(Στο γραφείο καθηγητών)
του İlker Çatak
(κριτική: Καλλιόπη Πουτούρογλου)

Η Carla Nowak είναι υπόδειγμα εκπαιδευτικού. Με ανοιχτό μυαλό, φοβερή ενέργεια και κυρίως αγάπη για τα παιδιά, η Carla, που διδάσκει  μαθηματικά και γυμναστική στους μαθητές της έβδομης τάξης ενός γερμανικού γυμνασίου, σφύζει από  ιδέες, δυναμική διάθεση και αποφασιστικότητα. Όταν όμως ένας από τους μαθητές της θεωρείται ύποπτος για κλοπή και στοχοποιείται άδικα, η νεοφερμένη καθηγήτρια  αποφασίζει να παρέμβει γενναία, με μια τολμηρή ενέργεια που θα αποσταθεροποιήσει πλήρως την ίδια και τους γύρω της.
Με φόντο τις αίθουσες και τα γραφεία ενός σχολικού κτηρίου- έξοχου δείγματος μοντερνισμού της δεκαετίας του 60- και εστιάζοντας στα πρόσωπα μιας νεαρής εκπαιδευτικού (εξαιρετική στο ρόλο η Leonie Benesh) και των δεκατριάχρονων μαθητών της, o İlker Çatak στο «Στο γραφείο καθηγητών» επιχειρεί, με μαθηματική ακρίβεια και σεναριακή μαεστρία, μια διεισδυτική ματιά σε ένα περιχαρακωμένο σύστημα που λειτουργεί ως καθρέφτης της κοινωνίας. Δομημένη σε επεισόδια που ακολουθούν γραμμική αφήγηση και  διέπονται από τη θεωρία του ντόμινο και μια σκοτεινή μουσική τονικότητα που δρα υπόγεια, η ταινία παρακολουθεί με γρήγορους ρυθμούς και αμφίθυμη διάθεση τις μικρές σκηνές ενός δράματος που κλιμακώνεται . Σε ένα περιβάλλον γεμάτο ψυχολογική ένταση ο Çatak δημιουργεί έτσι μια ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα που σταδιακά απορυθμίζει και απειλεί να συνθλίψει –παρά τις καλές της προθέσεις- την ηρωίδα.
Η ματιά του Çatak περικλείει τους πάντες: μια σχολική διεύθυνση, που έχει υιοθετήσει την πολιτική της μηδενικής ανοχής (κάτι που τελικά αναδεικνύεται στο τρωτό της σημείο), έναν κατ’ επίφαση δημοκρατικό  σύλλογο, μαθητές εκπροσώπους τμημάτων, βραδιές γονέων, μία ψυχολόγο και φυσικά τη γραμματέα, κομβικό πρόσωπο  στην αφηγηματική εξέλιξη. Όλοι τους συνιστούν τα πρόσωπα ενός «δράματος δωματίου», στο οποίο τον πρωταγωνιστικό ρόλο παίζουν η κυρία Nowak και η τάξη της. Κι ενώ η τελευταία φαίνεται να διαπνέεται από ιδεαλιστικά κίνητρα, στην τελική όλοι παλεύουν για την προσωπική τους κυριαρχία. Όλοι εμμένουν στο δικό τους δίκαιο ή αφήγημα. Μέσα σε έναν κυκεώνα συγκρουσιακών σχέσεων παγιδεύεται η πολωνικής καταγωγής νεαρή εκπαιδευτικός (Ο  σκηνοθέτης δε μας δίνει καμιά άλλη πληροφορία για αυτήν). Η ίδια, η μόνη πρόθυμη για μια τίμια μεσολάβηση, εγκλωβίζεται τελικά σε ένα φαύλο κύκλο, πέφτοντας θύμα των ίδιων της των αποφάσεων. Ανάμεσα σε αγανακτισμένους γονείς, δυσαρεστημένους συναδέλφους και πολεμοχαρείς μαθητές  η Clara θυμίζει ηρωίδα των ταινιών του Φαραντί, όπου τα όρια αθωότητας  και ενοχής είναι θολά και τα περιθώρια διαρκώς στενεύουν οδηγώντας τελικά σε αδιέξοδο.    
Με το Lehrezimmer/ The Teachers' Lounge, μελέτη αλληλοσυγκρουόμενων σχέσεων εξουσίας που δυσχεραίνουν την ανθρώπινη συνύπαρξη , ο İlker Çatak θέτει μια σειρά θεμάτων, αποφεύγοντας συνειδητά να δώσει λύσεις. Από την απεγνωσμένη αναζήτηση της αλήθειας, που βρίσκεται στον πυρήνα της προβληματικής της, ως την αμφισβήτηση του διαλόγου και της διαμεσολάβησης, η ταινία δεν παύει ούτε στιγμή να σχολιάζει έμμεσα στάσεις, όπως την έλλειψη εμπιστοσύνης και σεβασμού,  τη διαιώνιση των προκαταλήψεων, τη διάδοση ψευδών ειδήσεων, τη διαρκή ένταση και  αδιαλλαξία των σύγχρονων καιρών,  την αδυναμία εντέλει οποιασδήποτε επικοινωνίας σε μια εποχή που διατείνεται ακριβώς για το αντίθετο.