του Tim Burton
(οι δηλώσεις του σκηνοθέτη)

Η ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΗ ΣΕΙΡΑ
Η σειρά Dark Shadows [σ.τ.ε. τηλεοπτική σειρά της δεκαετίας του ’60] είχε μια συγκεκριμένη ενέργεια. Ήταν μεν σαπουνόπερα, αλλά είχε ένα υποβόσκον παράξενο και υπερφυσικό στοιχείο.
Δεν μπορείς να κάνεις ένα ακριβές ριμέικ γιατί πολύ απλά η σειρά ολοκληρώθηκε σε 1200 επεισόδια τα οποία είχαν έναν ιδιαίτερο τόνο. Ομολογώ όμως, ότι αποτέλεσε πολύ σημαντική πηγή έμπνευσης.
(...) Δεν θέλουμε να διακωμωδήσουμε την εποχή εκείνη, αλλά να δούμε την πραγματικότητα από μια άλλη προοπτική. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι εκείνη την εποχή είχαμε δαχτυλίδια που πρόδιδαν τι διάθεσή έχεις και διάφορα άλλα περίεργα πράγματα... Σίγουρα κάθε εποχή έχει τα δικά της παράξενα, αλλά αν κοιτάξεις πίσω, όταν αφήνεις πίσω σου μια εποχή, τότε αυτά που αποτελούσαν τότε την πραγματικότητά σου, αρχίζουν να φαντάζουν ακόμα πιο περίεργα.
(...) Ήθελα να κάνω τη γραμμή ανάμεσα στο παλιό και στο καινούργιο αδιόρατη, γιατί πολύ απλά ήθελα να φτιάξω κάτι που θα έχει απήχηση και στις δύο γενιές. Οι καιροί άλλαξαν, αλλά πραγματικά πιστεύω ότι οι συγκεκριμένοι χαρακτήρες αντέχουν στον χρόνο!
(...) Το παν ήταν να συλλάβουμε τη δυναμική της οικογένειας, η οποία ασφαλώς τυχαίνει να ξεφεύγει από τα συνηθισμένα πρότυπα. Κάθε οικογένεια διέπεται από μια εσωτερική δυναμική, και αυτό ήταν κάτι που πραγματικά με ενδιέφερε.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ ΚΑΙ ΗΘΟΠΟΙΟΙ
Ο Τζόνι [Johnny Depp υποδύεται τον Barnabas Collins] δίνεται πάντα 100% σε ό,τι κι αν κάνει. Από την πρώτη στιγμή κατάλαβα ότι το συγκεκριμένο έργο τον είχε ενθουσιάσει. Μοιράστηκα τον ίδιο ενθουσιασμό ως προς το πού θα μπορούσαμε να πάμε την ιστορία και ήξερα από την αρχή ότι θα είναι πολύ διασκεδαστική εμπειρία.
Ο Τζόνι προτίθεται να δοκιμάσει τα πάντα. Πάντα θα σκεφτεί κάτι καινούργιο που θα μας αρέσει πολύ. Έτσι, καμία συνεργασία μας δεν μοιάζει με τις άλλες, γεγονός που καθιστά την όλη εμπειρία αναζωογονητική και διασκεδαστική.
Τα δάχτυλα ήταν πολύ σημαντικά για μένα όπως και ο τρόπος που ένας βρικόλακας αγγίζει κάτι. Νομίζω ότι ο Johnny Depp προσέδωσε μια άλλη συναισθηματική ποιότητα στην έκφραση του χαρακτήρα.
(...) Πριν από πάρα πολλά χρόνια, η Ανζελίκ [Angelique Bouchard] πληγώθηκε από τον Μπάρναμπας [Barnabas Collins] και δεν το ξεπέρασε ποτέ. Όλοι έχουμε βιώσει τέτοιες σχέσεις και όλοι καταλαβαίνουμε πόσο δύσκολο είναι να το ξεπεράσει κανείς, αλλά εκείνη φτάνει στα άκρα, παρόλο που έχουν περάσει κυριολεκτικά αιώνες από τότε.
Η Έλενα [Helena Bonham Carter] είναι νεότερη από την ηρωίδα [Dr. Julia Hoffman], αλλά το στυλ της ταιριάζει απόλυτα στον ρόλο. Δεν ξέρω κατά πόσο την κολάκευσε το γεγονός ότι της προτάθηκε ένας ρόλος μιας ηλικιωμένης, αλκοολικής ψυχιάτρου, αλλά κάποιος έπρεπε να τον ενσαρκώσει κι αυτόν, έτσι δεν είναι;
(...) Ο Ρότζερ [Roger Collins] είναι το μαύρο πρόβατο της οικογένειας. Το παρελθόν του έχει σημαδευτεί από τραγικά γεγονότα – πρώτα έχασε τη γυναίκα του και τώρα ο γιος του βλέπει φαντάσματα – αλλά η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για έναν γλοιώδη άνθρωπο. Έχει αυτόν τον γελοίο αέρα του ’70. Είναι ίσως ο μοναδικός απ’ όλους τους χαρακτήρες που πραγματικά απολαμβάνει την εποχή του: τις γυναίκες, τη μόδα, τα μεγάλα πέτα.

ΣΚΗΝΙΚΑ ΚΑΙ ΦΩΤΙΣΜΟΣ
Μετά το ‘Alice in Wonderland’, που γυρίστηκε όλο με green screen, ήταν ωραία εμπειρία να δουλεύουμε με πραγματικά σκηνικά. Το πραγματικό σκηνικό, με όλες τις υφές και τους φωτισμούς του ήταν σημαντικό όχι μόνο για μένα αλλά και για τους ηθοποιούς.

ΜΙΑ ΑΠΡΟΣΔΟΚΗΤΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ
Ο Alice Cooper μεσουρανούσε εκείνη την εποχή και έδωσε διαφορετικό τόνο στην ταινία. Το τρομακτικό είναι ότι από τότε μέχρι σήμερα δεν έχει αλλάξει καθόλου. Συγκεκριμένα, είχαμε ένα τεύχος του Rolling Stone εκείνης της εποχής, με τον Alice Cooper εξώφυλλο και μπορώ να σας πω ότι σήμερα είναι καλύτερος απ’ ό,τι ήταν τότε. Αυτό είναι πραγματικά παράξενο.

(πηγή σημειώσεις για την παραγωγή)