του Ned Benson

Ένα ζευγάρι, οι στιγμές της ευδαιμονίας του έρωτα και οι άλλες… οι πικρές ώρες του χωρισμού και της συναισθηματικής απόστασης. Είναι αυτές οι τελευταίες που κυρίως βρίσκονται στο κέντρο της ταινίας.
Η εκκίνηση της αφήγησης ξεκινά ένα επεισόδιο από τη ζωή ενός ζευγαριού, του Connor (James McAvoy) και της Eleanor Rigby (στο ρόλο η πάντα γοητευτική Jessica Chastain). Ένα επεισόδιο που κορυφώνεται σε μια στιγμή συναισθηματικής εγγύτητας και ερωτικής τρυφερότητας. Όμως είναι η αμέσως επόμενη σκηνή που καθορίζει τον τόνο στην ταινία: Η ηρωίδα προβαίνει σ΄ ένα α«απονενοημένο διάβημα». Ό,τι έπεται αυτού, αλλά και σε μικρά ένθετα και ό,τι προηγήθηκε, συνιστούν τη δραματική πλοκή της ταινίας.
Ένα ερώτημα λοιπόν οδηγεί την αφηγηματική γραμμή. Και το ερώτημα δεν είναι παρά το χάσμα, η απόσταση ανάμεσα στις στιγμές της ευτυχίας του έρωτα και τις στιγμές της απελπισίας. Είναι το «γιατί;» της εξαφάνισης του τίτλου…
Ο σκηνοθέτης εστιάζει κυρίως στο πρόσωπο της νεαρής γυναίκας, στη θλίψη και τη μελαγχολία της. Περιγράφει όμως και τα ραγίσματα στη σχέση τους με τον άνδρα, αλλά τις αναταράξεις, συναισθηματικές και άλλες, που φέρνει ο χωρισμός στη ζωή τους.
Νέες αφετηρίες στις ζωές τους; Μάλλον…χωρίς όμως να κλείσουν οι παλιοί λογαριασμοί. Και είναι αυτοί οι παλιοί και ανεξόφλητοι λογαριασμοί που διαρκώς έρχονται στο προσκήνιο και στοιχειώνουν τις ζωές τους. Το κοινό παρελθόν, του οποίου τις λαμπρές στιγμές παρακολουθούμε ελάχιστα σε φλασμπακ, είναι αυτό που ως ένα σύννεφο επικρέμεται πάνω από τους δύο ήρωες.
Καθώς η αλήθεια αποκαλύπτεται σιγά –σιγά, το ερώτημα της αρχής παίρνει απάντηση: Είναι τα ανεπούλωτα τραύματα, οι τραγωδίες της ζωής που έχουν αφήσει τα σημάδια τους πάνω στους ήρωες. Και είναι η θλίψη του πένθους που πρέπει να εξορκιστεί…
Ένα σινεμά συναισθηματικών αποχρώσεων και ασταθών ισορροπιών, όπου οι μεταλλαγές και οι χρωματισμοί των αισθημάτων είναι το θέμα. Εδώ δεν υπάρχει καμία από τις συνήθεις δραματουργικές υπερβολές του μελοδράματος. Μόνο τα πρόσωπα των ηθοποιών που σκιάζονται από τη θλίψη και τη μελαγχολία του χωρισμού. Και είναι ακριβώς γι’ αυτό που η σκηνοθετική οπτική εστιάζει πάνω στις εξαιρετικές υποκριτικές ερμηνείες των ηθοποιών της –όχι μόνο των δύο κεντρικών αλλά και όσων βρίσκονται σε δεύτερος ρόλους, όπως είναι ο William Hurt (στο ρόλο του πατέρα της ηρωίδας) και η Isabelle Huppert (στο ρόλο της μητέρας).

Δημήτρης Μπάμπας