(Ένας διαφορετικός άνθρωπος)
του Jens Lien

Η ταινία είναι μια μαύρη κωμωδία, μια παραβολή, η οποία παρόλο τον αλληγορικό τόνο και το παράλογο της, καταλήγει να είναι παράδοξα οικεία.
Ο 40χρονος Andreas φτάνει σε μια παράξενη πόλη χωρίς να θυμάται πώς βρέθηκε εκεί. Του προσφέρουν δουλειά, διαμέρισμα- και μια σύζυγο. Όμως σύντομα, ο Andreas αντιλαμβάνεται ότι κάτι δεν πάει καλά. Οι άνθρωποι γύρω του απρόσωποι και ψυχροί, ανίκανοι να επικοινωνήσουν πραγματικά μεταξύ τους. Όταν ο Andreas, κάτω από την ασφυκτικά στενή παρακολούθηση του Συστήματος, προσπαθεί να το σκάσει, ανακαλύπτει με φρίκη ότι ζει σε μια πόλη χωρίς έξοδο. Είναι φυλακισμένος. Η γνωριμία του με τον Hugo του δίνει ξανά ελπίδα για ένα νέο σχέδιο απόδρασης. Ο Hugo, που θέλει κι αυτός να το σκάσει, ανακαλύπτει μια μικρή χαραμάδα στο υπόγειο του σπιτιού του από όπου ακούγεται μια ωραία μουσική…. Ίσως είναι αυτό το πέρασμα στην ‘άλλη πλευρά’;
Η ταινία διαδραματίζεται σ' ένα παράλληλο της πραγματικότητας σύμπαν, στο σύμπαν που υπάρχει μετά θάνατον, στην άλλη ζωή. Εκεί ο κεντρικός χαρακτήρας είναι ο μόνος που φαίνεται ότι έχει μια ανθρώπινη υπόσταση, με τα αισθήματα του και τις ανάγκές του ανέπαφα απο την επίδραση του περίγυρου.
Η ταινία εστιάζει σε μια κατάσταση απόλυτης μοναξιάς, σ' ένα κόσμο όπου υπάρχουν τα πάντα. Είναι μια κοινωνία η οποία έχει κάτι χάσει καθώς αναζητά την τελειότητα. Είναι μια νεκρή κοινωνία. Όπως τονίζει και ο Jens Lien σκηνοθέτης της ταινίας: «To Ένας Διαφορετικός Άνθρωπος περιγράφει έναν κόσμο όχι και πολύ διαφορετικό από τον δικό μας. Μια σαρκαστική και παραλλαγμένη ματιά στην πλουσιοπάροχη ζωή των σκανδιναβικών χωρών. Μια κοινωνία η οποία έχει λύσει όλα της τα προβλήματα. Δεν υπάρχει ούτε θάνατος, ούτε όνειρα, ούτε αγάπη. Η ταινία περιγράφει την απόλυτη μοναξιά σε έναν κόσμο, ο οποίος έχει τα πάντα. Μια κοινωνία, η οποία κάτι έχασε στο κυνήγι της για την τελειότητα»
Πέρα απο τις προφανείς επιρρόες απο το έργο του Franz Kafka υπάρχουν και αναμφισβήτητα επιδράσεις απο τον κόσμο του William S. Burroughs. Και είναι αυτονόητο ότι κάποιος μπορεί να δει και μια συγγένεια με τον πιο γνωστό σκηνοθέτη της Νορβηγίας σήμερα, τον Bent Hamer.
Η ταινία έχει διακριθεί με το βραβείο ACID Prize στην Critic’s Week του Φεστιβάλ Καννών 2006, με το βραβείο BeTV Prize του Best Film Brussels European Film Festival 2006 και τέλος με το Βραβείο Σκηνοθεσίας στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Αθήνας 2006.