του Hal Hartley

Ο Hal Hartley στην ταινία του Trust (Εμπιστοσύνη) επιχειρεί να συλλάβει το αληθινό συναισθηματικό πρόσωπο της Αμερικής, μέσα από μια μικρή ερωτική ιστορία.

“Με εμπιστεύεσαι;” “Έσυ, με εμπιστεύεσαι;” ο διάλογος και οι λέξεις, στην ταινία του Hal Hartley/ Χαλ Χάρτλεϋ, έχουν το δραματουργικό βάρος και την σημασία μιας χειρονομίας: αποκαλύπτουν το εσωτερικό των προσώπων, αναδεικνύουν τις σημασίες της μυθοπλασίας, μεταφέρουν το νοηματικό πυρήνα της ταινίας στο προσκήνιο: Στις σχέσεις δύο προσώπων, τα οποία περιορίζονται από ένα καταπιεστικό περίγυρο και βρίσκονται σε διαρκή ασυμφωνία με την καθεστηκυία ηθική και τις αξίες της- η εμπιστοσύνη και ο αλληλοσεβασμός είναι η ασπίδα προστασίας, το σωσίβιο που διασώζει τον έρωτα, τις ευαισθησίες και συναισθήματα των προσώπων.

Η ταινία ξεκινά με μια οικογενειακή τραγωδία: η νεαρή Μαρία, στην διάρκεια ενός οικογενειακού καυγά, θα προκαλέσει τον θάνατο του πατέρα της. Το γεγονός αυτό θα τη θέσει στην τροχιά μιας υπαρξιακής κρίσης, στη διάρκεια της οποίας θα συναντηθεί με τον Μάθιου, ένα νεαρό με προβλήματα προσαρμογής στο σύγχρονο κόσμο (μισεί την τηλεόραση).
Η σκηνοθεσία εκμεταλλεύεται το τραγικό περιστατικό της αρχής και τα μελοδραματικά στοιχεία του, για να σχεδιάσει στη συνέχεια, με κωμικούς τόνους, ένα πορτραίτο για την μεσοαστική Αμερική των προαστίων. Κωμικοί τόνοι, που προέρχονται από την ασυμφωνία των δύο κεντρικών χαρακτήρων με τον κοινωνικό τους περίγυρο. Καταπιεστικές οικογενειακές σχέσεις, κοινωνικά προβλήματα (το ζήτημα των εκτρώσεων), άτομα που αρνούνται τους προκαθορισμένους κοινωνικούς ρόλους, ασφυκτικός κοινωνικός περίγυρος -και πίσω από όλα αυτά η ερωτική ιστορία ανάμεσα στα δύο κεντρικά πρόσωπα και οι μικρές της αγωνίες. Η άποψη του Hartley για τον έρωτα, βρίσκεται μακριά από τις συνήθεις κοινοτυπίες και αρνείται τον κυνισμό της δεκαετίας του 80: είναι η εμπιστοσύνη, είναι η κατανόηση, είναι η αφοσίωση, είναι η αγάπη για τον Άλλο.

Δημήτρης Μπάμπας