O Alexei German γεννήθηκε στο Leningrad (Αγία Πετρούπολη) το 1938. Γιος του συγγραφέα Yuri German, σπούδασε κινηματογράφο στο Κρατικό Ινστιτούτο Θεάτρου, Μουσικής και Κινηματογράφου του Leningrad με καθηγητή τον γνωστό σκηνοθέτη του σοβιετικού κινηματογράφου, Grigori Kozintsev. Μετά την αποφοίτηση του το 1960, ο German προσλήφθηκε το 1964 στα στούντιο της Lenfilm όπου και συν-σκηνοθέτησε μαζί με τον Grigori Arnov την ταινία Sedmoy Sputnik/ The Seventh Companion.
Έκανε το σκηνοθετικό του ντεμπούτο το 1971 με την ταινία Proverka na Dorogakh/ Trial on the Road, το σενάριο της οποίας ήταν βασισμένο σε μια ιστορία του πατέρα του. Η αφήγηση είχε ως κεντρικό χαρακτήρα έναν αιχμάλωτο Γερμανό στρατιώτη, ο οποίος ισχυρίζεται ότι στην πραγματικότητα είναι Ρώσος που τον συνέλαβαν οι Ναζί και τον ανάγκασαν να υπηρετήσει στον στρατό τους. Γυρισμένη σε ασπρόμαυρο η ταινία δεν προβλήθηκε για 15 χρόνια, λόγω του αντιηρωικού θέματος του. Όταν η ταινία προβλήθηκε στη Δύση, ο German θεωρήθηκε από τους κριτικούς ως ένας από τους πιο υποσχόμενους νέους σκηνοθέτες.
Η δεύτερη του ταινία, το 20 Μέρες χωρίς Πόλεμο/ Dvadtsat dney bez voyny (Twenty Days Without War), όπως και η επόμενη Ο Φίλος μου Ιβάν Λαπσίν / Moy drug Ivan Lapshin (My Friend Ivan Lapshin) (1983) έμειναν και αυτές στα ντουλάπια (Οι δύο ταινίες προβλήθηκαν στην Ελλάδα στα τέλη της δεκαετίας του 80, τόσο στις κινηματογραφικές λέσχες όσο και στην τηλεόραση). Στην τελευταία ο σκηνοθέτης περιγράφει πρόσωπα και γεγονότα που ανήκουν στη δύσκολη δεκαετία του 30, μέσα από τη φόρμα μίας αστυνομικής ιστορίας. Κεντρικός χαρακτήρας ο επιθεωρητής Ιβαν Λαπσίν που προσπαθεί να συλλάβει μία συμμορία η οποία σκοτώνει τα θύματά της και μετά τεμαχίζει τα πτώματα πουλώντας ως κρέας. Ενώ στο 20 Μέρες χωρίς Πόλεμο αφηγείται τις "μικρές" αντιηρωικές στιγμές ενός πολέμου, εστιάζοντας στη ζωή στα μετόπισθεν.
Με 3 ταινίες σχεδόν 20 χρόνων, ο Alexei German είναι ένας ακόμα σκηνοθέτης του οποίου η καλλιτεχνική εξέλιξη περιορίστηκε από τα εμπόδια που προέβαλλαν οι ιθύνοντες του Σοβιετικού καθεστώτος. Εμπόδια που ήρθησαν μόνο την περίοδο της περεστρόικας -όταν δηλαδή που το καθεστώς "φιλελευθεροποιήθηκε", -τότε οι ταινίες του προβλήθηκαν στο κοινό και στο εξωτερικό. Στις ταινίες του παρουσίαζε τη σοβιετική κοινωνία, μέσα από μια οπτική ασυμβίβαστη και σκοτεινή, μια ματιά απομυθοποιητική -κάτι που φυσικά αντιστρατευόταν τον μυθοποιητικό λόγο της εξουσίας- και τους κεντρικούς χαρακτήρες ως δραματικά πρόσωπα -και όχι ως υπεράνθρωπους ήρωες.
Η ταινία Κρουσταλίοβ Το Αμάξι Μου!/ Khrustalyov, mashinu! (Khrustalyov, My Car!), είναι μια κατάδυση -επιστροφή στη σταλινική περίοδο, μια απόπειρα να προσεγγιστεί το παρελθόν μέσω μιας ταινίας πορτραίτου. "Μια φαντασμαγορία ": η κριτική του Village Voice υπογραμμίζει κάτι από το μεγαλειώδες ύφος της ταινίας. Κινηματογραφώντας σε ασπρόμαυρο και καλύπτοντας μια χρονική περίοδο μεγαλύτερη της δεκαετίας, ο Alexei Guerman προσπαθεί να συλλάβει την ατμόσφαιρα μίας σκοτεινής περιόδου, ίσως της πιο εφιαλτικής στην πρόσφατη ιστορία της Ρωσίας.
O Alexei German έχει εμφανισθεί ως ηθοποιός σε αρκετές ταινίες άλλων σκηνοθετών.
Έφυγε από τη ζωή το 2013.
Δ.Μ.
