(Το παιχνίδι του χρήματος)
της Jodie Foster
(οι δηλώσεις της σκηνοθέτιδος)

Μου αρέσει αυτή η ταινία γιατί έχει δύο πράγματα που κάποιος μπορεί να θεωρήσει αντίθετα. Από τη μια είναι ένα καταιγιστικό θρίλερ για το ευρύ κοινό. Από την άλλη, σε συγκινεί μια αληθινή ιστορία και αυτός είναι ο λόγος που πάμε σινεμά. Για μένα, το πιο συναρπαστικό κομμάτι της ιστορίας, εκτός από την αστυνομία, τα ελικόπτερα, τα όπλα, τις βόμβες και την αγωνία είναι το πώς αυτός ο άνθρωπος, ο Lee Gates τον οποίον υποδύεται ο George Clooney, αρχίζει ως επιφανειακός, κούφιος τύπος που είναι επιτυχημένος στη δουλειά του, και σε μια δύσκολη στιγμή, με τη βοήθεια της Julia, στέκεται στο ύψος των περιστάσεων, βρίσκει την ανθρωπιά του, ωριμάζει, εξελίσσεται και αλλάζει.
(...) Η τηλεοπτική εκπομπή είναι γελοία. Είναι οικονομικού περιεχομένου, αλλά έχει πολλά σκηνικά αντικείμενα, κλιπάκια από ταινίες, καμπάνες, σφυρίγματα και μαξιλάρια που κάνουν χυδαίους ήχους, τα οποία επιστρατεύει για να εξηγήσει τη χρηματιστηριακή αγορά. Τραγουδάει και χορεύει με πανέμορφα κορίτσια, φοράει διαφορετικά καπέλα, προκειμένου να πει πληροφορίες για διάφορες μετοχές, αλλά λυπάται τον ίδιο του τον εαυτό. Η ιστορία του δίνει μια αναπάντεχη ευκαιρία να εξιλεωθεί.
(...) . Η Patty Fenn (που υποδύεται η Julia Roberts) είναι υπερ-παραγωγός. Μπορεί να χειρίζεται πολλά πράγματα μαζί, όπως κανείς άλλος στη δουλειά. Είναι καταπληκτική. Ελέγχει όλα τα νήματα στην εκπομπή και μιλάει στο αυτί του Lee Gates για να του πει ποια είναι η επόμενη του κίνηση. Ο Gates μπορεί να τεμπελιάσει. Δεν μαθαίνει τις ατάκες του. Λέει ό,τι του έρθει και εκείνη εξασφαλίζει ότι η εκπομπή θα έχει ροή. Ξέρει πώς να τον χειριστεί.
(...) Η κινηματογραφική κάμερα δίνει μια σκοτεινή, βαριά αίσθηση που δεν μπορείς να πετύχεις αλλιώς και η τηλεοπτική κάμερα δίνει μια έντονη και πιο «ελαφριά» προοπτική. Όταν πηγαινοερχόμαστε ανάμεσα στις δύο κάμερες, υπάρχει μια ένταση και μια ενέργεια που έχει να κάνει με την προσπάθεια του κοινού να καταλάβει τι είναι αλήθεια και τι ψέμα.
(...) Γυρίσαμε στα studio του CBS. Θέλαμε να κρατήσουμε ένα επίπεδο ρεαλισμού που βρίσκουμε στη ζωντανή τηλεόραση και να αιχμαλωτίσουμε την ένταση που προκύπτει επί τόπου.
Ένα από τα πιο δύσκολα στοιχεία ήταν το πόσο μικρό ήταν το  control room. Ήταν πολύ δύσκολο να χωρέσουμε την κάμερα μας εκεί.
Είχαμε έναν επαγγελματία σκηνοθέτη τηλεόρασης που έδειξε στην Julia πώς εργάζεται ένας τηλεοπτικός παραγωγός ζωντανής εκπομπής. Και πραγματικά φαίνεται ότι ξέρει τι κάνει!.

(πηγή σημειώσεις για την παραγωγή)