Νίκος Κούνδουρος
«Ο Αγγελόπουλος μπορούμε να πούμε ότι ήταν σκάνδαλο στην ελληνική κινηματογραφική κοινωνία, διότι παρά πολύ γρήγορα ξέφυγε από την ελληνική μιζέρια και βρέθηκε να είναι Ευρωπαίος και διεθνής. Αυτό το πράγμα δεν το περιμέναμε και δεν το συγχωρούσαν και όλοι. Είναι αστείο και κωμικό να τον κρίνουμε από τις ταινίες του. Ο Αγγελόπουλος, για τη δική μου ματιά, πήρε τον επαρχιώτικο ελληνικό κινηματογράφο και τον πήγε έξω και τον έκανε παγκόσμιο. Με τις ταινίες του, με τη φιλαρέσκεια του, με τη φιλοδοξία του, με τα καλά και τα κακά του, εργάστηκε όλη του τη ζωή για να μην είναι Έλληνας. Είναι περίεργο αυτό που λέω, αλλά ήταν έτσι. Τον έπνιγε η Ελλάδα γι' αυτό πήγε παραπέρα. Ο Θόδωρος κατάφερε αυτό που όλοι οι Έλληνες ζηλέψαν και ελάχιστοι πέτυχαν. Κατάφερε να είναι διεθνής, δεν ήταν ο Έλληνας σκηνοθέτης, ήταν ο σκηνοθέτης. Δεν είναι λίγο το ελληνικό φλάμπουρο να κυματίζει στα διάφορα διεθνή φεστιβάλ. Είναι μία νίκη χάρη στον Αγγελόπουλο. Ό,τι έκανε το έκανε για να απεμπολήσει τον τίτλο του ρωμιού και το πέτυχε».

Ρέα Γαλανάκη
«'Ηταν για μένα από τους σημαντικότερους ανθρώπους που έχω συναντήσει. Τον έχω θαυμάσει για την προσήλωσή του. Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος μου δίδαξε τη συγγραφή σεναρίου. Με έχει συγκινήσει από τις ταινίες του -τον γνώρισα στα γυρίσματα του Θιάσου, όπου συμμετείχα σαν κομπάρσος- και τον αγάπησα βαθιά από τη συνεργασία μας τα τελευταία χρόνια».

Εύα Κοταμανίδου
«Αναπάντεχο και λυπηρό. Ο Θόδωρος έφυγε πάνω στη δημιουργία του. Σκηνοθετούσε, έγραφε τα σενάριά του, έγραφε ποιήματα. Ο Θόδωρος ήταν ένας μεγάλος δημιουργός, ένας πλήρης δημιουργός».

Γιώργος Αρβανίτης διευθυντής φωτογραφίας
«Με τον Θόδωρο Αγγελόπουλο είμαστε μαζί μια ζωή. Από την πρώτη του μικρού μήκους, την Εκπομπή ως την Αιωνιότητα. Είναι ο άνθρωπος που στερέωσε τον νέο ελληνικό κινηματογράφο. Μου είναι αδιανόητο όταν σκέφτομαι πώς ένας τόσο σημαντικός άνθρωπος έφυγε από μια μοτοσικλέτα. Έχουμε κάνει γυρίσματα μέσα σε πολύ αντίξοες συνθήκες, σε δύσβατα μέρη. Η Ελλάδα με τον θάνατό του έγινε φτωχότερη. Ειδικά μέσα στην τραγική συγκυρία, που βρίσκεται».

Δήμος Αβδελιώδης
«Έχω συγκλονιστεί. Η απώλειά του σε ώρα δημιουργίας κάνει ακόμα πιο οδυνηρό το πλήγμα και για τον κινηματογράφο και για την Ελλάδα. Ο Αγγελόπουλος, προικισμένος με ιδιότυπο και ποιητικό βλέμμα έκανε τον ελληνικό κινηματογράφο παγκόσμιο. Πενθώ για τον καλλιτέχνη και άνθρωπο Θόδωρο Αγγελόπουλο, που γνώρισα προσωπικά στις λίγες συνομιλίες μας και τώρα στερούμαι».

Λευτέρης Παπαδόπουλος
«Με τον Θόδωρο Αγγελόπουλο, μας συνδέει μια φιλία 60 χρόνων, από την πρώτη τάξη του Γυμνασίου. Από το 1947. Κι αργότερα μαζί πάλι στη Νομική. Παιδιά πηγαίναμε στο Β΄ Γυμνασιο Αρένων κι ο Θόδωρος ήταν πολύ καλός μαθητής με ιδιαίτερη ροπή προς τη λογοτεχνία. 'Εγραφε ποιήματα, μιά σειρά από διηγήματα και πιστεύω ότι θα έφτανε πολύ νωρίτερα στα επιτεύγματά του στον κινηματογράφο αν δεν είχε εμπλακεί με το κατηχητικό. Μαζί με τον επίσης υψηλής στάθμης συμμαθητή μας, Χρήστο Γιανναρά. Το κατηχητικό ήταν τροχοπέδη έως ότου έσπασε τα δεσμά του, γύρω στα 18 του χρόνια. Όταν γύρισε από το Παρίσι, όπου σπούδασε κινηματογράφο, τον ξανασυνάντησα κι από τότε σχημάτισα την πλήρη άποψη ότι δεν πρόκειται να κάνει τίποτε άλλο εκτός από σινεμά. Εγραψα δυο τραγούδια για τους «Κυνηγούς», σε μουσική Λουκιανού Κηλαϊδόνη και για τον «Μελισσοκόμο» σε μουσική Ελένης Καραϊνδρου. Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος ήταν κατά την γνώμη μου μια μεγαλοφυϊα.Πήρε την Ελλάδα απ΄το χέρι και την οδήγησε στο εξωτερικό. Εκανε την Ελλάδα να την κοιτάζουν με θαυμασμό».

Γιώργος Τσεμπερόπουλος
«Αυτό που έχω να πω για τον Θόδωρο Αγγελόπουλο, είναι ότι υπήρξε ο μοναδικός Έλληνας σκηνοθέτης, ο οποίος έζησε κάνοντας μόνο αυτό που ήθελε. Στη ζωή αυτή έκανε μόνο ταινίες. «Σαν λουλούδι κάποιο χέρι θα μας κόψει μιαν αυγή», λέει ο Άκης Πάνου που δεν έχει σχέση με το κλίμα του Αγγελόπουλου. Ο θάνατος του Θόδωρου ήταν ακριβώς αυτό. Τόσο ξαφνικό, όπως κόβεις ένα λουλούδι, δεν μεσολάβησε ασθένεια ή ταλαιπωρία, καθώς βρισκόταν σε γύρισμα. Πολύ κινηματογραφικός θάνατος και πάρα πολύ σκληρός».

Δώρα Χρυσικού (ηθοποιός, έκανε την πρώτη της κινηματογραφική εμφάνιση στο «Μετέωρο βήμα του πελαργού» (σε ηλικία 14 ετών).
«Δεν έχω λόγια. Είμαι σοκαρισμένη. Ο πόνος είναι πολύ μεγάλος. Η σχέση μου με τον Θόδωρο μετρά πάνω από 20 χρόνια. Με πήρε από κοριτσάκι, εξαιτίας του έγινα ηθοποιός, εξαιτίας του αγάπησα αυτήν τη δουλειά. Το έργο του είναι παγκόσμιο και θα το κρίνει η ανθρωπότητα. Μαζί του ήταν η πρώτη μου επαφή με την υποκριτική, με προστάτεψε και με στήριξε πολύ.
'Ηταν ένας άνθρωπος, που αγαπούσα πολύ, υπήρξε μέντορας για μένα, δεύτερος πατέρας. Δεν μπορώ να το πιστέψω ακόμα. Ο θάνατός του είναι μεγάλη απώλεια για τον ελληνικό και παγκόσμιο κινηματογράφο, αλλά και για τη χώρα».

από www.kathimerini.gr με πληροφορίες από AΠΕ-ΜΠΕ