του Tom McCarthy

Καταγραφή μιας σχεδόν εμμονικής και εις βάθος δημοσιογραφικής έρευνας, η ταινία είναι παράλληλα και ένα θρίλερ αγωνίας με διαφιλονικούμενο αντικείμενο την αποκάλυψη της αλήθειας στις πλήρεις διαστάσεις της.
Βοστόνη 1976. Ένα περιστατικό παιδικής σεξουαλικής κακοποίησης συγκαλύπτεται από την καθολική θρησκευτική ιεραρχία. 25 χρόνια μετά , ένας ξένος στην πόλη, ο νέος διευθυντής  της τοπικής εφημερίδας, αποφασίζει να  διερευνήσει ό, τι αποτελεί το κοινό μυστικό στην πόλη: τις συγκαλυμμένες από την καθολική εκκλησία  υποθέσεις παιδεραστίας από τους καθολικούς ιερείς.
Ο σκηνοθέτης σχεδιάζει καταρχήν ένα πορτραίτο της πόλης, όπου η εκκλησία αποτελεί ένα κυρίαρχο θεσμό. Ωστόσο στο κέντρο υπάρχει πάντα τα της δημοσιογραφικής έρευνας,  τα αποτελέσματα της οποίας συντάραξαν  τις δομές της καθολικής εκκλησίας: είναι οι συνεντεύξεις με τα θύματα και τους δικηγόρους τους που συγκροτούν το βασικό κορμό της αφήγησης. Ο αφηγηματικός ρυθμός ταχύς, κάποιες φορές ασθματικός, σχεδον υπνωτικός, καθηλωτικός: ο ρυθμός της ερευνητικής δημοσιογραφίας που αναζητά την αλήθεια.
 Η ιδιαιτερότητα της δραματικής πλοκής σ’ αυτό το γεμάτες εντάσεις θρίλερ έγκειται στην απουσία ενός κεντρικού χαρακτήρα –ήρωα ο οποίος διεξάγει τον αγώνα. Ό,τι υπάρχει στη θέση του είναι μια συλλογικότητα: είναι η δημοσιογραφική ομάδα που διεξάγει την έρευνα ο κεντρικός χαρακτήρας, ο «ήρωας» της αφήγησης. Η δεύτερη ιδιαιτερότητα βρίσκεται στην απουσία ενός καθαρού «κακού», τόσο απαραίτητου για ένα θρίλερ.  Είναι η εικόνα και η παρουσία του που σχηματίζεται σιγά –σιγά, που συνιστά μια απο τις "αγωνίες" της αφήγησης. Μόνο στο τέλος της ταινίας γίνεται σαφές και καθαρό ότι αυτός που αποτελεί το Κακό είναι ο καθολικός αρχιεπίσκοπος της Βοστόνης, αλλά κυρίως οι δομές διοίκησης της καθολικής εκκλησίας.

Δημήτρης Μπάμπας