(ένα αφιέρωμα του 4ου Φεστιβάλ Nτοκιμαντέρ )
O Bruce Weber θεωρείται όχι άδικα ως ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους φωτογράφους μόδας και πορτραίτου. Από το 1973 φωτογραφίες του έχει δημοσιευθεί στα σημαντικότερα περιοδικά του χώρου, έχει εκδώσει 11 βιβλία με έργα του, ενώ έχει κάνει πάνω από 60 εκθέσεις με τις φωτογραφίες του.
Εκτός όμως από την ενασχόληση του με την φωτογραφία ο Bruce Weber διαθέτει και μια άλλη όχι ευρύτερα γνωστή δραστηριότητα: Είναι σκηνοθέτης video clip και ντοκιμαντέρ. Έχει σκηνοθετήσει μεταξύ άλλων μουσικά video για τους Chris Isaak και Pet Shop Boys (το οποίο βραβεύτηκε ως video of the year). Η ενασχόληση του με το ντοκιμαντέρ είχε ως αποτέλεσμα 6 ταινίες, εκ των οποίων οι δύο βραβεύτηκαν από το International Documentary Association.
Πολλοί είναι αυτοί που προσφέρουν στον Weber τον χαρακτηρισμό "Αμερικανός Michelangelo", θέλοντας να δώσουν ανάγλυφα την πλαστικότητα που αποπνέουν τα έργα του, είτε αυτά είναι φωτογραφίες, είτε ντοκιμαντέρ. ’λλωστε είναι γνωστό ότι ο Weber δεν αρκείται στην απλή αποτύπωση αλλά αναπτύσσει μια ιδιαίτερη σχέση με ότι "συλλαμβάνει", βγάζοντας από αυτό κάτι το "θεϊκό". Το ασπρό-μαύρο παιχνίδι του καλλιτέχνη, ενισχυμένο από τις σκιάσεις, αποκαλύπτει όλες τις πτυχές αυτών που η κινηματογραφική ή η φωτογραφική κάμερα "εγκλωβίζει".
Λάτρης του παλιού και κλασσικού, ο Weber δανείζεται από αυτά για τις δημιουργίες του. Κλασσικό παράδειγμα αποτελεί το ντοκιμαντέρ Backyard Movie, στο οποίο ανακαλύπτουμε στοιχεία από παλιές ταινίες τοποθετημένες σ' ένα πλαίσιο προσωπικό και αυτοβιογραφικό.
Το Broken noses είναι μία απ' αυτές τις πρώτες ταινίες του σκηνοθέτη. Πορτραίτο του Andy Minsker, ενός πρώην πρωταθλητή ελαφρών βαρών της πυγμαχίας, το ντοκιμαντέρ επικεντρώνεται στο κλομπ πυγμαχίας που διευθύνει στο Portland του Oregon. Γυρισμένη σε ασπρόμαυρο και σε έγχρωμο, η ταινία παρουσιάζει το ταραχώδες οικογενειακό παρελθόν: ο σκηνοθέτης αναδεικνύει τόσο την λάμψη όσο και τον πόνο που κρύβεται πίσω από το θέμα του. Στην ηχητική μπάντα ακούγεται μουσική τζαζ από τους Gerry Mulligan και Chet Baker.
Ο τελευταίος είναι το θέμα του ντοκιμαντέρ Let's get lost (τίτλος κομματιού του Chet Baker). Μέσα από τις εικόνες που περιγράφουν την ζωή του θρυλικού τρομπετίστα της Cool Jazz, αναδεικνύεται ένας ήρωας μυθιστορήματος του Jack Kerouac. Λυρισμός και ρομαντισμός, δύο στοιχεία που μπορούμε να βρούμε και στην cool jazz, σφραγίζουν αυτό το στιλάτο ντοκιμαντέρ.
Το Chop Suey, είναι μία ταινία που αναμειγνύει πολλά διαφορετικά στοιχεία. Στη αφετηρία θα βρούμε τον Peter Jackson ένα ερασιτέχνη παλαιστή που ο φακός του Bruce Weber μεταμόρφωσε σε μοντέλο για τους σχεδιαστές Ralph Lauren και Versace. Η ταινία αναδεικνύει μία αυτοβιογραφική διάσταση καθώς είναι διάσπαρτη από ιδέες, απόψεις και αποσπάσματα ταινιών που σφραγίζονται από την προσωπικότητα του σκηνοθέτη. Πρόσωπα όπως η τραγουδίστρια Frances Faye, ο παλιός χολιγουντιανός σταρ Robert Mitchum, και η guru της μόδας Diana Vreeland παρελαύνουν, συνεισφέροντας ο καθένας με το τρόπο του στην διαμόρφωση του ετερόκλιτου τελικού αποτελέσματος.
Δ.Μ.