του Werner Herzog
Είναι πολύ απλό, υπάρχουν πια πολύ λίγες εικόνες.
Όταν κοιτάζω έξω, τα πάντα είναι χτισμένα, δεν είναι δυνατό να γεννηθούν εικόνες. Πρέπει να σκάψεις με το φτυάρι, σαν αρχαιολόγος να μοχθήσεις για να μπορέσεις ν’ ανακαλύψεις κάτι μέσα σ’ αυτό το κακοποιημένο τοπίο. Κι αυτό είναι φυσικά ένα ρίσκο, που όμως ποτέ δεν θα φοβόμουν να πάρω. Και ουσιαστικά διαπιστώνω ότι είναι πολύ λίγοι σ’ όλον τον κόσμο εκείνοι που θα τολμούσαν να κάνουν κάτι γι’ αυτή την έλλειψη, το γεγονός δηλαδή ότι έχουμε τόσο λίγες ακριβείς εικόνες.
Έχουμε μεγάλη ανάγκη από εικόνες που ν’ ανταποκρίνονται στο επίπεδο του πολιτισμού μας και στον εσωτερικό μας κόσμο.
Στην ανάγκη πρέπει να είμαστε πρόθυμοι να βρεθούμε στη φωτιά της μάχης -για παράδειγμα, δεν θα παραπονιόμουν ποτέ για τις δυσκολίες της ανάβασης σ’ ένα βουνό ύψους 800 μέτρων, αν επρόκειτο ν’ αποκτήσω έτσι μερικές εικόνες που θα είναι ακόμα σαφείς και διάφανες.
Εδώ δεν γίνεται σχεδόν τίποτα πια. Πρέπει λοιπόν να ψάξεις.
Θα μπορούσα να πετάξω με τον επόμενο πύραυλο στον Άρη ή στον Κρόνο. Υπάρχει για παράδειγμα ένα πρόγραμμα της NASA μ’ εκείνο το διαστημικό εργαστήριο, το Σκάυλαμπ, δοκιμάζουν νέες μεθόδους στο διάστημα.
Ευχαρίστως θα έπαιρνα μέρος σ’ αυτήν την αποστολή, με μια κάμερα στο χέρι, αφού δεν είναι εύκολο πια να βρεις εδώ στη γη αυτό που χαρακτηρίζει τη διαφάνεια των εικόνων, αυτό που υπήρχε κάποτε. Θα πήγαινα οπουδήποτε…
[Δήλωση του Werner Herzog στο ντοκιμαντέρ Tokyo Ga του Wim Wenders. Στα ελληνικά δημοσιεύθηκε στην έκδοση Η λογική των εικόνων, Βιμ Βέντερς, μτφρ. Παύλος Μανιάτης, Γιάννης Περδικογιάννης, εκδόσεις Σέλας 1991]