Αρχές της δεκαετίας του 50, στο Χόλιγουντ. Σε ένα από τα μεγάλα στούντιο, μέσα στην παράνοια της καθημερινότητας, ο Eddie Mannix είναι ο άνθρωπος που λύνει όλα τα προβλήματα . Ωστόσο, υπάρχουν στιγμές που ακόμα και ο Eddie δεν μπορεί να βοηθήσει. Όταν όμως ένας σταρ μιας επικής ταινίας με τον τίτλο «Χαίρε, Καίσαρα!»/ ‘Hail, Caesar!’ απαχθεί, τότε το στούντιο κλυδωνίζεται, καθώς τα γυρίσματα κινδυνεύουν να διακοπούν. Παρόλα αυτά , ο Eddie κατορθώνει να διατηρήσει την παροιμιώδη ψυχραιμία του.
Οι αδελφοί Coen έχουν ήδη γυρίσει με τον George Clooney αρκετές κωμωδίες όπως O Brother, Where Art Thou? και Burn After Reading . Έχοντας διασκεδάζει ανελέητα σε βάρος του Χόλιγουντ, ακόμα μια φορά στο παρελθόν με το Barton Fink, σ’ αυτήν την ταινία εστιάζουν ξανά με τρόπο αμείλικτο σ’ ό,τι διαδραματίζεται πίσω από τα παρασκήνια. Συγκεντρώνοντας μπροστά από την κάμερα ένα εντυπωσιακό line-up των ηθοποιών και με σκηνές –αναφορές στα μιούζικαλ, γουέστερν και φιλμ νουάρ, το Hail, Caesar!/ Χαίρε, Καίσαρα! είναι ένας φόρο τιμής στη χρυσή εποχή των χολιγουντιανών στούντιο.
Με τους Josh Brolin, George Clooney, Alden Ehrenreich, Ralph Fiennes, Jonah Hill.
(πηγή κατάλογος Φεστιβάλ Βερολίνου 2016)
Οι δηλώσεις των συντελεστών
Η Scarlett Johansson δηλώνει: «Στις ημέρες μας, είμαστε τόσο εξοικειωμένοι με το να γνωρίζουν οι πάντες τα πάντα για τους ηθοποιούς και την προσωπική τους ζωή. Εκείνη την εποχή, το κοινό ήθελε να πιστεύει πως οι σταρς ήταν από έναν άλλο κόσμο και πως ήταν, όντως, τόσο λαμπεροί και άψογοι όπως τους παρουσίαζε το σύστημα. Τα στούντιος έκαναν τα πάντα να προστατεύουν τα «τρόπαιά» τους. Οι ηθοποιοί ήταν σαν να τους ανήκαν και μπορούσαν να τους δανείσουν όπου κι όποτε εκείνα ήθελαν. Από τη μία όλη αυτή η «υπερπροστατευτικότητα» ήταν δίχτυ ασφαλείας για τους ηθοποιούς, αλλά και αποπνικτικό συνάμα.»
ΟJosh Brolin δηλώνει: «Ο Έντι είναι διαθέσιμος 30 ώρες την ημέρα. Ποτέ δε σταματά. Και παρά το απίστευτο στρες της δουλειάς του, εκείνος ζει κι αναπνέει από αυτό και για αυτό… Απολαμβάνει να είναι σε εκατομμύρια μέρη ταυτόχρονα και να είναι ο μπάτσος των σταρς. Είναι το απόλυτο πατρικό πρότυπο. Είναι ο «πατέρας» όλων των σταρς του στούντιο. Στην ιδιωτική του ζωή είναι πολύ ανασφαλής, αλλά στα επαγγελματικά του είναι άψογος και το μόνο που θέλει να είναι να βγάζει ασπροπρόσωπο το στούντιο που του εμπιστεύτηκε τη θέση. Ξέρει πότε να είναι αυστηρός και πότε ελαστικός και προστατευτικός.»
(πηγή σημειώσεις για την παραγωγή)