του Tony Gilroy
(οι δηλώσεις του σκηνοθέτη)

Αν κοιτάξετε όλα όσα έχω γράψει όλα αυτά τα χρόνια, θα διαπιστώσετε ότι έχω μια εμμονή με την εργασία: με το τι κάνουν οι άνθρωποι, πώς βγάζουν λεφτά, πώς δουλεύουν. Με συναρπάζουν τα διλήμματα, οι επιθυμίες, οι αποφάσεις.
(Την περίοδο που έκανα την έρευνά για το σενάριο της ταινίας Ο Δικηγόρος του Διαβόλου). Ενώ περιπλανιόμουν σε όλα αυτά τα θεόρατα νομικά γραφεία της Νέας Υόρκης, εξεπλάγην από το πόσα πράγματα συμβαίνουν στο παρασκήνιο. Κάθε εταιρεία είχε πολύ μεγάλα τμήματα που λειτουργούσαν 24 ώρες τη μέρα για να βοηθούν την εταιρεία να μένει πάντα στην επιφάνεια.
Άκουσα μια ιστορία σχετικά με μια εταιρεία που ενεπλάκη σε μια μεγάλη εταιρική αντιδικία που συνεχίστηκε σχεδόν για μια δεκαετία. Η υπόθεση έλαβε τέλος και η εταιρεία θριάμβευσε. Ο διακανονισμός ήταν σε χρήματα πάνω από 1 δις δολάρια. Δύο μέρες πριν τις τελικές υπογραφές, ένας συνέταιρος επί 3 χρόνια ανακάλυψε ένα έγγραφο που δεν είχε παρουσιαστεί ποτέ. Επρόκειτο για ένα αρκετά κακό έγγραφο, το οποίο θα σήμαινε πλήρη ανατροπή της κατάστασης. Το έγγραφο δεν είδε ποτέ το φως της μέρας, και ο συγκεκριμένος συνεργάτης είχε τη γρηγορότερη προαγωγή στην ιστορία της εταιρείας.
Ο Μάικλ είναι πολύπλοκος χαρακτήρας. Όλα τα χαρακτηριστικά του που τον έχουν βοηθήσει πολύ στο παρελθόν -η γοητεία του, η ευχέρειά του, το κύρος του- κανένα από αυτά δεν του είναι πλέον χρήσιμο όσο προχωρά η ιστορία. Όλα τα χαρίσματα του κόσμου δεν μπορούν να βοηθήσουν κάποιον να βρει τον δρόμο του όταν έχει χαθεί.

(πηγή σημειώσεις για την παραγωγή)