(Ημέρες Σεπτεμβρίου)
του Santiago Amigorena
(το σημείωμα του σκηνοθέτη)

Αυτό που επιθυμούσα, ή το «πόθεν και δια τι», το πότε, το ποιός και το πού.
Αυτό που επιθυμούσα ήταν, μετά από 20 χρόνια και καμιά τριανταριά μεγάλου μήκους ταινίες, να αφήσω τη βολική καρέκλα του παλαιού σεναριογράφου για την άλλη την πιο ανασφαλή του νέου σκηνοθέτη.
Αυτό που επιθυμούσα ήταν, να γράψω μία κατασκοπική τραγωδία (που στο τέλος μερικές φορές μπορεί και να σε κάνει να χαμογελάς)
Αυτό που επιθυμούσα ήταν, να μην ξεχάσω ποτέ ότι την πρώτη φορά που φίλησα μία κοπέλα, ήταν στο Μοντεβιδέο το 1972 μέσα σε μία αίθουσα κινηματογράφου μπροστά στον Τζέημς Μποντ εναντίον του Δρος Νο.
Αυτό που επιθυμούσα ήταν, να δημιουργήσω ένα χαρακτήρα που θα μπορούσε να είναι ο μικρός θετός γιός του Τρίτου Ανθρώπου.
Αυτό που θα επιθυμούσα ήταν να διαμορφώσω ένα κινηματογραφικό σχέδιο με χίλιες και μία σκηνοθετικές ιδέες που αθροίστηκαν στο μυαλό μου κατά τη διάρκεια των τελευταίων είκοσι χρόνων, ιδέες που φαντάστηκα ταινίες , χωρίς να τις κινηματογραφώ.
Αυτό που επιθυμούσα ήταν, να μάθω αν άπό το σινεμά θα μπορούσα να αποκομίσω κάποια συγκρίσιμη ευχαρίστηση με αυτή που νιώθω μόνο όταν γράφω ένα βιβλίο...
Αυτό που επιθυμούσα ήταν, να εμβαθύνω τις σχέσεις μου με τους διευθυντές φωτογραφίας, τους σκηνογράφους, τους ηχολήπτες και τους ηθοποιούς.
Αυτό που επιθυμούσα ήταν να μάθω εάν είναι δυνατόν να αισθάνομαι κάθε μέρα αυτό που νιώθω μερικές φορές ανατρέχοντας στα φιλμ όπου έχω μόνο γράψει το σενάριο : ότι ένας ηθοποιός έχει αναστήσει αυτό που εγκατέλειψα «νεκρό» σε μιά κόλλα χαρτί.
Αυτό που επιθυμώ τώρα – και θα μπορούσε να θεωρηθεί η πρώτη μου αποτυχία – είναι να γράψω κάτι πιο ενδιαφέρον από τα σημειώματα που γενικά γράφονται από τους δημιουργούς για τα έργα τους και καταλήγουν συχνά σημειώσεις ευγενών προθέσεων ή δελτία τύπου.

(πηγή: σημειώσεις για την παραγωγή)