(The Only Son)
του Yasujirō Ozu

Η Οτσούνε είναι μια χήρα που μεγαλώνει τον μοναχογιό της Ριοσούκε στην επαρχία. Μια μέρα ο δάσκαλος Οκούμπο ζητά από την Οτσούνε την άδεια της για να πάρει τον γιο της στο Τόκιο για να συνεχίσει τις σπουδές του. Την αρχική της άρνηση διαδέχεται η συμφωνία. Πουλά τα υπάρχοντά της και πηγαίνει να εργαστεί σ’ ένα εργοστάσιο μεταξιού για να τον υποστηρίζει οικονομικά. Ύστερα από 13 χρόνια η Οτσούνε επισκέπτεται το Τόκιο. Εκεί ανακαλύπτει ότι αντί της θριαμβευτικής επιτυχίας όπως προσδοκούσε, ο γιο της εργάζεται ως δάσκαλος σε νυχτερινό σχολείο και ζει δύσκολα μαζί με την γυναίκα του και το παιδί τους. Ο Ριοσούκε δανείζεται χρήματα για να την περιποιηθεί. όταν όμως ο γιος του γείτονα τραυματίζεται δίνει σ’ αυτούς τα χρήματα. Η Οτσούνε λέει στον γιο της ότι είναι υπερήφανη γι’ αυτόν και επιστρέφει σπίτι.

«Αυτή ήταν η πρώτη ομιλούσα ταινία που σκηνοθέτησα. Παρόλα αυτά ο βαθιά ριζωμένος τρόπος να κάνεις βουβές ταινίες δεν μπορούσε να αλλάξει μέσα σε μια νύχτα, έτσι υπολείμματα υπήρξαν αναπόφευκτα. Αν και είχα συνείδηση ότι οι ομιλούσες ήταν ένα παιχνίδι μ’ άλλους κανόνες δεν μπορούσα παρά να στραφώ για βοήθεια στο ύφος του βουβού. Ανησυχούσαν ότι είχα μείνει πίσω τέσσερα-πέντε χρόνια από τους άλλους ότι δεν θα τους προλάβαινα. Παρόλα αυτά τώρα συνειδητοποιώ πόσο χρήσιμη υπήρξε η επιμονή μου να κάνω βουβές για την κατοπινή μου εξέλιξη».
Ozu Yajujiro

«Ένα σκοτεινό, οδυνηρό και βαθυστόχαστο φιλμ»
(Donald Richie)

«Μια από τις πιο θλιμμένες ταινίες που ο Όζου έκανε ποτέ»
(David Bordwell)

(δ.τ.)