(Η φλεγόμενη θάλασσα)
του John Andreas Anderson

Μια ταινία καταστροφής από τη Νορβηγία από τον σκηνοθέτη της ταινίας Ο σεισμός.
To 1969, η νορβηγική κυβέρνηση ανακοινώνει την ανακάλυψη ενός από τα μεγαλύτερα κοιτάσματα πετρελαίου παγκοσμίως, στη γειτονική Βόρεια Θάλασσα, ξεκινώντας μια προσοδοφόρα περίοδο υπεράκτιας εξόρυξης.
50 χρόνια αργότερα, αρχίζουν να εκδηλώνονται οι περιβαλλοντολογικές συνέπειες – έχει ανοίξει μια ρωγμή στον πυθμένα της θάλασσας που προκαλεί την κατάρρευση μιας εξέδρας εξόρυξης. Μια ομάδα ερευνητών, μεταξύ των οποίων και η χειρίστρια υποβρυχίων Σοφία, σπεύδει να ερευνήσει για τους αγνοούμενους και να καθορίσει την αιτία της ζημιάς, αλλά ανακαλύπτει ότι αυτό είναι απλώς η αρχή μιας πιθανής αποκαλυπτικής καταστροφής. Ενώ εκκενώνονται οι εξέδρες, ο σύντροφος της Σοφία, ο Στίαν, παγιδεύεται στον βυθό της θάλασσας και η Σοφία πρέπει να καταδυθεί για να τον σώσει.
Ο John Andreas Anderson, σκηνοθέτης της ταινίας, δηλώνει στον ιστότοπο filminquiry.com: "Θέλαμε να βάλουμε τον χαρακτήρα στη χειρότερη δυνατή κατάσταση. Όπως στην προηγούμενη μου ταινία το The Quake/ Ο σεισμός: αν γίνει σεισμός στο Όσλο, πού είναι το χειρότερο δυνατό μέρος που θα μπορούσατε να βρίσκεστε; Βρίσκεται στην κορυφή του υψηλότερου κτηρίου στο Όσλο. Το ίδιο πράγμα στην ταινία Η φλεγόμενη θάλασσα/ The Burning Sea — αν συμβεί αυτό, πού είναι το χειρότερο μέρος που θα μπορούσατε να βρεθείτε; Λοιπόν, αυτό είναι 200 μέτρα κάτω από το νερό." Και συνεχίζει: "Για μένα νομίζω ότι η πραγματικότητα ήταν σημαντική και στις δύο αυτές ταινίες. Νομίζω ότι το The Quake ήταν μάλλον λίγο πιο τεχνικό και ίσως λίγο πιο εκλεπτυσμένο από το The Burning Sea. Επίσης, στο The Burning Sea επιστρέψαμε στο φιλμ. Όπως, μια καλή παλιομοδίτικη ταινία σελιλόιντ. Ήθελα να πάρουμε περισσότερο αυτή την «πραγματική» αίσθηση του ντοκιμαντέρ".

(δ.τ.)