ο χαμένος του γιος. Καθώς οι Sonderkommando σχεδιάζουν μια εξέγερση, ο Σαούλ αναλαμβάνει ένα επικίνδυνο εγχείρημα. Να σώσει το σώμα του νεκρού αγοριού από τις φλόγες και να βρει ένα ραβίνο που θα τελέσει την ταφή του κατά τα εβραϊκά έθιμα.
Ο László Nemes προβάλλει το στρατόπεδο συγκέντρωσης σαν ένα εργοστάσιο θανάτου. Ακολουθώντας τη συγκεκριμένη ματιά ενός από τα γρανάζια αυτής της καλοστημένης μηχανής, η ταινία προσπαθεί να αναπαραστήσει , όσο πιο ρεαλιστικά γίνεται, μια τραγωδία που δύσκολα κινηματογραφείται. Ο σκηνοθέτης δηλώνει σχετικά με την ταινία: «Στόχος μας ήταν να ακολουθήσουμε έναν χαρακτήρα σε έναν πολύ περιορισμένο χώρο και χρόνο, έχοντας μια απλή ιστορία σα βάση της ταινίας. Δε θα μπορούσαμε εξάλλου να αποδώσουμε το Ολοκαύτωμα. Στηριχτήκαμε σε μαρτυρίες επιζώντων και σε γραπτά φυλακισμένων που βρέθηκαν θαμμένα στη γη μετά από χρόνια. Δεν εστιάσαμε τόσο στο στρατόπεδο, όσο στον πρωταγωνιστή της ταινίας , με μια κάμερα που κινείται διαρκώς, ακολουθώντας το δικό του βλέμμα. Αυτό που θέλαμε ήταν να προκαλέσουμε τη συναισθηματική αντίδραση του θεατή. Και να δείξουμε τη σημασία της εσωτερικής φωνής, όταν χάνεται κάθε ελπίδα. Ένα είδος πίστης σε κάτι που άλλοι θα το έλεγαν θεό, κι άλλοι απλά πίστη στον άνθρωπο.»
Ο László Nemes, επισημαίνει: «Δεν θέλαμε να κάνουμε μια όμορφη ταινία. Αποφύγαμε οποιαδήποτε κλασική αισθητική προσέγγιση. Δεν θα βρείτε στην ταινία ωραία κάδρα. Δεν θέλαμε τέτοια κινηματογραφικά πλάνα. Δεν είναι μια ταινία με ωραία πλάνα. Δεν μπορείτε να πάρετε ωραίες φωτογραφίες για τον τύπο. Είναι κυρίως η δυναμική της ταινίας, που παίζει ρόλο. Ήταν σημαντικό για μας να μην πέσουμε στην συγκίνηση που δημιουργούν τα φιλμ για το Ολοκαύτωμα. (...) Το μεγαλύτερο μέρος της δράσης συμβαίνει παράπλευρα. Δεν το βλέπουμε. Ο θεατής όμως μπορεί να το αντιληφθεί, χρησιμοποιώντας τη φαντασία του. Προσπαθούμε να του δείξουμε έναν τρόπο να αντιληφθεί αυτή την παράπλευρη δράση. Αυτό είναι το μεγαλύτερο ζήτημα με αυτή την ταινία: θέλουμε να προκαλέσουμε πράγματα, αισθήματα, εντυπώσεις, που δεν μπορείς να τα δείξεις με άλλον τρόπο, παρά με τη διαμεσολάβηση της φαντασίας».

Irrational Man, Woody Allen
Ο καθηγητής φιλοσοφίας Abe Lucas βρίσκεται σε συναισθηματικό αδιέξοδο, αδυνατώντας να βρει οποιοδήποτε νόημα ή χαρά στη ζωή του. Αμέσως μετά την άφιξή του στο πανεπιστήμιο μικρής πόλης όπου καλείται να διδάξει, ο Abe γνωρίζει δύο γυναίκες. Τη Rita Richards, μια μοναχική καθηγήτρια, η οποία θέλει απλά να βγει από ένα δυστυχισμένο γάμο και τη Jill Pollard, την καλύτερή του φοιτήτρια που γίνεται και η καλύτερη φίλη του. Η καθαρή τύχη αλλάζει τα πάντα, όταν ο Abe και η Jill ακούνε τυχαία τη συνομιλία ενός αγνώστου προσώπου. Από τη στιγμή που ο Abe πάρει τη μεγάλη απόφαση της επιλογής θα μπορέσει να ζήσει ξανά μια ολοκληρωμένη ζωή. Η απόφασή του όμως αυτή ενεργοποιεί μια σειρά γεγονότων που θα επηρεάσουν τόσο τον ίδιον όσο και τις δυο γυναίκες του περιβάλλοντός του. Η υπαρξιακή κρίση ενός ώριμου άντρα και ο έρωτας του για μια νεότερη γυναίκα βρίσκεται στο επίκεντρο και αυτής της ταινίας του Allen. Η ταινία-στην οποία πρωταγωνιστούν οι Joaquin Phoenix και η Emma Stone- δανείζεται τον τίτλο της από το ομώνυμο βιβλίο του William Barrett, μια εισαγωγή στην υπαρξιακή φιλοσοφία, η οποία κυκλοφόρησε το 1958 και διαμόρφωσε ως ένα βαθμό τη διανοητική εξέλιξη του σκηνοθέτη, στις αρχές της δεκαετίας του 60. Μυστήριο, jazz και η γνωστή ατμόσφαιρα των τελευταίων του ταινιών φαίνεται να κυριαρχούν στην ταινία.

Π.

Σαββάτο, 16/5
Mia madre, Nanni Moretti
Η ταινία εστιάζει στην ιστορία μιας 40χρονης (το ρόλο υποδύεται η Margherita Buy), που έχει χωρίσει από το σύντροφό της Vittorio, έναν ηθοποιό. Έχουν μια κόρη μαζί, τη Livia. Η Margherita είναι μια σκηνοθέτις και γυρίζει μια ταινία με το διάσημο Αμερικανό ηθοποιό Barry Huggins, ο οποίος προκαλεί προβλήματα στα γυρίσματα. Μακριά από τα γυρίσματα, η Margherita προσπαθεί να ελέγξει τη ζωή της, παρά την αρρώστια της μητέρας της και την εφηβεία της κόρης της. Η ταινία επικεντρώνεται στην ζωή αυτής της οικογένειας.
Ο Nanni Moretti δηλώνει: «Η αλήθεια είναι ότι όσο περνάει ο χρόνος, σκεφτόμαστε πολύ περισσότερο για το θάνατο, και αυτή η ταινία μιλά για κάτι που έχω βιώσει. (…) Νιώθω αμηχανία να μιλήσω για την μητέρα μου, αλλά είναι αλήθεια, όπως μπορείτε να δείτε στην ταινία, ότι υπάρχουν οι πρώην μαθητές της, οι οποίοι συνέχιζαν να την επισκέπτονται στο σπίτι να την δουν. Το Mia Madre, δεν είναι μια τυπική ταινία μου. (…) Ήθελα να δημιουργήσω μια αντίθεση μεταξύ της προσωπικής κατάστασης της Margherita που είναι πολύ ρευστή και ευαίσθητη και της ταινίας που, αντιθέτως, είναι απολύτως σταθερή και δομημένη».

The Sea of Trees, Gus Van Sant
Είναι ο έρωτας αλλά και η απώλεια που φέρνουν τον Arthur Brennan, στην Ιαπωνία και το Aokigahara, ένα μυστηριώδη πυκνό δάσος γνωστό ως Η θάλασσα των δένδρων στους πρόποδες της όρους Φούτζι - ένα μέρος όπου οι άνθρωποι πηγαίνουν για να συλλογιστούν για τη ζωή και το θάνατο. Ο Arthur εισέρχεται στις εσχατιές του δάσους και απομακρύνεται από τις κατευθυντήριες κορδέλες που καθοδηγούν τους επισκέπτες. Έχοντας ανακαλύψει το ιδανικό μέρος για να πεθάνει, ο Arthur συναντά τον Takumi Nakamura, που φαίνεται ότι και αυτός έχει χάσει το δρόμο του. Ανίκανος να παρατήσει τον Takumi, ο Arthur προσπαθεί να σώσει τον Takumi και. Οι δύο άντρες ξεκινούν ένα ταξίδι προβληματισμού και επιβίωσης, το οποίο επιβεβαιώνει τη θέλησή του Arthur για τη ζωή και να τον επανασυνδέει με τη σύζυγό του.
Ο Matthew McConaughey, ηθοποιός στην ταινία, δηλώνει: «Η ταινία είναι μια επιβεβαίωση για τη ζωή –και θα κάνει πολλούς να αμφισβητούν τις ζωές τους, με ένα τρόπο θετικό. Όταν η ταινία τελειώνει, θα αναλογιστούν: Με τι ασχολήθηκαν στη ζωή τους; Τι πρέπει ακόμα να δουν; Τι πρέπει να διορθώσουν στη ζωή τους;»

Maryland, Alice Winocour
Ο Vincent, είναι ένας Γάλλος στρατιώτης των Ειδικών Δυνάμεων μόλις επέστρεψε από το Αφγανιστάν. Πάσχει λόγω της πολεμικής του εμπειρίας από διαταραχή μετατραυματικού στρες. Προσλαμβάνεται ως σωματοφύλακας της Jessie, της σύζυγου ενός πλούσιου λιβανέζου επιχειρηματία στην πολυτελή βίλα τους, τη «Μέριλαντ». Καθώς ξεκινά να έλκεται από την παράξενη γοητεία της γυναίκας που έχει ταχθεί να προστατεύει, ο Vincent φαίνεται όλο και περισσότερο να βυθίζεται στην παράνοια....
Η Alice Winocour, σκηνοθέτις, δηλώνει: «Ενδιαφερόμουν για τους πολεμικούς φωτογράφους που μίλησαν για τις δύσκολίες της επιστροφής στην κανονική ζωή, αφού δει το θάνατο και τη φρίκη της μάχης. Το ένα οδήγησε στο άλλο και αποφάσισα να συναντηθώ με τους στρατιώτες που γυρνούσαν από το Αφγανιστάν. Μιλούσαν για τους φόβους, το άγχος, τις ψυχικές αγωνίες τους και την εσωτερική βία. (…) Ο χαρακτήρας του Vincent γεννήθηκε από όλες αυτές τις συναντήσεις. Φαντάστηκα να είναι στρατιώτης που του λένε ότι δεν θα μπορεί πλέον να γυρίσει πίσω στην μάχη, ακριβώς όπως ένας εργαζόμενος που τον έχουν ξεζουμίσει και τον απολύουν. Η διαδρομή του χαρακτήρα αφορά κάποιον που ξαναβρίσκει σιγά-σιγά το σώμα του. Η ιδέα της δημιουργίας μιας ταινίας δράσης ήρθε από αυτό το ταξίδι του χαρακτήρα».

Δ.

Κυριακή, 17/5
Mon roi, Maïwenn
Η Tony έχει γίνει δεκτή σε ένα κέντρο αποκατάστασης μετά από ένα σοβαρό ατύχημα ενώ έκανε σκι. Για τη διαβίωση της εξαρτάται από το ιατρικό προσωπικό και εξαιτίας του πόνου εξαρτάται από τα αναλγητικά. Κατά την παραμονή της εκεί, έχει τον ελεύθερο χρόνο για να κοιτάξει πίσω στο παρελθόν της και στην ταραχώδη της σχέση με το Georgio. Τα ερωτήματα αναδύονται: Γιατί αγαπούν ο ένας τον άλλο; Ποιος είναι αυτός ο άνθρωπος που αγαπούσε τόσο βαθιά και έντονα;
Πώς μπόρεσε να επιτρέψει στον εαυτό της να βυθιστεί σ’ αυτό το αποπνικτικό και καταστροφικό πάθος; Για την Tony, μια δύσκολη διαδικασία, αυτής της επούλωσης είναι μπροστά της. Είναι η σωματική εργασία η οποία μπορεί τελικά να την ελευθερώσει ...
Με τους Vincent Cassel, Emmanuelle Bercot.

Carol, Todd Haynes
Στη Νέα Υόρκη στις αρχές της δεκαετίας του 1950, η Therese Belivet, εργάζεται σ’ ένα πολυκατάστημα του Μανχάταν και ονειρεύεται μια ευτυχισμένη ζωή. Συναντά την Carol Aird, μια σαγηνευτική γυναίκα παγιδευμένη σ’ ένα αποτυχημένο γάμο. Η αμοιβαία έλξη πυροδοτείται μεταξύ τους, όμως η αθωότητα της πρώτης τους συνάντηση σκοτεινιάζει και η μεταξύ τους σχέση βαθαίνει.
Όταν η σχέση της Carol με την Therese αποκαλύπτεται, ο σύζυγος της Carol της επιτίθεται αμφισβητώντας το ρόλο της ως μητέρα. Η Carol και η Therese φεύγουν, αφήνοντας πίσω τις μέχρι τώρα ζωές τους. Όμως οι δύο γυναίκες θα υποβληθούν σε μια δοκιμασία που έχει σχέση με τις παραδοχές της κάθε μιας για τον εαυτό της και τις μεταξύ τους δεσμεύσεις.
Με τους Rooney Mara, Cate Blanchett, Kyle Chandler, Sarah Paulson.
Το σενάριο είναι βασισμένο στο μυθιστόρημα της Patricia Highsmith, The Price of Salt.

Kishibe no tabi (Journey to the Shore), Kiyoshi Kurosawa
Ο σύζυγος της Mizuki, ο Yusuke, πνίγηκε στη θάλασσα πριν από τρία χρόνια. Όταν ξαφνικά επιστρέφει πίσω στο σπίτι, η Mizuki δεν εκπλήσσεται. Αντ ' αυτού αναρωτιέται γιατί άργησε τόσο πολύ. Η Mizuki συμφωνεί να πάει μαζί με τον Yusuke σ’ ένα ταξίδι….
Ο Kiyoshi Kurosawa δηλώνει: «Στα ιαπωνικά, υπάρχει ένα ρήμα για την πράξη της συνοδείας ενός άτομου που πεθαίνει, ή του να είσαι μαζί του μέχρι τον θάνατό του. Ονομάζεται «mitoru». (...) Στην πραγματικότητα, αυτός ο εξαιρετικά οικείος και συναισθηματικός διάλογος πραγματοποιείται στο κρεβάτι του θανάτου αυτού που φεύγει. Όμως, στον κόσμο της μυθοπλασίας, γιατί να μην επεκταθούμε χρονικά και χωρικά για όσο η διαδικασία αυτή απαιτεί, και να την αφηγηθούμε με τη φόρμα ενός «ταξιδιού»; (...) Μου φαίνεται ότι καμία ταινία ποτέ δεν έχει περιγράψει αυτού του είδους τη «συνοδεία» (mitoru) και την πράξη του «να συνοδεύεις προς το θάνατο» με τόσο πλούσιο και ζωντανό τρόπο όσο η ιστορία αυτού του ζευγαριού».

Δ.

Δευτέρα, 18/5
La loi du marché (The Measure of a Man), Stéphane Brizé
Σε ηλικία 51 ετών και έχοντας μείνει 20 μήνες άνεργος, ο Thierry ξεκινάει μια καινούρια δουλειά, που σύντομα τον φέρνει αντιμέτωπο με ένα ηθικό δίλημμα. Πόσο όμως είναι διατεθειμένος να αποδεχτεί το καινούριο του επάγγελμα; Η ταινία παρακολουθεί τον κεντρικό της ήρωα σε μια μακρά και βασανιστική πορεία αναζήτησης εργασίας, για να προβάλει την ταπείνωση που υφίσταται λόγω της ανεργίας. Κι όταν τελικά τη βρίσκει συνειδητοποιεί ότι γίνεται συνεργός στη λειτουργία ενός άδικου συστήματος.
Ο Brizé δηλώνει σχετικά με την ταινία: «Ο Thierry είναι το πρόσωπο πίσω από τους απρόσωπους αριθμούς των στατιστικών ανεργίας. Η ταινία δίνεται μέσα από τη δική του οπτική. Για μακρά χρονικά διαστήματα η κάμερα τον παρακολουθεί σαν ένα boxer που δέχεται συνεχή χτυπήματα. Για αυτό επιλέχθηκε η τεχνική σινεμασκόπ που προβάλλει καλύτερα τι γίνεται γύρω του. Ο άντρας αυτός έδωσε τη ζωή του σε μια εταιρεία για 25 χρόνια για να πεταχτεί τελικά στο περιθώριο, επειδή τα αφεντικά του αποφάσισαν να γίνουν πλουσιότερα. Αποφύγαμε όμως τα δραματικά κλισέ. Πρόκειται για έναν κανονικό άνθρωπο που ξαφνικά βρίσκεται μέσα σε μια βάναυση πραγματικότητα. Το ηθικό δίλημμα που αντιμετωπίζει είναι η ουσία της ταινίας. Το κακό ωστόσο δε δραματοποιείται. Όλοι τελικά συμμετέχουν στη βία αυτού του κόσμου… Το δράμα βρίσκεται στην αδυναμία επιλογών. Η εργασία έχει γίνει σπάνιο αγαθό. Όπως ακριβώς το νερό. Οι εταιρείες το εκμεταλλεύονται. Ειδικά όταν δεν είναι υγιείς, οπότε δρουν σαν μικρές δικτατορίες που κραδαίνουν πυρηνικά όπλα, ενώ οι εργαζόμενοι είναι το αναλώσιμο. Τι μένει τότε όμως από την αξιοπρέπεια τους; Αυτό ήταν που ήθελα να ερευνήσω στην ταινία.»
Ο Brizé τολμά να πλαισιώσει τον καταξιωμένο ηθοποιό Vincent Lindon με ερασιτέχνες ηθοποιούς, οι οποίοι υποδύονται επαγγελματικούς ρόλους ανάλογους με αυτούς που ασκούν στην πραγματική ζωή. Μια ερμηνευτική πρόκληση και για τον ίδιο τον πρωταγωνιστή της ταινίας.

Louder than Bombs, Joachim Trier
Η προετοιμασία της αναδρομικής έκθεσης μιας διάσημης φωτογράφου, τρία χρόνια μετά τον πρόωρο θάνατό της, θα ενώσει για πρώτη φορά τα μέλη της οικογένειάς της. Όταν όμως ένα μυστικό από το παρελθόν της γυναίκας βγαίνει στην επιφάνεια, ο σύζυγος και οι δυο γιοί θα αναγκαστούν να έρθουν αντιμέτωποι με επώδυνες αλήθειες, να επαναπροσδιορίσουν τις ανάγκες τους και τις βαθύτερες επιθυμίες τους. Μέσα από μία υπνωτική, μη γραμμική αφήγηση, πλούσια σε κραδασμούς και συναισθηματικές εντάσεις ο Noρβηγός σκηνοθέτης, γνωστός από την ταινία του Oslo, August 31st, υφαίνει το μωσαϊκό μιας οικογένειας, συνδυάζοντας το φαντασιακό με την αμείλικτη προβολή της ανθρώπινης φύσης. Τα όνειρα, οι απογοητεύσεις, τα μυστικά, οι αναμνήσεις αλλά και οι καταπονημένες προσπάθειες για συνύπαρξη προβάλλουν σταδιακά για να συνθέσουν τις διαφορετικές εκδοχές της αλήθειας.
Στην πρώτη του αγγλόφωνη ταινία ο Joachim Trier,όπως δηλώνει, «ρισκάρει να διερευνήσει ανθρωπολογικά έναν καινούριο κόσμο, για αυτό και παρακολούθησε από κοντά τη συμπεριφορά αμερικανών εφήβων. Σα Σκανδιναβός είναι λάτρης του Dreyer και του Bergman. Του αρέσει να βλέπει το ανθρώπινο πρόσωπο στην οθόνη. Δεν ήθελε όμως να κάνει ένα κλασικό δράμα. Η ταινία είναι γεμάτη από αναδρομές και προβολές για αυτό και η χρήση των οπτικών εφέ για την απόδοση του ονειρικού στοιχείου κρίθηκε απαραίτητη.» Και συμπληρώνει «ενώ το Reprise ήταν μια ταινία για την αγωνία που σε διακατέχει στα είκοσι για τον εαυτό σου και την καριέρα σου και το Oslo αναφερόταν στην προσωπική κρίση των τριάντα, αυτή είναι μια ιστορία όπου διασταυρώνονται όλες οι γενιές και ασχολείται με την έλλειψη επικοινωνίας κ την αδυναμία σύνδεσης των μελών μιας οικογένειας.»

Π.

Τρίτη, 19/5
Sicario, Denis Villeneuve
Στο Μεξικό, η λέξη Sicario σημαίνει επαγγελματίας δολοφόνος. Στη μεθοριακή περιοχή που εκτείνεται μεταξύ των ΗΠΑ και του Μεξικού, η Kate, μια ιδεαλίστρια πράκτορας του FBI έχει στρατολογηθεί από μια κυβερνητική ομάδα για να βοηθήσει στον πόλεμο κατά των ναρκωτικών. Με επικεφαλής έναν αινιγματικό πράκτορα με αμφίβολο παρελθόν, η ομάδα θα διεξάγει μυστικές επιχειρήσεις αναγκάζοντας την Kate να αμφισβητήσει όλα όσα πιστεύει, προκειμένου να επιβιώσει.
Ο Denis Villeneuve, σκηνοθέτης της ταινίας, δηλώνει: «Η ταινία εστιάζει στις μυστικές επιχειρήσεις και τα μεξικανικά καρτέλ ναρκωτικών. Επιπλέον, η ιστορία εστιάζει στην Αμερική, στην σύγκρουση ιδεαλισμού και ρεαλισμού όταν πρόκειται για την αντιμετώπιση των προβλημάτων των άλλων χωρών. (...) Ανέκαθεν πίστευα ότι ο κόσμος είναι γκρι, και όχι μαύρο και άσπρο, και ότι η έννοια του καλού και του κακού καθορίζεται από το πολιτιστικό και γεωπολιτικό υπόβαθρο ενός ατόμου. "Υπάρχει λύση στη συνεχιζόμενη διόγκωση του εμπορίου ναρκωτικών;" Η ταινία εγείρει πολλά ερωτήματα, αλλά αφήνει τις απαντήσεις ανοιχτές. (...) Η ταινία είναι εν μέρει γι' ένα φάντασμα: για την παλιά ιδέα ότι η Βόρεια Αμερική θα είναι σε θέση να λύσει τα πιο βίαια προβλήματα του κόσμου μ' ένα πολύ αποτελεσματικό και αόρατο τρόπο. Αυτή κάποτε ήταν μία παρήγορη σκέψης -αλλά ο κόσμος φαίνεται να έχει γίνει όλο και πιο περίπλοκος. Έχουμε ανάγκη για υπερ- ήρωες. Ωστόσο, στη σημερινή πραγματικότητα, οι ήρωες, συνήθως, δεν έχουν καθαρά χέρια. Οι ήρωες αντιμετωπίζουν τις πιο δύσκολες ηθικές επιλογές, επιλογές που πρέπει να γίνουν όταν έρχονται αντιμέτωποι με το κακό. Οι ηθικές επιλογές της ταινίας με συναρπάζουν. Πόσο μακριά πρέπει να πάμε για να σταματήσουμε τα καρτέλ ναρκωτικών; Μπορούμε να σταματήσουμε τα καρτέλ ναρκωτικών χωρίς να γίνουμε σαν κι αυτούς;»
Με τους Emily Blunt, Josh Brolin, Benicio Del Toro, Jeffrey Donovan.

Marguerite et Julien, Valerie Donzelli
Ο Julien και Marguerite de Ravalet, ο γιος και η κόρη του Λόρδου Tourlaville, αγαπιούνται από παιδιά. Αλλά, καθώς μεγαλώνουν, η αγάπη τους μεταμορφώνεται σ' ένα αδηφάγο πάθος. Η ιστορία τους σκανδαλίζει την κοινωνία και αντιμετωπίζουν την επιθετικότητα. Μη μπορώντας να αντισταθούν στη δύναμη των συναισθήμάτων τους, η Marguerite και ο Julien φεύγουν.
Ένα σύγχρονο παραμύθι για την επιθυμία, το πάθος, την ελπίδα, την αγάπη και το θάνατο. Μια διαχρονική ιστορία, πέρα από κάθε ηθική.

Rak Ti Khon Kaen (Cemetery of Splendour), Apichatpong Weerasethakul
Στρατιώτες που πάσχουν από μια μυστηριώδη ασθένεια και βρίσκονται σε κωματώδη κατάσταση μεταφέρονται σε μια προσωρινή κλινική σ’ ένα πρώην σχολείο. Αυτός ο χώρος, γεμάτος μνήμες και αναμνήσεις, αποκτά μια αποκαλυπτική διάσταση για την νοικοκυρά και εθελόντρια Jenjira, καθώς παρακολουθεί τον Itt, ένα όμορφο στρατιώτη που μοιάζει να μην έχει την οικογένεια. Η Jen γίνεται φίλη με την Keng που χρησιμοποιεί τις ψυχικές δυνάμεις της για να βοηθήσει την επικοινωνία των συγγενών με αυτούς τους άνδρες που βρίσκονται σε κωματώδη κατάσταση. Οι γιατροί διερευνούν τρόπους, συμπεριλαμβανομένης και μιας θεραπείας με έγχρωμο φως, για να διευκολύνούν τα ταραγμένα όνειρα των ανδρών. Η Jen ανακαλύπτει το περίεργο σημειωματάριο του Itt, γεμάτο με παράξενα κείμενα και σκίτσα. Μπορεί να υπάρχει μια σύνδεση μεταξύ αυτού του μυστηριώδους συνδρόμου που πάσχουν οι στρατιώτες και του μυθικούς αρχαιολογικού χώρου που βρίσκεται κάτω από την κλινική;
Μαγεία, θεραπεία, ρομαντισμός και όνειρα είναι όλα μέρος της διαδρομής που ακολουθεί η Jen προς μια βαθύτερη συνειδητοποίηση του εαυτού της και του κόσμου γύρω της.

 Δ.

Τετάρτη, 20/5
Shan He Gu Ren (Mountains may depart), Jia Zhangke
Κίνα, 1999. Οι παιδικοί φίλοι Liangzi και Zhang είναι και οι δύο ερωτευμένοι με την ίδια κοπέλα την Tao, την ωραιότερη κοπέλα της πόλης. Η Tao αποφασίζει τελικά να παντρευτεί τον πλουσιότερο Zhang. Αποκτούν ένα γιο και τον ονομάζουν Dollar / Δολάριο...
Από την Κίνα μέχρι την Αυστραλία, οι ζωές, οι έρωτες, οι ελπίδες και οι απογοητεύσεις μιας οικογένειας σε διάστημα δύο γενεών σε μια κοινωνία που αλλάζει με ιλιγγιώδη ταχύτητα.
Το αποτέλεσμα της αλματώδους οικονομικής ανάπτυξης της σύγχρονης Κίνας, οι κοινωνικές της επιπτώσεις σχετικά με την ταυτότητα, την παράδοση και τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, ήταν πάντα τα κύρια θέματα στις ταινίες του Jia Zhang-ke.



Youth, Paolo Sorrentino
Ο Fred και ο Mick, φίλοι εδώ και χρόνια, πλησιάζουν τα ογδόντα. Απολαμβάνουν τις διακοπές τους σε ένα υπέροχο ξενοδοχείο στους πρόποδες των Άλπεων. Ο Fred, είναι συνταξιούχος συνθέτης και μαέστρος και δεν έχει καμία πρόθεση να επιστρέψει πίσω στη μουσική του καριέρα που παράτησε εδώ και πολύ καιρό. Ενώ, ο Mick είναι σκηνοθέτης που εξακολουθεί να εργάζεται, και βιάζεται να τελειώσει το σενάριο της νέας του ταινίας. Και οι δύο φίλοι γνωρίζουν ότι οι μέρες τους είναι μετρημένες και έχουν αποφασίσει να αντιμετωπίσουν παρέα το κοινο τους μέλλον. Ωστόσο, σε αντίθεση με αυτούς, κανείς άλλος γύρω τους δεν φαίνεται να ανησυχεί για το πέρασμα του χρόνου...
Με τους Jane Fonda, Rachel Weisz, Harvey Keitel, Michael Caine.

The Brand New Testament, Jaco Van Dormael
Σε αυτή τη σουρεαλιστική κωμωδία ο Θεός είναι ένα υπαρκτό, καθημερινό σαν όλα τα άλλα πρόσωπο που ζει στο Βέλγιο. Στη γη ωστόσο ο Θεός δεν είναι τίποτα άλλο από ένας ανήθικος δειλός, αντιπαθής ακόμα και στην ίδια του την οικογένεια. Μια μέρα, η κόρη του Εά χακεύει τον υπολογιστή του και διαρρέει σε όλον τον κόσμο την ημερομηνία που πρόκειται ο καθένας να πεθάνει. Σύντομα όλοι θα πρέπει να σκεφτούν τι θα κάνουν με τις ημέρες, μήνες, χρόνια που τους έχουν απομείνει...

Δ.

Πέμπτη 21/5
Dheepan, Jacques Audiard
Για να ξεφύγουν από τον εμφύλιο πόλεμο στη Σρι Λάνκα, ένας πρώην στρατιώτης, μια νεαρή γυναίκα και ένα κοριτσάκι υποδύονται ότι είναι οικογένεια. Βρίσκουν καταφύγιο σ’ ένα οικιστικό συγκρότημα έξω από το Παρίσι. Μόλις και μετά βίας γνωρίζουν ο ένας τον άλλο, ωστόσο προσπαθούν να οικοδομήσουν μαζί μια νέα ζωή.
Η ταινία βασίζεται εν μέρει στα Περσικά Γράμματα (Lettres Persanes),του Μοντεσκιέ.

Shades of truth, Liana Marabini
Η ταινία έχει στο κέντρο ένα ιταλο-αμερικάνο δημοσιογράφο, με εβραϊκές ρίζες τον Ντέιβιντ Μιλάνο, ο οποίος ερευνά τη ζωή του Πάπα Πίου XII, ο οποίος είχε τα ηνία της ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας, κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Όπως και πολλοί άλλοι άνθρωποι πίστευε ότι ο Πίος ήταν αδιάφορος για την εξολόθρευση των Εβραίων από τους Ναζί. Ο αρχισυντάκτης του, του αναθέτει να γράψει ένα άρθρο για τον Πάπα και αυτός ανακαλύπτει εκπληκτικά πράγματα.
Η Liana Marabini , σκηνοθέτις της ταινίας, δηλώνει «Υπάρχουν φορές που δεν θέλουμε να δούμε την αλήθεια. Η αλήθεια δεν μας συμφέρει πολλές φορές να τη βλέπουμε ή να την εκφράζουμε. Στην περίπτωσή του, η πλειοψηφία του κόσμου πίστευε ή συνεχίζει να πιστεύει ότι ήταν ο Πάπας του Χίτλερ. Αυτό είναι εντελώς λανθασμένο. Ήθελα αυτή η ανεξάρτητη ταινία, που την έκανα εντελώς μόνη μου και την χρηματοδότησε η δική μου εταιρία παραγωγής, να ρίξει λίγο φως σ’ αυτή την κρυφή ιστορία, που είναι γεμάτη σκιές. (...) Λέω ότι αυτός ήταν ο Σίντλερ του Βατικανού, αλλά είναι λάθος. Ο Σίντλερ έσωσε μόνο 8.000 Εβραίους, ενώ ο Πάπας έσωσε ένα εκατομμύριο. Τον συγκρίνω με τον Σίντλερ, τόσο για το θάρρος που έδειξε, όσο και για το τεράστιο ρίσκο που πήρε. Ριψοκινδύνευσε πολύ, ως ηγέτης της Εκκλησίας, για να βοηθήσει τους Εβραίους και να τους σώσει από βέβαιο θάνατο».


Nie Yin niang (The Assassin), Hou Hsiao-Hsien
Κίνα. 9ο αιώνας. Η 10χρονη Nie Yinniang κόρη ενός στρατηγού απαγάγεται από μια μοναχή. Από την απαγωγέα της διδάσκεται τις πολεμικές τέχνες, και γίνεται ένας μια ικανή δολοφόνος επιφορτισμένη να τιμωρήσει τους αδίστακτους και διεφθαρμένους τοπικούς κυβερνήτες. Μια μέρα, αφού αποτυγχάνει σε μια αποστολή, στέλνεται από την ανώτερη της στην πατρίδα της, με τη διαταγή να σκοτώσει τον άντρα με τον λογοδόθηκε - ένα ξάδελφο της που διοικεί στρατιωτικά μια μεγάλη περιοχή στη Βόρεια Κίνα. Μετά από 13 χρόνια εξορίας, η νεαρή γυναίκα πρέπει να αντιμετωπίσει τους γονείς της, τις αναμνήσεις της και τα καταπιεσμένα συναισθήματά της.Σκλάβα που υπακούει στις εντολές της κυρίας της, η Nie Yinniang πρέπει να επιλέξει: να θυσιάσει τον άντρα που αγαπάει ή να διαρρήξει τους δεσμούς της απομακρυνόμενη από την οδό των τιμωρών- δολοφόνων;
Ο Hou Hsiao-Hsien, σκηνοθέτης της ταινίας, δηλώνει: «Έχω γνωρίσει και αγαπήσει από το γυμνάσιο και το κολέγιο τους μύθους (Chuanqi) της δυναστείας των Tang και πάντα ονειρευόμουν να κάνω μια ταινία βασισμένη σ’ αυτούς. Η ταινία είναι άμεσα εμπνευσμένη από έναν από αυτούς, με τον τίτλο Nie Yinniang. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι πήρα τη βασική δραματική ιδέα από αυτό. Η λογοτεχνία αυτής της περιόδου απεικονίστηκε μέσα από τις λεπτομέρειες της καθημερινής ζωής: υπό την έννοια αυτή, θα μπορούσε κάποιος να την αποκαλέσει «ρεαλιστική». Όμως, χρειαζόμουν κάτι περισσότερο από αυτό για την ταινία, έτσι πέρασα πολύ χρόνο διαβάζοντας αναμνήσεις και ιστορίες της περιόδου αυτής για να εξοικειωθώ με τους τρόπους που οι άνθρωποι έτρωγαν, ντυνόντουσαν και ούτω καθεξής. Ήμουν πολύ προσεκτικός με τις μικρότερες λεπτομέρειες. Για παράδειγμα, υπήρχαν διάφοροι τρόποι που έκανε κάποιος μπάνιο, ανάλογα με το αν ήταν ένας πλούσιος έμπορος, ένας υψηλόβαθμος αξιωματούχος ή ένας χωρικός. Επίσης, έψαξα το πολιτικό πλαίσιο της ιστορίας. Ήταν μια χαοτική περίοδος, όταν η παντοδυναμία της αυτοκρατορικής αυλής των Tang απειλείται από κυβερνήτες επαρχιών, που αμφισβητούσαν την εξουσία του αυτοκράτορα. Μερικές επαρχίες ακόμη και με τη βία προσπάθησαν να αποσχιστούν από την αυτοκρατορία. Παραδόξως, αυτές οι επαναστατημένες επαρχίες με τις στρατιωτικές τους φρουρές είχαν δημιουργηθεί από τους ίδιους τους αυτοκράτορες των Tang για να προστατεύσουν την αυτοκρατορία από εξωτερικές απειλές. Μετά από μια σειρά εξεγέρσεις στις επαρχίες, κατά τα τελευταία χρόνια του 9ου αιώνα, η δυναστεία των Tang κατάρρευσε το 907, και η αυτοκρατορία διαλύθηκε».

Δ.

Παρασκευή 22/5
Chronic, Michel Franco
Ο David είναι ένας νοσοκόμος ο οποίος περιθάλπει ασθενείς που βρίσκονται στο τελικό στάδιο. Αποτελεσματικός, ικανός και αφιερωμένος στο επάγγελμά του, αναπτύσσει δυνατές και στενές σχέσεις με κάθε πρόσωπο που περιθάλπει. Ωστόσο πέρα από τη δουλειά του στις σχέσεις του, ο David είναι αναποτελεσματικός, δύσκολος και επιφυλακτικός. Είναι σαφές ότι χρειάζεται τους ασθενείς του τόσο πολύ όσο και αυτοί τον χρειάζονται.
Ο μεξικανικής καταγωγής σκηνοθέτης της ταινίας Michel Franco έγινε γνωστός για την ταινία του Después de Lucía (2012).
Με τους Tim Roth, Bitsie Tulloch, David Dastmalchian .

Mustang, Deniz Gamze Ergüven
Καλοκαίρι. Η Λαλ και οι τέσσερις αδελφές της επιστρέφουν από το σχολείο και μπλέκουν σε ένα σκάνδαλο με απρόσμενες συνέπειες. Σύντομα το σπίτι τους θα μετατραπεί σε φυλακή για τα πέντε κορίτσια, καθώς θα τους απαγορευτεί η έξοδος και θα ξεκινήσουν τα κατ’ οίκον μαθήματα. Σύντομα τα κορίτσια θα προσπαθήσουν να σπάσουν τους περιορισμούς που τους έχουν τεθεί και να αναζητήσουν την ελευθερία.
Η Deniz Gamze Ergüven, σκηνοθέτις της ταινίας, δηλώνει «Ήθελα να ανακαλύψω πώς είναι να είσαι κορίτσι, γυναίκα στη σημερινή Τουρκία. Είναι ένα δύσκολο, αμφιλεγόμενο θέμα στην τουρκική κοινωνία σήμερα, καθώς ο λόγος των γυναικών και των κοριτσιών ακούγεται ελάχιστα. (...) Ήθελα να μετατρέψω αυτά τα κορίτσια σε πρότυπα ηρωισμού, χαρακτήρες που σε εντυπωσιάζουν με το θάρρος τους, την εξυπνάδα και την επιμονή τους. Πρόκειται για ιδιότητες που σπάνια βλέπουμε στους γυναικείους χαρακτήρες στο σινεμά. Τα κορίτσια μου θυμίζουν λίγο τον Τζέιμς Ντιν. Είναι επαναστατημένες και ταυτόχρονα όμορφες. Διαθέτουν όλο το σφρίγος και τη φρεσκάδα της νιότης. Μπορείτε να το δείτε σαν μια κριτική άποψη από την οποία ελπίζω να βγαίνει κάτι θετικό» .

Nahid, Ida Panahandeh
Η ταινία αφηγείται την ιστορία της Ναχίντ, μιας διαζευγμένης γυναίκας, που ζει μόνη με τον γιο της, σε μια μικρή πόλη στην Κασπία Θάλασσα. Ο μεσήλικας Μασούντ είναι ερωτευμένος με αυτήν, υποσχόμενος ότι θα τη σώσει μάλιστα από τα οικονομικά της προβλήματα, αν τον παντρευτεί.
Η Ida Panahandeh, σκηνοθέτις της ταινίας, δηλώνει: «Ο λόγος που το φιλμ φαίνεται τόσο καλά δουλεμένο, είναι ότι έχω εμπειρία 15 ετών στον κινηματογράφο. Έχω κάνει κινηματογραφικές σπουδές, έκανα μικρού μήκους ταινίες, ντοκιμαντέρ και μετά τηλεοπτικές ταινίες. Έχω κάνει τρία φιλμ για την τηλεόραση και χρησιμοποίησα όλες τις γνώσεις και τις γνωριμίες μου σ’ αυτή την παραγωγή. Το σενάριο χρειάστηκε δύο χρόνια για να ολοκληρωθεί. Ασχολήθηκα λοιπόν πολύ καιρό για να πετύχει αυτό το σχέδιο. (...) Δεν ήταν η πρόθεσή μου να κάνω μια ταινία για την κατάσταση των γυναικών στο Ιράν. Είναι μια ιστορία αγάπης για μια γυναίκα, που τυγχάνει να ζει στο Ιράν. Δεν είναι μια ιστορία για όλες τις Ιρανές».


Macbeth, Justin Kurzel
Το θεατρικό έργο του Σαίξπηρ Μάκβεθ αφηγείται την ιστορία ενός ατρόμητου πολεμιστή και ενός χαρισματικού ηγέτη, που εξαιτίας της άκρατης φιλοδοξίας χάνει τα πάντα. Ο κεντρικός ήρωας είναι ένας από τους πιο διάσημους χαρακτήρες του Σαιξπηρικού έργου. Η ταινία είναι μια συναρπαστική, δραματική στο ύφος, ερμηνεία των πραγματικοτήτων της εποχής που διαδραματίζεται η ιστορία -11ος αιώνα στην εμπόλεμη Σκωτία- και μια απεικόνιση του πως πρέπει να ήταν ο πόλεμος. Είναι όμως το πάθος, η πάλη για εξουσία, η άκρατη φιλοδοξία που βρίσκεται στο κέντρο της.
Ο σκηνοθέτης της ταινίας Justin Kurzel, δηλώνει: "Μεταφέρεις το σαιξπηρικό λόγο στο σινεμά, και υπάρχει μια αμεσότητα σ’ αυτό σαν μια πρόσωπο-με-πρόσωπο συνάντηση, σε αντίθεση με μια θεατρική μεταφορά μπροστά σε ακροατήριο. Νομίζω ότι κάτι συμβαίνει όταν έχεις έναν ηθοποιός απέναντί σου και η κάμερα είναι τόσο κοντά. Ξεχνάς ότι βρίσκεσαι σε μια αίθουσα προβολής και υπάρχει μια οικειότητα. "
Με τους Michael Fassbender, Marion Cotillard, Sean Harris, David Thewlis.

Valley of Love, Guillaume Nicloux
H Isabelle και o Gérard πηγαίνουν σ' ένα παράξενο ραντεβού στην Κοιλάδα του Θανάτου στην Καλιφόρνια. Δεν έχουν δει ο ένας τον άλλο για χρόνια και πηγαίνουν εξαιτίας μιας πρόσκλησης από τον γιο τους Michael, έναν φωτογράφο, που έλαβαν μετά την αυτοκτονία του, πριν από έξι μήνες. Παρά τον παραλογισμό της κατάστασης, αποφασίζουν να ακολουθήσουν το πρόγραμμα που έχει σχεδιαστεί από τον Michael...
Ο Guillaume Nicloux, σκηνοθέτης της ταινίας, δηλώνει: ""Ο τόπος" είναι το συγκεκριμένο στοιχείο που έχει την πιο άμεση επίδραση στην φαντασία μου εκείνη την εποχή, όταν τίποτα δεν έχει ακόμα σκεφτεί έξω, δομημένα ή προγραμματισμένα. Επισκέφθηκα την Κοιλάδα του Θανάτου στο τέλος του 2012. Το ταξίδι μου σε ένα από τα μεγαλύτερα εθνικά πάρκα στις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν σαν ένα ζωντανό όνειρο. Αλλά ένα όνειρο του ποιού οι εντυπώσεις και οι λεπτομέρειες ποτέ δεν ξεθωριάζουν εντελώς. Αντιθέτως, κατά τη διάρκεια των μηνών, ό, τι απέμεινε από αυτό έγινε πιο ακριβές,όπως εκείνα τα παιδικά όνειρα που παραμένουν παράξενα οικεία, μια σχεδόν απτή γεύση. Εκεί, ο χρόνος είναι οριζόντιος, όπως στην Αφρική. Μια πραγματική παγίδα. Η Κοιλάδα του Θανάτου είναι στα αλήθεια μια παγίδα. Είναι η σκέψη σας, ανοικτή σε κάθε τι που σας διαφεύγει. Και αν δεχτούμε την ιδέα ότι το βασικό δεν είναι ποτέ τι έχετε αποφασίσει, τότε το θέμα μπορεί ξεπήδήσει μπροστά σας σα μια πηγή, και ότι αυτή η πηγή μπορεί να ξεπλύνει την γυμνή καρδιά σας."
Με τους Isabelle Huppert, Gérard Depardieu.
Δ.

(πηγή επίσημος ιστότοπος, κατάλογος του φεστιβάλ Καννών, δημοσιεύματα του τύπου.)

Ταινία έναρξης
Emmanuelle BERCOT, LA TÊTE HAUTE (STANDING TALL)

Διαγωνιστικό
Jacques AUDIARD, DHEEPAN
Stéphane BRIZÉ, LA LOI DU MARCHÉ
Valérie DONZELLI, MARGUERITE & JULIEN
Michel FRANCO, CHRONIC
Matteo GARRONE, IL RACCONTO DEI RACCONTI (TALE OF TALES)
Todd HAYNES, CAROL
HOU Hsiao Hsien, NIE YINNIANG (THE ASSASSIN)
JIA Zhang-Ke, SHAN HE GU REN (MOUNTAINS MAY DEPART)
KORE-EDA Hirokazu, UMIMACHI DIARY (OUR LITTLE SISTER)
Justin KURZEL, MACBETH
Γιώργος Λάνθιμος, THE LOBSTER
MAÏWENN, MON ROI
Nanni MORETTI, MIA MADRE (MY MOTHER)
László NEMES, SAUL FIA (SON OF SAUL)
Guillaume NICLOUX, VALLEY OF LOVE
Paolo SORRENTINO, YOUTH
Joachim TRIER, LOUDER THAN BOMBS
Gus VAN SANT, THE SEA OF TREES
Denis VILLENEUVE, SICARIO

Ταινίας λήξης
Luc JACQUET, LA GLACE ET LE CIEL (ICE AND THE SKY)

Τμήμα Un Certain Regard
Ταινία έναρξης
Naomi KAWASE, AN

Un Certain Regard
Neeraj GHAY,WAN MASAAN
Grímur HÁKONARSON, HRÚTAR (RAMS)
KUROSAWA Kiyoshi, KISHIBE NO TABI (JOURNEY TO THE SHORE)
Laurent LARIVIÈRE, JE SUIS UN SOLDAT (I AM A SOLDIER)
Dalibor MATANIĆ, ZVIZDAN (THE HIGH SUN)
Brillante MENDOZA, TAKLUB
Roberto MINERVINI, THE OTHER SIDE
Radu MUNTEAN, UN ETAJ MAI JOS (ONE FLOOR BELOW)
OH Seung-uk, MU-ROE-HAN (THE SHAMELESS)
David PABLOS, LAS ELEGIDAS (THE CHOSEN ONES)
Ida PANAHANDEH, NAHID
Corneliu PORUMBOIU, COMOARA (THE TREASURE)
José Luis RUGELES, GRACIA ALIAS MARIA
SHIN Su-won, MADONNA
Gurvinder SINGH, CHAUTHI KOOT (THE FOURTH DIRECTION)
Apichatpong WEERASETHAKUL, RAK TI KHON KAEN (CEMETERY OF SPLENDOUR)
Alice WINOCOUR, MARYLAND (DISORDER)
Yared ZELEKE, LAMB

Εκτός συναγωνισμού
Woody ALLEN, IRRATIONAL MAN
Pete DOCTER, INSIDE OUT
George MILLER, MAD MAX: FURY ROAD
Mark OSBORNE, THE LITTLE PRINCE

Μεταμεσονύκτιες προβολές
HONG Won-Chan, O PISEU (OFFICE)
Asif KAPADIA, AMY
Gaspar NOÉ, LOVE

Ειδικές προβολές
Samuel BENCHETRIT, ASPHALTE (MACADAM STORIES)
Souleymane CISSE, OKA (OUR HOUSE)
Robert GUÉDIGUIAN, UNE HISTOIRE DE FOU (DON’T TELL ME THE BOY WAS MAD)
Elad KEIDAN, HAYORED LEMA'ALA (AFTERTHOUGHT)
Natalie PORTMAN, A TALE OF LOVE AND DARKNESS
Barbet SCHROEDER, AMNESIA 1h36
Pavle VUCKOVIC, PANAMA