του Wes Anderson

Ο κύριος Φοξ ζει μαζί με την κυρία Φοξ και τα αλεπουδάκια τους μέσα σε ένα τεράστιο δέντρο. Κάθε βράδυ επισκέπτεται τη φάρμα τριών αγροτών και κλέβει από ένα γεύμα ώστε να φροντίσει την οικογένειά του. Όταν όμως οι τρεις αγρότες αποφασίζουν να βάλουν ένα τέλος στην ιστορία αυτή, ο κύριος Φοξ αποδεικνύει πως είναι ένας απροσδόκητα πολυμήχανος αντίπαλος.
O σκηνοθέτης της ταινίας Wes Anderson (Ουές Άντερσον) δηλώνει : "Δεν ήταν απλά το πρώτο βιβλίο του Νταλ (Roald Dahl) που διάβαζα, ήταν το πρώτο βιβλίο που είχα στην κατοχή μου. Λάτρευα τον χαρακτήρα του κυρίου Φοξ, αυτό το είδος του ηρωικού αλλά και ελαφρά φιλάρεσκου ζώου. Λάτρευα επίσης το σκάψιμο. Τα αδέρφια μου κι εγώ είχαμε εμμονή με το να είμαστε κάτω από τη γη, με τούνελ και με οχυρά. Ο Νταλ είναι ένας υπέροχος συγγραφέας και η προσωπικότητά του είναι έντονα εμφανής στο γράψιμο του."
Και συνεχίζει: "Δεν συμβαίνουν αρκετά στο βιβλίο, που να δικαιολογούν τη δημιουργία ταινίας μεγάλου μήκους, οπότε ξέραμε πως έπρεπε να επινοήσουμε ένα μεγάλο μέρος της ιστορίας. Καθώς όμως το κάναμε αυτό, στόχος μας ήταν να προσπαθήσουμε να γράψουμε κάτι, το οποίο ελπίζαμε πως ο Ρόαλντ Νταλ θα το θεωρούσε κατάλληλο και ταιριαστό με το δικό του όραμα. Προσπαθούσαμε να γράψουμε μια ταινία του Ρόαλντ Νταλ. Δηλαδή, δεν πρόκειται να σκεφτούμε τα ίδια αστεία με τον Ρόαλντ Νταλ και θα βάλουμε σ’ αυτό τις δικές μας προσωπικότητες. Ο στόχος μας όμως ήταν να προσπαθήσουμε να φτιάξουμε μια ιστορία του Ρόαλντ Νταλ."
Σχετικά με τον ρόλο του κύριου Φοξ, δηλώνει: "Ο Τζορτζ (George Clooney) ήταν η φυσική επιλογή, διότι χρειαζόμασταν κάποιον που να είναι ήρωας και νομίζω πως αυτό του βγαίνει αυτόματα. Ήθελα να δουλέψω μαζί του εδώ και πολύ καιρό. Του στείλαμε λοιπόν το σενάριο και εκείνος δέχθηκε να το κάνει. Ηχογραφήσαμε τις φωνές με έναν μη συμβατικό τρόπο. Ο Τζορτζ ήταν χαρούμενος με την μέθοδο αυτή και αυτό το εκτίμησα πραγματικά. Θεώρησα πως θα ήταν καλό αν μπορούσα να συγκεντρώσω το cast και να προσπαθήσουμε να κάνουμε την ηχογράφηση μια διασκεδαστική εμπειρία. Αν η σκηνή ήταν δίπλα σε ποτάμι, ηχογραφούσαμε δίπλα σε ποτάμι, ενώ αν ήταν σε κάποιο υπόγειο τούνελ, πηγαίναμε στο υπόγειο κάποιου. Αυτός ήταν ο τρόπος με τον οποίο ηχογραφήσαμε. Είχε πολύ πλάκα."