Γεννημένος το 1964, ο Alain Guiraudie/ Αλέν Γκιροντί συνδυάζει τις ιδιότητες του σκηνοθέτη, του σεναριογράφου και του ηθοποιού. Η φιλμογραφία του φανερώνει ένα δημιουργό τολμηρό, που αψηφά τα στερεότυπα. Πρωταρχική πηγή έμπνευσης για εκείνον αποτελούν τα προσωπικά βιώματά του, τα οποία ανάγει επιδέξια σε μια συλλογική κινηματογραφική εμπειρία, ενώ οι επιρροές των Μπουνιουέλ, Φασμπίντερ και Αλμοδόβαρ, είναι εμφανείς στο ιδιοσυγκρασιακό σινεμά του. Ο Γκιροντί είναι απρόβλεπτος, αναμειγνύει το καθημερινό με το παράδοξο, είτε όταν χτίζει αλλόκοτες χιουμοριστικές ιστορίες, είτε όταν καταδύεται στον σκοτεινό ανθρώπινο κόσμο. Η σεξουαλικότητα, η ομοφυλοφιλία, οι ανθρώπινες σχέσεις, εικόνες της γαλλικής επαρχίας, αλλά και η εργατική τάξη, παρελαύνουν στο φακό του, αποκτώντας φιλοσοφικές ή και πολιτικές αποχρώσεις.
Ο Alain Guiraudie δηλώνει σχετικά με την παρουσία του ομοφυλόφυλου έρωτας στις ταινίες του: «Ο ετεροφυλόφιλος έρωτας ή οι ανοικτές σχέσεις δεν είναι το ίδιο πράγμα με το γκέι σεξ. Η σεξουαλικότητα είναι πολύ διαφορετική. Και εγώ δεν πρόκειται να δηλώσω κάτι πολύ πρωτότυπο ή πρωτοποριακό, αλλά άνδρες και γυναίκες είναι απλά διαφορετικοί μεταξύ τους.(…) Η ομοφυλοφιλία λειτουργεί στο επίπεδο μιας εικόνας κατόπτρου».
Η ταινία του Ο άγνωστος της λίμνης L'Inconnu du lac/ Stranger by the Lake, (2013) είναι μια ακραία ερωτική ιστορία δύο ανδρών η οποία εξελίσσεται κλιμακωτά σε δυνατό θρίλερ, με φόντο τον μικρόκοσμο μιας λίμνης. Η ταινία ξεπερνά τα στεγανά του queer cinema για να διερευνήσει τα όρια του σαρκικού πόθου ανεξαρτήτως φύλου, με ιδιαίτερα αποκαλυπτικές ερωτικές σκηνές που συζητήθηκαν.
Αναφερόμενος στις επιρροές του ο Alain Guiraudie δηλώνει: «Δεν είμαι σίγουρος ότι είχα κάποια άμεση κινηματογραφική επιρροή, αλλά πριν γράψω το σενάριο για την ταινία L'Inconnu du lac ξαναδιάβασα το Querelle του Jean Genet και επίσης ξανά είδα την ταινία του Fassbinder. Ήταν περισσότερο για να βεβαιωθώ ότι δεν βάδιζα στα βήματά τους. Στην πραγματικότητα, μια πολύ μακρινή επιρροή της ταινίας είναι η ταινία του Charles Laughton, Night of The Hunter».
Το κωμικό στοιχείο και οι έντονες αντιθέσεις είναι κυρίαρχα στοιχεία ήδη από τις πρώτες, μεσαίου μήκους δουλειές του κινηματογραφιστή: Το σουρεαλιστικό Λιακάδα για τους απατεώνες / Du soleil pour les gueux/ Sunshine for the Scoundrels (2001), αλλά και το ουμανιστικό Αυτό το παλιό όνειρο που σαλεύει / Ce vieux rêve qui bouge /That Old Dream that Moves (2001), ένα κοινωνικό σχόλιο που ο Γκοντάρ ξεχώρισε το 2001 ως την καλύτερη ταινία του Φεστιβάλ Καννών.
Ο Alain Guiraudie δηλώνει: «Στο σημείο που βρίσκομαι τώρα και στο σημείο που βρίσκεται ο κόσμος, μου φαίνεται πως ο ρόλος του σινεμά δεν είναι πια η αναπαράσταση ενός άλλου κόσμου, αλλά η αποδοχή αυτού του κόσμου όπως είναι, η προσέγγισή του από διαφορετική γωνία. Ετούτος ο κόσμος και όχι κάποιος άλλος έχει ανάγκη από νέους ορίζοντες».
Και συνεχίζει: «Υπάρχουν πολλές straight ταινίες που έχουν γίνει μεταφορές για τους γκέι, οπότε ας πούμε ότι εδώ ήθελα να κάνω το αντίθετο – να δημιουργήσω μια ταινία χρωματισμένη με την ομοφυλοφιλία που θα μπορούσε να γίνει μεταφορά για την κοινωνία, τον πόθο, την ανθρωπότητα γενικότερα».
Ενδεικτική της αντισυμβατικής ματιάς του Γκιροντί είναι η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Καμία ανάπαυση για τους γενναίους / Pas de repos pour les braves /No Rest for the Brave (2003), με φόντο τη γαλλική επαρχία. Ονειρική και διασκεδαστική, σαν ένα κράμα κινηματογραφικών ειδών, η ταινία αφηγείται μέσα από διαδοχικές ανατροπές την περιπλάνηση ενός νεαρού ο οποίος φοβάται ότι θα πεθάνει εάν κοιμηθεί ακόμη μία φορά. Η φύση γίνεται το ιδανικό σκηνικό και στις ταινίες Ήρθε ο καιρός / Voici venu le temps /Time Has Come (2005) και Ο βασιλιάς της φυγής / Le Roi de l'évasion /The King of Escape (2009). Η πρώτη εκτυλίσσεται σε μια φανταστική μεσαιωνική χώρα, όπου ένας μισθοφόρος καταδιώκει τους απαγωγείς της κόρης ενός πλούσιου κτηματία – ο ερωτισμός και τα απρόοπτα δεν λείπουν βεβαίως. Το The King of Escape εστιάζει με χιούμορ και ζεστασιά σε μια φαινομενικά απίθανη ιστορία: Ένας ομοφυλόφιλος άνδρας σε υπαρξιακή κρίση ερωτεύεται μια έφηβη κοπέλα και μαζί διαφεύγουν στο δάσος.
Αυτή είναι ίσως και η ουσία στο σινεμά του Αλέν Γκιροντί: Προτείνει στο θεατή τη διαφυγή, την απόδραση από τα καθιερωμένα, προσκαλώντας τον σε ένα κινηματογραφικό ταξίδι εντελώς απρόβλεπτο και, γι’ αυτό ακριβώς, αξέχαστο.
(πηγή δελτίο τύπου, αποσπάσματα από συνέντευξη που δημοσιεύθηκε στο mubi.com/)
