του Mihai Mincan
(η κριτική της Καλλιόπης Πουτούρογλου)

Μέσα της δεκαετίας του 90 σε μια αποβάθρα της νότιας Ισπανίας, δυο νεαροί βαλκάνιοι ονειρεύονται τα ράντσα και τα πλούτη της Αμερικής για να καταλήξουν χωρίς να το πολυσκεφτούν, λαθρεπιβάτες σε ένα εμπορικό πλοίο που διασχίζει τον Ατλαντικό. Κρυμμένοι ανάμεσα στα κοντέινερ θα έρθουν  σύντομα αντιμέτωποι με μια τρομακτική πραγματικότητα που δεν είχαν φανταστεί.
Βασισμένο σε αληθινά γεγονότα το To the North, πρώτη ταινία μυθοπλασίας του ρουμάνου Mihai Mincan είναι μια αργή κατάδυση στο κύτος και στους στενούς, δαιδαλώδεις διαδρόμους ενός υπερατλαντικού πλοίου, στην καρδιά του σκότους. Στο επίκεντρό της ο νεαρός λαθρεπιβάτης Dumitru από τη Ρουμανία και ο Φιλιππινέζος Joel, μέλος του πληρώματος. Ο τελευταίος θα αναλάβει να προστατεύσει τον ξένο εισβολέα, κρατώντας την παρουσία του μυστική από τους Ταϊβανέζους αξιωματικούς του πλοίου. Με την καταλυτική εμφάνιση μιας Βίβλου ο φόβος του πρώτου θα συναντήσει την χριστιανική πίστη του δεύτερου, ενώ από τη στιγμή αυτή ο αγώνας για τη σωτηρία του νεαρού λαθρεπιβάτη θα λάβει για τον προστάτη του διαστάσεις σχεδόν ιεραποστολικές. Ό,τι όμως αρχικά διαγράφεται ως σχηματική απεικόνιση καλού-κακού γρήγορα εξελίσσεται σε κάτι πιο σύνθετο, που εγκυμονεί κινδύνους.
Μέσα σε ένα αυστηρά ιεραρχημένο περιβάλλον από ατσάλι και σίδηρο, όπου οι ρόλοι και τα παιχνίδια εξουσίας είναι κάτι περισσότερο από εμφανή, ο Mincan στήνει ένα γεμάτο εντάσεις δράμα επιβίωσης και ηθικών διλημμάτων αλλά και ένα ατμοσφαιρικό θρίλερ, διάσπαρτο με λακωνικά φιλοσοφήματα για την αέναη πάλη καλού-κακού, δικαίου και αδίκου. Οι ήρωες του, που πρέπει να διατρέξουν το απόλυτο σκοτάδι για να βγουν στο φως, δοκιμάζονται σωματικά και ψυχολογικά, επιδοκιμάζονται ή αυτοακυρώνονται, κάτω από το βάρος των περιστάσεων. Και εδώ ακριβώς έγκειται και η δύναμη της ταινίας. Όπως ακριβώς το «The Rhythm of the Night» ακούγεται μέσα σε εντελώς διαφορετικά περιβάλλοντα δυο φορές στην ταινία, έτσι ακριβώς και τα σημαινόμενα αλλάζουν πρόσημα, αναδεικνύοντας τη σχετικότητα των πάντων. Μέσα σε ένα τραγικό ταξίδι που αντί κάθαρσης, το μόνο που τελικά παραμένει ζωντανό είναι η φαντασίωση του αμερικανικού ονείρου.