της Julia Loktev

Ένα δεκαεννιάχρονο κορίτσι προετοιµάζεται να γίνει «καµικάζι αυτοκτονίας» στην νεοϋορκέζικη πλατεία Times Square.Η εθνικότητά της είναι απροσδιόριστη.∆εν µαθαίνουµε ποτέ ποιον αντιπροσωπεύει, ούτε σε τι πιστεύει – ξέρουµε µόνο ότι το πιστεύει απόλυτα. Εµπνευσµένη ώς ένα βαθµό από µια ιστορία δηµοσιευµένη σε ρωσική εφηµερίδα και µε αναφορές σε µια σειρά ταινίες µε θέµα την ιστορία της Ιωάννας της Λορένης, η ταινία εκτυλίσσεται στο πρόσωπο του κοριτσιού.
Ο µινιµαλισµός αυτού του προσώπου αναµετράται µε τα οπτικά και τα ακουστικά ερεθίσµατα της πόλης. Η πίστη έρχεται αντιµέτωπη µε την πιθανότητα αποτυχίας.
Η Julia Loktev, σκηνοθέτης της ταινίας Day Night Day Night, στις 26-11-2006 στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης μίλησε για τους προσωπικούς φόβους ενός καμικάζι αυτοκτονίας. «Στην ταινία δεν μιλάω καθόλου για τα κίνητρα και το ποιόν των τρομοκρατών. Αυτά είναι θέματα των εφημερίδων και των δημοσιογράφων. Η δική μου ταινία ξεκινά από τη στιγμή που ένα 19χρονο κορίτσι αποφασίζει να γίνει καμικάζι αυτοκτονίας», δήλωσε η Loktev και συμπλήρωσε πως κατά τη διάρκεια της ταινίας βιώνουμε μαζί με την πρωταγωνίστρια τους εσωτερικούς της φόβους που επηρεάζονται άμεσα από τα εξωτερικά ερεθίσματα. «Ακόμα και ένας μικρός συνηθισμένος ήχος μπορεί να γιγαντωθεί στα αυτιά της πρωταγωνίστριας και να επιτείνει το φόβο της».

(δ.τ.)