της Barbara Kopple

Γνωστή κυρίως για τον τολμηρό κοινωνικό προβληματισμό των ντοκιμαντέρ της, η αμερικανίδα σκηνοθέτιδα Barbara Kopple με το Running from Crazy εστιάζει στην προσωπική τραγωδία αλλά με μια ανοιχτή και διεισδυτική ματιά.
Κεντρικός χαρακτήρας της είναι η Μάριελ Χέμινγουεϊ, νεότερη εγγονή του μεγάλου αμερικανού συγγραφέα, την οποία παρακολουθεί σε ένα ταξίδι αυτογνωσίας, αποκαλυπτικό και βαθιά εξομολογητικό. Κουβαλώντας τη βαριά κληρονομιά μιας οικογένειας που τη σημάδεψαν οι ψυχικές ασθένειες, οι καταχρήσεις και οι αυτοκτονίες, η Μάριελ προσπαθεί απεγνωσμένα να βρει ένα δρόμο απόδρασης από τις ψυχικές και συναισθηματικές διαταραχές που σκιάζουν το παρελθόν της, να αποτινάξει η ίδια το φόβο της αλλά και να συμβάλει στη στήριξη ευπαθών ομάδων με τη χάραξη ενός εναλλακτικού οδηγού ευτυχίας. Στο ντοκιμαντέρ ο θεατής παρακολουθεί σε ένα πρώτο επίπεδο το παρόν της Μάριελ, μέσα από σκηνές άλλοτε λιγότερο και άλλοτε περισσότερο φυσικές, ένα είδος σινεμά βεριτέ. Είναι οι στιγμές που η ηρωίδα μιλάει η ίδια για τον εαυτό της και τη σχέση της με την οικογένειά της, συζητάει με τις κόρες της, γυμνάζεται ή ταξιδεύει με το σύντροφό της. Επιπλέον κάποιες άλλες στιγμές φωτίζουν την κοινωνική ή την ακτιβιστική της δράση. Πρόκειται για μια συμβατική στο ύφος της προσέγγιση που σκιαγραφεί μεν το πορτρέτο μιας εξαιρετικά δυναμικής γυναίκας, η οποία τολμάει να αποκαλύψει επώδυνες για την οικογένειά της αλήθειες, παραμένει ωστόσο κάπως στην επιφάνεια. Οι απόψεις της ηρωίδας σε κάποιες από τις σκηνές αυτές ακούγονται σαν απλές και εύπεπτες συμβουλές για το πώς να κάνουμε τη ζωή μας καλύτερη. Ένα είδος ευανάγνωστης ψυχολογίας. Η ταινία όμως επιστρέφει επίμονα στο παρελθόν της οικογένειας και μέσα από αρχειακό υλικό, τηλεοπτικές εκπομπές, οικογενειακά βίντεο, αποσπάσματα ενός άλλου ερασιτεχνικού ντοκιμαντέρ. Πρωταγωνιστές εδώ τα πρόσωπα του οικείου περιβάλλοντος. Οι γονείς, οι αδελφές-και κυρίως η θρυλική Μάργκο-,οι προβληματικές σχέσεις, το σπίτι του παππού στην επαρχία. Αλλά και ο ίδιος ο Έρνεστ, που ρίχνει βαριά τη σκιά του πίσω από όλες τις ιστορίες. Ο τρόπος που τα διάσπαρτα αυτά θραύσματα ενσωματώνονται στο βασικό κορμό της ταινίας αποτελούν και το πιο συναρπαστικό της μέρος. Μέσα από αυτά αναδύονται οι ενοχές και τα τραύματα της Μάριελ και ερμηνεύεται η συστηματική της προσπάθεια να αποφύγει την τραγική μοίρα της οικογένειάς της.
Τελικά το μεγάλο επίτευγμα της Kopple συνίσταται στο ότι μέσα από το συνεχή διάλογο του αυθεντικού αυτού υλικού με την ηρωίδα της καταφέρνει όχι μόνο να φωτίσει τους σημαντικότερους σταθμούς στη ζωή της αλλά και να εξηγήσει τις επιλογές της. Την επίμονη, εξεζητημένη της σχεδόν προσπάθεια για αρμονία και εσωτερική ισορροπία.

της Καλλιόπης Πουτούρογλου [ Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.]