(Νατάσα)
του Ljubiša Samardžić

Η κεντρική ηρωίδα της ταινίας, η 17χρόνη Natasha, βρίσκεται σε δύσκολη συναισθηματικά θέση: έχει χάσει τον πατέρα της. Δολοφονήθηκε και ο δολοφόνος του δεν έχει ακόμα βρεθεί. Καθώς ο πατέρας της ήταν αστυνομικός επιθεωρητής, το γεγονός της μη διαλεύκανσης της δολοφονίας έχει μια ιδιαίτερη σημασία. Ένα χρόνο μετά το τραυματικό γεγονός, η κατάσταση δεν έχει αλλάξει. Ένα διεφθαρμένο πολιτικό καθεστώς καταρρέει και η Natasha βασανίζεται ακόμα από τους προσωπικούς της δαίμονες. Είναι αποφασισμένη να αποκαλύψει την αλήθεια και θέλει να πάρει εκδίκηση. Στην προσωπική της ζωή η κατάσταση είναι λίγο περίπλοκη: αισθάνεται πιεσμένη τόσο από τον έρωτα της για τον Marko, ένα παντρεμένο, όσο και από την ανεπιθύμητη προστασία που της προσφέρει ο Kiza, ένας φίλος του Marko που αντιμετωπίζει προβλήματα με το νόμο. Αυτό που δεν έχει συνειδητοποιήσει η νεαρή ηρωίδα είναι ότι τα πράγματα μπορούν να πάρουν ξαφνικά μια απροσδόκητη και αναπάντεχη στροφή.
Ακολουθώντας ένα παρόμοιο δρόμο με την προηγούμενη ταινία του, το Sky Hook (Αγκίστρι στον Ουρανό) ο σκηνοθέτης τοποθετεί τη δραματική πλοκή μέσα στη δίνη των πολιτικών γεγονότων που σημάδεψαν ανεξίτηλα τη γειτονική χώρα: εξετάζει το πως οι αναταραχές στο πολιτικό επίπεδο αντανακλούν στις ζωές καθημερινών ανθρώπων. Διαδραματίζεται σ' ένα χρόνο εξαιρετικά σημαντικό για τις πρόσφατες εξελίξεις στη γειτονική χώρα: στο μεταίχμιο των πολιτικών αλλαγών που οδήγησαν σε κατάρρευση το καθεστώς Μιλόσεβιτς. Αναμφίβολα, μία ερμηνεία της ταινίας βασισμένη στα προηγούμενα είναι αναγκαία: η κεντρική ηρωίδα ανήκει στη γενιά που μεγάλωσε κατά τη διάρκεια του καθεστώτος Μιλόσεβιτς, αγωνίστηκε ενάντια σ' αυτό και έζησε τους Νατοϊκούς βομβαρδισμούς. Γεμάτη ενεργητικότητα και ανυπόκριτη γοητεία, θέλει να κλείσει τους λογαριασμούς με το παρελθόν, θέλει να κοιτάξει στο μέλλον, αναζητά μέσα στο χάος μια διέξοδο.
Η ταινία αποτελεί τη δεύτερη σκηνοθετική απόπειρα του βετεράνου (και βραβευμένου στο φεστιβάλ της Βενετίας) ηθοποιού Ljubisa Samarozic. Στο σενάριο συνεργάζεται πάλι με τον Djordje Milosavljevic, τον σημαντικότερο νέο σκηνοθέτη και σεναριογράφο της Γιουγκοσλαβίας (έχουμε δει σε προηγούμενα φεστιβάλ τις ταινίες του Wheels (Ρόδες) και Mechanism (Ο Μηχανισμός)) .
Δ.Μ.