του Frank Darabont
(οι δηλώσεις του σκηνοθέτη)

Ένιωσα έτοιμος να δοκιμάσω κάτι τελείως διαφορετικό απ’ ό,τι έχω κάνει μέχρι τώρα. Αυτή η ταινία είναι μια ευκαιρία για μένα να γυρίσω στις ρίζες μου. Ήθελα πραγματικά να επιστρέψω στο είδος του τρόμου που πάντα αγαπούσα. Ήθελα επίσης να δοκιμάσω ένα διαφορετικό είδος γυρίσματος - σαν να παίζω τζαζ αντί να διευθύνω συμφωνική ορχήστρα. Ήθελα να βάλω στην άκρη την εξαντλητική προσοχή στην λεπτομέρεια και να προτιμήσω έναν πιο επαναστατικό τρόπο γυρίσματος – να γυρίσω την ταινία εξαιρετικά γρήγορα και όσο πιο φθηνά γίνεται δεδομένου του υλικού. Μερικές από τις καλύτερες ταινίες τρόμου έχουν γυριστεί με χαμηλό προϋπολογισμό και μέσα σε πολύ στενά χρονικά περιθώρια. Αυτή ακριβώς ήταν η παράδοση που θέλησα να διατηρήσω.

Καθόμουν το 1986 στο set του Εφιάλτης στο Δρόμο με τις Λεύκες 3, η πρώτη ταινία η οποία είχε βασιστεί σε δικό μου σενάριο, και σκεφτόμουν πως αφού η καριέρα μου ως σεναριογράφος ξεκίνησε, θα έπρεπε να αρχίσω να σκέφτομαι τι θα μπορούσα να σκηνοθετήσω. Αφού άρεσε στον Stephen η διασκευή που έκανα σε μια μικρή ιστορία του, σκέφτηκα να τον προσεγγίσω για τα δικαιώματα του The Mist ή του Τελευταία Έξοδος: “Ρίτα Χέηγουωρθ.
(Επιλέγοντας το δράμα της φυλακής, δημιουργήθηκε) μια πιο ποιοτική εντύπωση για μένα από αυτή που είχα σκοπό. Πάντα πίστευα πως αν ήμουν αρκετά τυχερός ώστε να γυρίζω ταινίες, θα κατέληγα να γυρίζω ταινίες τρόμου χαμηλού προϋπολογισμού.

Ο Stephen King είναι ιδιαίτερα ταλαντούχος στο να περιγράφει τη δυναμική ανάμεσα σε ένα σύνολο χαρακτήρων. Μου άρεσε πολύ να διαβάζω την αποσύνθεση της κοινωνίας, σε ύφος Ο Άρχοντας των Μυγών, που είναι αποτέλεσμα τρομοκρατημένων ανθρώπων κάτω από πίεση.
Υπάρχει κάτι στη φωνή του Stephen King ως αφηγητή που πάντα με άγγιζε. Τα έργα του μου μιλάνε, οι χαρακτήρες του μου μιλάνε. Είναι ένας εξαιρετικός παραμυθάς και τα βιβλία του πάντα με εκπλήσσουν. Πάνω απ’ όλα με εμπνέουν να μπω πίσω από την κάμερα.

(πηγή σημειώσεις για την παραγωγή)