του Bryan Singer
(οι δηλώσεις του σκηνοθέτη)

Πάντα με ενδιέφερε να εξερευνήσω το Γ΄ Ράιχ. Άγγιξα την περίοδο αυτή σε μια ταινία που γύρισα και ήταν βασισμένη σε νουβέλα του Στίβεν Κινγκ (“Art Pupil”), αλλά και στο πρώτο “X-Men” με την σκηνή στο στρατόπεδο συγκέντρωσης. Η Valkyrie (ε.τ. “Επιχείρηση Βαλκυρία”) όμως ήταν μια ευκαιρία να παρουσιάσω ένα ρεαλιστικό πορτραίτο του κόσμου εκείνου μέσα από μια απίστευτη πραγματική ιστορία για έναν ηγέτη που κατέστρεφε τη χώρα του – μαζί με ένα μεγάλο μέρος του κόσμου – και των ανθρώπων που αποφάσισαν να προσπαθήσουν να τον σταματήσουν.

Σε πολύ μικρή ηλικία, έμαθα πως υπήρχαν Γερμανοί που είχαν προσπαθήσει να σκοτώσουν τον Χίτλερ. Δεν ήξερα συγκεκριμένα για τους Stauffenberg και Olbricht, αλλά είχα ακούσει για μια βόμβα σε ένα χαρτοφύλακα και για μένα ήταν μεγάλη υπόθεση που κατάλαβα πως δεν ήταν όλοι οι Γερμανοί Ναζί. Θα ήταν συγκλονιστικό εάν σε τόσο μικρή ηλικία πίστευα πως μια ολόκληρη χώρα μπορεί να είναι γεμάτη με τόσο μίσος. Ήταν καλό που γνώριζα πως υπήρχαν μερικοί που προσπάθησαν να σταθούν αντιμέτωποι.

Δε γυρίζαμε ντοκιμαντέρ. Το σημαντικό ήταν να αποδοθεί η αλήθεια της ιστορίας με τον πιο καθηλωτικό τρόπο. Έχω χειριστεί διεθνείς προφορές με διάφορους τρόπους στο παρελθόν. Άλλες φορές τις έχω αλλάξει και άλλες φορές τις έχω αφήσει όπως είναι. Με την “Επιχείρηση Βαλκυρία” είχα ένα εκπληκτικό καστ που υποδυόταν μια συναρπαστική, και πολλές φορές τρομακτική, ομάδα χαρακτήρων. Ένιωθα πως θα ήταν πιο δυνατό αν ο καθένας χρησιμοποιούσε τη φυσική του διάλεκτο.
Όταν αρχίζει η ταινία, μεταφέρεσαι στον κόσμο των Γερμανών στρατιωτών στα μέσα των '40s. Αυτό που σε παρασύρει στον κόσμο αυτό είναι οι χαρακτήρες – οι περήφανοι αυτοί στρατιωτικοί που αντιλήφθηκαν πως είχαν έναν τερατώδη ηγέτη και ένιωθαν πως έπρεπε να τον ξεφορτωθούν. Η προτεραιότητα ήταν να αποδοθούν οι χαρακτήρες μέσα από δυνατές και πολύ ανθρώπινες ερμηνείες.

(πηγή σημειώσεις για τη παραγωγή )