του Dan Fogelman
(οι δηλώσεις των συντελεστών)

[Το 1971, ο μουσικός και τραγουδοποιός της φολκ, Steve Tilston/ Στιβ Τίλστον, είχε μόλις κυκλοφορήσει το επιτυχημένο πρώτο του άλμπουμ, με τίτλο «An Acoustic Confusion». Το 2005 ο Τίλστον έλαβε ένα ενθύμιο από έναν συλλέκτη: ένα γράμμα με παραλήπτη τον Τίλστον και αποστολέα έναν από τους προσωπικούς ήρωές του, το πρώην Σκαθάρι, John Lennon/ Τζον Λένον, ένα γράμμα που δεν παραδόθηκε ποτέ, γραμμένο χρόνια πριν.]

Steve Tilston, τραγουδιστής
Αυτό που συνέβη, είναι ότι έδωσα μια συνέντευξη σε ένα περιοδικό, το Zig Zag, το 1971. Ήταν μόλις είχε βγει το πρώτο μου άλμπουμ και σ' αυτή, με ρώτησε ο τύπος που μου έπαιρνε συνέντευξη πόσο θα επηρέαζε τη δουλειά μου αν ξαφνικά αποκτούσα μεγάλη περιουσία και δόξα. Και, ως κάπως "δήθεν" νεαρός μουσικός είπα ότι ναι, θα με άλλαζε. Θα με έβλαπτε. Το άρθρο δημοσιεύθηκε και εγώ δεν το ξανασκέφτηκα.
Τέλος πάντων... Ο Τζον, για κάποιο λόγο έκανε μια εξαίρεση και έγραψε ένα γράμμα. Ήταν ένα πολύ φιλικό γράμμα. Έγραφε σ' αυτό : «Το να είσαι πλούσιος δεν αλλάζει τις εμπειρίες σου με τον τρόπο που πιστεύεις.». Δεν με κατσαδιάζει που αισθανόμουν έτσι. Και έπειτα με ρωτά στην τελευταία φράση: «Λοιπόν, τι γνώμη έχεις εσύ γι' αυτό;». Είχε και τον αριθμό του τηλεφώνου του, στο Άσκοτ. Αν είχα, λοιπόν, λάβει το γράμμα, όταν εκείνος το έστειλε, θα τον είχα πάρει τηλέφωνο.
[Τι θα γινόταν στη ζωή και την καριέρα μου] Ποιος μπορεί να πει; Η ζωή είναι γεμάτη από τέτοια “αν”. Θα ήταν συναρπαστικό να τον γνωρίσω. Μπορεί να συμπαθούσε ο ένας τον άλλον. Ή μπορεί να με αντιπαθούσε αμέσως και να μου έδειχνε την πόρτα.

Dan Fogelman, σκηνοθέτης
Κι αν τα πράγματα εξελίσσονταν διαφορετικά; Αν ο Steve Tilston γινόταν πολύ πλούσιος αλλά και πολύ δυστυχισμένος;
(...) Ήταν σουρεαλιστικό το γεγονός ότι μπόρεσα να δώσω το σενάριο στον Al Pacino . Έπρεπε να τον πείσω να με εμπιστευτεί παρόλο που δεν είχα σκηνοθετήσει ποτέ στο παρελθόν.
(...) Οι κληρονόμοι του Λένον συμπάθησαν την ταινία. Είδαν ότι είναι ένα γράμμα αγάπης προς τον Τζον κατά κάποιον τρόπο και μας επέτρεψαν να χρησιμοποιήσουμε πολλά από τα τραγούδια του. Δεν είναι διασκευές, είναι οι πρωτότυπες εκδοχές τραγουδιών όπως τα “Imagine”, “Working Class Hero” και “Cold Turkey”. Είναι σαν να έχουμε μαζί μας το σπουδαίο ταλέντο του Τζον.

Al Pacino, ηθοποιός
Εγώ ήμουν εκείνος που ήθελε [να παίξει στην ταινία]– μπορείτε να το πιστέψετε; Μπορούσε να έχει πολλούς άλλους αλλά με ήθελε και όταν ένας σκηνοθέτης με θέλει για έναν αναπάντεχο ρόλο, τότε δεν μπορώ να αρνηθώ. Το ίδιο συνέβη και με τον “Νονό” – ο Φράνσις Φορντ Κόπολα με ήθελε για τον Μάικλ Κορλεόνε όταν κανείς δεν μπορούσε να με “δει” στο ρόλο – ούτε καν εγώ. Ο Νταν είδε κάτι σε μένα και θα του είμαι αιώνια ευγνώμων για αυτό. Συνήθως διστάζω όταν πρόκειται για άπειρο σκηνοθέτη αλλά είχε τόση εμπιστοσύνη στον εαυτό του που τον ακολούθησα. Το σενάριο, εξάλλου, ήταν γραμμένο μέσα από την καρδιά του. Είναι αστείο και παράξενο – και ξέρω πώς είναι αυτό. Ξέρω πώς είναι να σε χτυπούν από παντού, μετά να σε επαινούν, και έπειτα να σε χτυπούν πάλι. Είναι σαν ένα ματς πινγκ-πονγκ και εσύ είσαι η μπάλα.
(...) Η ταινία μιλά για το πώς είναι να έχεις κάποιον στη ζωή σου, είτε είναι οικογένειά σου είτε όχι. Αυτό με συγκίνησε. Ελπίζω να αγγίξει και άλλους με τον ίδιο τρόπο. Θα σας μιλήσει για την δική σας ζωή και τις δικές σας σχέσεις με έναν ουσιαστικό τρόπο.

(πηγή σημειώσεις για την παραγωγή)