της Sofia Coppola
(οι δηλώσεις των συντελεστών)

Stephen Dorff, ηθοποιός
Έχοντας συμμετάσχει σε τρεις δωδεκάδες ταινίες περίπου, έλαβα ένα ρόλο-δώρο. Το “Somewhere” είναι ξεχωριστό – ποιητικό, γλυκό και πραγματικό αποτέλεσμα του στιλ της Σοφία (Sofia Coppola).
Ξέρω πως είναι να ζει ένας ηθοποιός σαν τον Τζόνι Μάρκο. Καταλαβαίνω ποιος είναι. Υπήρξαν εποχές που βίωνα το ίδιο με αυτόν. Όταν τον συναντάμε, ο Τζόνι είναι χαμένος σε έναν μονότονο ρυθμό και σε έναν παρηκμασμένο τρόπο ζωής. Είναι καλός άνθρωπος αλλά πίνει και παίρνει χάπια. Δεν νομίζω πως είναι περήφανος για αρκετές από τις ταινίες στις οποίες έχει παίξει – όπως για την νέα του ταινία “Berlin Agenda”. Δεν έχει βρει ακόμα το “Somewhere” του. Τότε εμφανίζεται η κόρη του και, αν και σκέφτεται “Δεν μπορώ να το χειριστώ αυτό”, περνάει μαζί της περισσότερο χρόνο από ποτέ – περισσότερο από ένα απόγευμα. Πάντα νιώθω νευρικός πριν ξεκινήσω γυρίσματα για μια ταινία. Πρέπει να πω όμως πως στην συγκεκριμένη ταινία ένιωθα πως ήξερα τι πρέπει να κάνω. Το ένιωθα από την πρώτη στιγμή που διάβασα το σενάριο. Η μητέρα μου ήθελε πάντα να υποδυθώ έναν χαρακτήρα τύπου Στιβ ΜακΚουίν. Έλεγε πως “θα έχει ελαττώματα, θα είναι γυναικάς αλλά θα έχει καρδιά.” Αυτόν είδα στον Τζόνι, όπως τον έγραψε η Σοφία.
(...) Ο χρόνος που πέρασα με την Ελ (Elle Fanning) ήταν μια αλλαγή για μένα, μιας και δεν έχω παιδί. Το ένιωσα όταν πηγαίναμε μια μέρα με το αυτοκίνητό μου στα γυρίσματα. Συνήθως καπνίζω στο αυτοκίνητο και βρίζω όταν κάποιος με κλείνει – μιας κι έχουμε τους χειρότερους οδηγούς στο Λ.Α. – αλλά έπρεπε να τα σταματήσω όλα αυτά. Πλέον έλεγα “Βάλε τη ζώνη σου!”.
(..)Τα συναισθήματα στο “Somewhere” είναι αληθινά, αλλά ανεπαίσθητα. Η Σοφία, όντας ανοιχτή και ακριβής, δημιούργησε μια βάση, πάνω στην οποία θα μπορούσαμε να τα φτάσουμε με την Ελ. Είχε περάσει πολύς καιρός από τότε που ήμουν σε set όπου δεν υπήρχαν ένα σωρό μόνιτορ μπροστά από τον σκηνοθέτη. Η Σοφία παρακολουθούσε πάντα εμάς.

Roman Coppola, παραγωγός
Το να αποφεύγουμε περιττά πράγματα, που μπορεί να βαρύνουν μια ταινία, ήταν σημαντικό για μας. Η Σοφία προετοίμαζε το project αυτό έχοντας στο μυαλό της ένα Ευρωπαϊκό, άμεσο στιλ, καθώς και το προσωπικό της στιλ, το οποίο είναι απλό και χωρίς ανοησίες. Ένα από τα καθήκοντά μου ήταν να ενθαρρύνω την νοοτροπία πως τα λιγότερα είναι περισσότερα. Αν και ήταν σημαντική η εξοικονόμηση χρήματος, ήταν ακόμα πιο σημαντικό να δημιουργήσουμε την αμεσότητα που ήθελε η Σοφία στη διαδικασία των γυρισμάτων. Το πνεύμα της ταινίας απαιτούσε ανθρώπους που θα αγκάλιαζαν την νοοτροπία αυτή. Ζω στο Λος Άντζελες και έχει περάσει καιρός από τότε που η Σοφία ζούσε εδώ, οπότε βασιζόταν σε μένα για να την φέρω σε επαφή με τοπικό συνεργείο.

(πηγή σημειώσεις για την παραγωγή)