(Η καλοσύνη των ξένων)
της Lone Scherfig
Η νεαρή Clara ξεκινάει για τη Νέα Υόρκη μαζί με τους δυο γιους της, προκειμένου να γλυτώσουν απ’ τον άντρα της, έναν βίαιο αστυνομικό. Όταν της παίρνουν το αυτοκίνητο, η Clara και τα παιδιά της αναγκάζονται να αντιμετωπίσουν τη σκληρή πραγματικότητα του να ζεις στο δρόμο. Κάπου αλλού στην πόλη, ο μοναχικός Marc, πρώην κατάδικος, προσπαθεί να ξαναφτιάξει τη ζωή του διευθύνοντας το εστιατόριο ενός εκκεντρικού Ρώσου. Η Clara, αν και σε κακή κατάσταση, θα συνειδητοποιήσει τελικά ότι δεν είναι μόνη, όταν μια σειρά τυχαίων συναντήσεων θα τη ρίξουν πάνω στους σωστούς ανθρώπους. Την Alice, μια καλόκαρδη νοσοκόμα και τον Jeff, ένα νεαρό που παλεύει να βρει το δικό του δρόμο. Οι τελευταίοι γίνονται και οι φύλακες άγγελοί της. Απρόσμενες συνευρέσεις και η καλοσύνη των ξένων μπορεί να φέρουν τους πιο αναπάντεχους καρπούς. Και η σχέση που αρχίζει να γεννιέται ανάμεσα στην Clara και στον Marc δίνει φτερά ελπίδας και ελευθερίας σε όλους.
Η δανέζα σκηνοθέτιδα του «An Education»(2009), που υπογράφει εδώ και το σενάριο, στήνει την ιστορία της στην καρδιά της Νέας Υόρκης, το Μανχάταν. Ένα μοντέρνο παραμύθι με επίκεντρο έναν τόπο ζεστό, όμορφο, χαρούμενο. Το χλιδάτο ρωσικό εστιατόριο γίνεται έτσι το σταυροδρόμι στο οποίο συναντιούνται οι χαρακτήρες της ταινίας. Η ίδια δηλώνει : «Πρόκειται για θέματα και ιστορίες που ήθελα εδώ και χρόνια να μελετήσω βαθύτερα και τελικά βρήκα τον τρόπο να τα βάλω όλα στην ίδια ταινία…Η φιλανθρωπία των Αμερικανών είναι άξια θαυμασμού και μέσα σε όλη αυτή την πολιτική κατάσταση που βιώνουν υπάρχει ευτυχώς ακόμη αρκετή καλοσύνη, τρυφερότητα και αίσθηση της ευθύνης.»
Επίσης δηλώνει: «Εξαρχής ήθελα η ιστορία να εκτυλίσσεται στη Νέα Υόρκη. Πρόκειται για μία διεθνής πόλη με δραματικό στοιχείο. Είναι, επίσης, μία όμορφη πόλη που αποτελεί τον αγαπημένο προορισμό πολλών ανθρώπων στον κόσμο. Η ταινία, βέβαια, δεν αναφέρεται μονάχα στο αμερικάνικο κοινό. Είναι μία ταινία που δεν κοιτάει σύνορα. (...) Το γέλιο αρέσει σε όλους, έτσι όποτε μου παρουσιάζεται η ευκαιρία, θέλω το κωμικό στοιχείο να υπάρχει».
(πηγή κατάλογος Berlinale 2019, σημειώσεις για την παραγωγή. Π.)
