(Σαράγιεβο, σ’ αγαπώ)
της Jasmila Zbanic

Η ταινία επικεντρώνεται στη σχέση μιας ανύπαντρης μητέρας, της Esma με την έφηβη κόρη της Sara, με φόντο ένα τραυματισμένο από ένα μακροχρόνιο εμφύλιο πόλεμο Σαράγιεβο.
H Esma προσπαθεί να προσφέρει μια φυσιολογική και ευτυχισμένη παιδική ηλικία στη Sara. Η φαινομενική αρμονία ανάμεσα σε μητέρα και κόρη διαταράσσεται από μια ανακοίνωση που αφορά στη σχολική εκδρομή της Sara. H Sara μαθαίνει ότι μπορεί να εξασφαλίσει μειωμένη τιμή αν μπορέσει να αποδείξει ότι ο πατέρας της ήταν ήρωας ή αγνοούμενος. Ταπεινωμένη και υπό την επήρεια του ψυχικού και σωματικού τραύματος, η Esma εξομολογείται την αλήθεια στη Sara: ότι γεννήθηκε ύστερα από τον βιασμό της στη διάρκεια του πολέμου.
Στην πρώτη ταινία η Jasmila Zbanic, μόνο εκ πρώτης όψεως αναφέρεται στους δραματικούς και τραγικούς απόηχους ενός καταστροφικού εμφύλιου πολέμου. Είναι κυρίως μια ταινία για την σχέση μητέρας –κόρης, για μια εφηβεία που έρχεται καλπάζοντας και απειλεί να ανατρέψει ισορροπίες. Θύμα της εθνοκάθαρσης, η μητέρα καλείται να αποκαλύψει κάποια κρυμμένα μυστικά της ζωής της. και εντέλει να εξηγήσει στην κόρη της κάποιες από τις απροσδόκητες όσο και τραγικές όψεις που μπορεί να λάβει η πραγματικότητα.
Η Γκορμπάβιτσα (Grbavica, όπως είναι ο διεθνής τίτλος της ταινίας) είναι μια περιοχή του Σαράγιεβο, απέναντι από το διαμέρισμα - μαγαζί της σκηνοθέτιδας το οποίο κατέλαβαν οι Σερβοβόσνιοι το 1992. Η Jasmila Zbanic, ζώντας κυριολεκτικά πάνω στη γραμμή του πυρός ένοιωσε τον πόλεμο ως απειλή για κείνη και την οικογένειά της. Ταυτόχρονα όμως ένιωσε και έναν και μεγάλη αγάπη, για το τμήμα αυτό της πόλης.
Η ταινία κέρδισε τη Χρυσή Άρκτο στο Φεστιβάλ Βερολίνου 2006. Επιπλέον είχε κερδίσει και ένα από τα τέσσερα βραβεία ανάπτυξης σεναρίου του Balkan Fund στη Θεσσαλονίκη το 2003.