(Μια θάλασσα από δέντρα)
του Gus Van Sant
Είναι ο έρωτας αλλά και η απώλεια που φέρνουν τον Arthur Brennan, στην Ιαπωνία και το Aokigahara, ένα μυστηριώδη πυκνό δάσος γνωστό ως Η θάλασσα των δένδρων στους πρόποδες της όρους Φούτζι - ένα μέρος όπου οι άνθρωποι πηγαίνουν για να συλλογιστούν για τη ζωή και το θάνατο. Ο Arthur εισέρχεται στις εσχατιές του δάσους και απομακρύνεται από τις κατευθυντήριες κορδέλες που καθοδηγούν τους επισκέπτες. Έχοντας ανακαλύψει το ιδανικό μέρος για να πεθάνει, ο Arthur συναντά τον Takumi Nakamura, που φαίνεται ότι και αυτός έχει χάσει το δρόμο του. Ανίκανος να παρατήσει τον Takumi, ο Arthur προσπαθεί να σώσει τον Takumi και. Οι δύο άντρες ξεκινούν ένα ταξίδι προβληματισμού και επιβίωσης, το οποίο επιβεβαιώνει τη θέλησή του Arthur για τη ζωή και να τον επανασυνδέει με τη σύζυγό του.
Ο Matthew McConaughey, ηθοποιός στην ταινία, δηλώνει: «Η ταινία είναι μια επιβεβαίωση για τη ζωή –και θα κάνει πολλούς να αμφισβητούν τις ζωές τους, με ένα τρόπο θετικό. Όταν η ταινία τελειώνει, θα αναλογιστούν: Με τι ασχολήθηκαν στη ζωή τους; Τι πρέπει ακόμα να δουν; Τι πρέπει να διορθώσουν στη ζωή τους;»
Ο Matthew McConaughey, στις σημειώσεις για την παραγωγή, δηλώνει: «Το “Μία Θάλασσα από Δέντρα” ήταν το καλύτερο σενάριο που διάβασα τα τελευταία πέντε χρόνια. Έμοιαζε να αποτελείται από πανέμορφα haiku, το ένα μετά το άλλο. Ήταν απίστευτα αναπάντεχο, ανατρίχιαζα όσο το διάβαζα». Και συνεχίζει: «Τα τελευταία χρόνια, επιλέγω ρόλους που με τρομάζουν… και ο συγκεκριμένος σίγουρα με τρόμαζε! Έμαθα για το πρότζεκτ ακριβώς μετά τη λήξη των γυρισμάτων του “Interstellar” στις αρχές του 2014, πριν καν το Όσκαρ για το “Dallas Buyers Club”. Ήξερα αμέσως ότι ήθελα να πάρω μέρος στο πρότζεκτ, δεν χρειάστηκε καθόλου να το σκεφτώ. Εξάλλου, μου άρεσαν τα πάντα γύρω από αυτό: η ίδια η ιστορία, το γεγονός ότι θα την έκανε ο Γκας Βαν Σαντ, ο χαρακτήρας, η όλη πρόκληση. Βοήθησε επίσης η αντίθεση ανάμεσα στο “Interstellar” που ήταν το μεγάλο ταξίδι στο υπερπέραν και σε αυτό, που είναι ένα μεγάλο ταξίδι στο εσωτερικό του χαρακτήρα. Εκείνη την περίοδο ήμουν συνέχεια στα φώτα της δημοσιότητας λόγω της καμπάνιας για το “Dallas Buyers Club” και χρειαζόμουν ένα μεγάλο, ήσυχο περίπατο, όπως αυτή η ιστορία. Είναι μια ιστορία που σε κάνει να επανεκτιμήσεις τη ζωή σου, με θετικό τρόπο. Όταν φεύγεις από το σινεμά, αναρωτιέσαι: τι έχεις φροντίσει από τότε που ήρθες στον κόσμο; Τι πρέπει ακόμη να φροντίσεις όσο ακόμη είσαι εδώ; Και για τι πρέπει να εξιλεωθείς;». Αναφερόμενος στον σκηνοθέτη της ταινίας Gus Van Sant επισημαίνει: «Είναι ένας υπέροχος ‘ηδονοβλεψίας’ ο Γκας. Έχει την αυτοπεποίθηση να μην πει τίποτα αν όλα πάνε καλά, αλλά και να σου ζητήσει να κάνεις κάτι ξανά και ξανά μέχρι να το πετύχεις. Η ταινία θα μπορούσε να ήταν πολύ σκοτεινή και δύσκολη. Αλλά ο Γκας έψαξε τρόπους να φέρει αισιοδοξία και ανάλαφρες στιγμές στην αφήγηση, ακόμη και χιούμορ. Απόλαυσα την συνεργασία μαζί του και του είχα απόλυτη εμπιστοσύνη να πει την αλήθεια της ιστορίας». Και ολοκληρώνει: «Ελπίζω οι θεατές να φύγουν από την ταινία με την ανάγκη να επανεξετάσουν τη ζωή τους και τις σημαντικές τους σχέσεις, ακόμη και με ανθρώπους που δεν ζουν πια. Να κοιταχτούν στον καθρέφτη και να ακολουθήσουν το ταξίδι του Άρθουρ, που έμαθε για τη ζωή μέσα από μια εμπειρία θανάτου. Είναι μια ταινία που μπορεί να σε εμπνεύσει να αλλάξεις πολλά, και ελπίζω να το κάνει για όσους την δουν».
Ο σεναριογράφος της ταινίας Κρις Σπάρλινγκ/ Chris Sparling, στις σημειώσεις για την παραγωγή, δηλώνει: «Όταν διάβασα για το δάσος αυτό μου ήρθε στο μυαλό η εικόνα μιας μυστηριώδους, βαθιά πνευματικής αλλά και ανατριχιαστικής τοποθεσίας. Μου φάνηκε σαν κάτι το απόκοσμο. Μου έκανε επίσης εντύπωση το ότι οι άνθρωποι που πάνε εκεί, ταξιδεύουν τεράστιες αποστάσεις για να φτάσουν, έχοντας ως μοναδικό στόχο να αυτοκτονήσουν. Βρήκα συναρπαστικό το ότι κάποιος μπορεί να πάρει μια τόσο σοκαριστική απόφαση, να ταξιδέψει εκατοντάδες χιλιόμετρα, συναντώντας πολλούς ανθρώπους καθοδόν και έχοντας όλων των ειδών τις εμπειρίες, και παρόλ’ αυτά να μην αλλάξει την απόφασή του. Κάποιοι, βέβαια, αλλάζουν γνώμη αλλά το δάσος είναι τόσο χαώδες που είναι πολύ αργά… σε κρατά μέσα του. Και αποφάσισα να γράψω μια ιστορία για κάποιον που κάνει αυτό το μεγάλο ταξίδι και τελικά αλλάζει γνώμη, επιλέγοντας τη ζωή. Βρίσκεται εγκλωβισμένος σε ένα μέρος που καταλαβαίνει μόνο τον θάνατο».
Και συνεχίζει: «Συχνά, στην τηλεόραση ή το σινεμά βλέπουμε ακραίες καταστάσεις: βαθιά δυσλειτουργικές κι απαίσιες σχέσεις ή υπερβολικά τέλειες. Εγώ ήθελα να γράψω για το πώς είναι οι περισσότερες πραγματικές σχέσεις. Οι δυο τους αγαπιούνται μεν, αλλά έχουν χάσει τον τρόπο να επικοινωνούν, έχουν χάσει ο ένας τον άλλο. Είναι μια αληθινή σχέση, που δεν είναι άσπρο-μαύρο. Στις μακροχρόνιες σχέσεις, μπορούν να χαθούν πολλά από όσα σας ενώνουν, ή και τα πάντα, αν δεν τα συντηρήσεις».
(πηγή επίσημος ιστότοπος, κατάλογος του φεστιβάλ Καννών, σημειώσεις για την παραγωγή,. Σύνταξη Δ.)
