του David Fincher
Ένα κοινωνικό φαινόμενο που σημαδεύει τις αρχές της νέας χιλιετίας βρίσκεται στο κέντρο της ταινίας, ένα νέο Μέσο Μαζικής Επικοινωνίας: το Facebook.
Κάποτε ήταν το ραδιόφωνο, το τηλέφωνο, το αυτοκίνητο, η τηλεόραση. Σήμερα είναι το Facebook. Όταν ο Μαρκ Ζούκερμπεργκ, ο Εντουάρντο Σάβεριν, ο Σον Πάρκερ και οι αδερφοί Γουίνκελβος εμπνεύστηκαν ένα διαφορετικό είδος κοινωνικής δικτύωσης, δεν ήξεραν ότι έβαζαν τα θεμέλια για το πιο επαναστατικό κοινωνικό φαινόμενο του 21ου αιώνα. Και σίγουρα δε φαντάζονταν την τροπή που θα έπαιρνε η φιλία τους, μπροστά στην επιτυχία. Υποκειμενικές ματιές, αντικρουόμενες ιστορίες, μηνύσεις και δικαστικές αναμετρήσεις: η ιστορία της δημιουργίας του Facebook μέσα από τα μάτια των εμπνευστών είναι στην πραγματικότητα τρεις διαφορετικές ιστορίες που αμφισβητούν την έννοια της μίας και μοναδικής αλήθειας
Ο σεναριογράφος της ταινίας Aaron Sorkin δηλώνει: "Ο Μαρκ είναι ένας αντι-ήρωας που στο τέλος της ταινίας μεταμορφώνεται σε τραγικό ήρωα, πληρώνοντας το τίμημα των επιλογών του: ένας νεαρός, οργισμένος χάκερ ο οποίος επαναστατεί ενάντια σε έναν κόσμο που τον κάνει δυστυχισμένο, και τελικά βλέπει το δημιούργημά του να γίνεται μαζικό αγαθό. "
Ο σκηνοθέτης David Fincher δηλώνει: "Η ταινία εξερευνά μία κλασική ιστορία, τη διαμάχη γύρω από τα πνευματικά δικαιώματα και την προσωπική συμβολή πίσω από μία μεγάλη εφεύρεση, δεν παίρνει όμως θέση. Κάθε ιστορία που βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα θα πρέπει να εξετάζεται από διαφορετικές οπτικές γωνίες, κάτι σαν το ‘Ρασομόν’, κι αυτό ήταν για μένα πολύ ενδιαφέρον."
Και συνεχίζει: "Ήθελα να βρω ηθοποιούς ικανούς να εκφράσουν και τις δύο πλευρές των χαρακτήρων, αλλά και να δημιουργήσουν πραγματικές σχέσεις μεταξύ τους. Ηθοποιούς διαθέσιμους να πειραματιστούν, να μην ελέγχουν την κατάσταση, να ξεπεράσουν τον εαυτό τους και να καταλάβουν ότι δεν υπάρχει προκαθορισμένη έννοια του ποιοι είμαστε τελικά. Ήθελα να φτάσουν στο σημείο να μιλούν με το ρυθμό και την απλότητα της καθημερινής ζωής, όπου συχνά απαντάμε προτού ο άλλος τελειώσει τη φράση του. Οι διαφορετικές προοπτικές ήταν απαραίτητες για να διηγηθούμε αυτή την ιστορία. Κανένας άνθρωπος δεν είναι μόνο ένα πράγμα. Και αυτό φαίνεται μέσα από την ίδια τη δομή της ταινίας".
(πηγή σημειώσεις για την παραγωγή)