Η ταινία αφηγείται την ιστορία μιας έφηβης, της Μιράντα, που έχει υπό την προστασία της τον πατέρα της, που βρισκόταν στο ψυχιατρείο. Η κοπέλα προσπαθεί να τον βοηθήσει στο περίεργο σχέδιο που έχει καταστρώσει: να εντοπίσει έναν κρυμμένο θησαυρό του 18ου αιώνα, που πιστεύει ότι βρίσκεται κάτω από το προάστιό τους. Η Μιράντα έχει περισσότερους από έναν λόγους για να είναι κυνική: η μητέρα της την εγκατέλειψε, αναγκάστηκε να σταματήσει το σχολείο και να εργαστεί στα ΜακΝτόναλντς και ο πατέρας της, Τσάρλι, έχει μόλις επιστρέψει στο σπίτι ύστερα από 2 χρόνια εγκλεισμού του σε ψυχιατρικό ίδρυμα. Και ενώ το κορίτσι αρχίζει να βλέπει κάποια πρώτα σημάδια ύπαρξης στο φαινομενικά παραπλανητικό κυνήγι του θησαυρού, συνειδητοποιεί ότι ο πατέρας της κάνει μια ύστατη προσπάθεια να πετύχει κάτι για τον ίδιο και την κόρη του σε έναν κόσμο που μοιάζει να τους απογοητεύει συνεχώς.
Ο σκηνοθέτης της ταινίας Mike Cahill (Μάικ Κάχιλ) συνδέεται με φιλικές σχέσεις με τον ελληνοαμερικάνο σκηνοθέτη Alexander Payne (Αλεξάντερ Πέιν) ο οποίος είναι ένας απο τους παραγωγούς της ταινίας. Όπως δηλώνει ο Mike Cahill με τον Alexander Payne ήταν συμφοιτητές και "είμαστε μια ομάδα από μας διατηρούμε ακόμη επαφές. Εγώ βασικά για κάποιο διάστημα ασχολήθηκα με τη συγγραφή βιβλίων, ώσπου ο Alexander Payne με ρώτησε αν είχα έτοιμο κάποιο σενάριο, και του πρότεινα το συγκεκριμένο. Έτσι προέκυψε η ταινία μας." Σχετικά με το τι συνιστά το κέντρο βάρους της ταινίας δηλώνει: "Αν οι άνθρωποι δεν ονειρεύονται, υπάρχει κάτι μέσα τους που μένει ανικανοποίητο. Μπορεί να μην είναι φυσικά νεκροί, όμως ένα κομμάτι τους έχει πεθάνει. Στην περίπτωση του Τσάρλι, θα πέθαινε κυριολεκτικά χωρίς όνειρα. Είναι κάτι που πιστεύω απόλυτα: αν παραιτηθείς από κάτι που σημαίνει πολλά για σένα, υποβάλλεσαι σε έναν εσωτερικό θάνατο."
Η ηθοποιός Evan Rachel Wood τονίζει σχετικά με την συμμετχή της στην ταινία: "Την πρώτη φορά που είδα τον σκηνοθέτη Mike Cahill, ήμουν 15 χρόνων. Ήταν στην πρεμιέρα του Thirteen'. Ήξερα τον παραγωγό Michael London (Μάικλ Λόντον), που είχε το σενάριο στα χέρια του και μου πρότεινε να το κοιτάξω. Το ερωτεύτηκα κυριολεκτικά από την πρώτη μέρα. Είναι τόσο καλογραμμένο, αρκετά διασκεδαστικό αλλά και αληθινό και γλυκόπικρο." Και συνεχίζει: "Η Μιράντα που υποδύομαι είναι ουσιαστικά ατομίστρια, μια πρόωρα ανεπτυγμένη έφηβη που δεν έχει κανέναν στο πλευρό της. Για 2 ολόκληρα χρόνια δεν είχε τους γονείς της, είναι πολύ ανεξάρτητη και φροντίζει η ίδια τον εαυτό της. Προσπαθεί πάντα απεγνωσμένα να διατηρήσει τον έλεγχο, αλλά όσο θέλει να πιστεύει ότι ελέγχει μια κατάσταση, τελικά ποτέ δεν τα καταφέρνει. Και νομίζω ότι αυτό είναι που την τρομάζει. Λαχταρά όμως να είναι φυσιολογική και να έχει μια συνηθισμένη ζωή."
Ο Alexander Payne δηλώνει : "Μου άρεσε τόσο το συγκεκριμένο σενάριο, που ζήλεψα που δεν το σκηνοθέτησα ο ίδιος. Το έδωσα στον παραγωγό Michael London, όταν ξεκινούσαμε να δουλεύουμε το 'Πλαγίως', και του είπα ότι έπρεπε να αναλάβει την παραγωγή. Εκείνος το διάβασε και μου πρότεινε να το αναλάβουμε μαζί. Του απάντησα ότι δεν ξέρω τίποτα από παραγωγή και μου είπε ότι θα μου μάθαινε εκείνος. Έτσι καταπιάστηκα με την παραγωγή της ταινίας." Αναφερόμενος τέλος στην συμμετοχή του Michael Douglas δηλώνει : "όταν είδα τον Michael Douglas (Μάικλ Ντάγκλας) στα 'Falling Down' και 'Wonder Boys', ήταν η πρώτη φορά που τον έβλεπα σε τέτοιους ρόλους. Είναι αρκετά ευμετάβλητος, όπως συμβαίνει με όλους τους καλούς ηθοποιούς."
(πηγή δελτίο τύπου)