του Γεώργιου Παπαϊωάννου
Σ’ ένα παράλληλο, σουρεαλιστικό σύμπαν, η Θεσσαλονίκη έχει τον δικό της προστάτη υπερήρωα: τον Σούπερ Δημήτριο. Μεταμφιεσμένος ως Δημήτρης Χριστοφορίδης, δημοσιογράφος του περιοδικού Χρυσή Ιερουσαλήμ, μάχεται για την αλήθεια, τη δικαιοσύνη και το ελληνοχριστιανικό ιδεώδες. Ένα βράδυ, ο χειρότερος εφιάλτης της πόλης επιστρέφει. Ο Κάπτεν Φ.ΡΟΜ είναι πάλι εδώ, για να διεκδικήσει αυτό που προσπαθεί να πετύχει εδώ και χρόνια: να τον αναγνωρίσουν όλοι με το πραγματικό του όνομα· το όνομα που του αξίζει· το όνομα που του ταιριάζει. Οι δύο ήρωες παρασύρονται σε μια σύγκρουση που τσαταλιάζει τα νεύρα του θεατή μέχρι την τελική κορύφωσή της, σε μια αρχετυπική μάχη μεταξύ του καλού και του κακού.
Ο Σούπερ Δημήτριος έκανε πρεμιέρα στο 52ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και απέσπασε το Βραβείο Κοινού Καλύτερη Ελληνική Ταινία, το οποίο συνοδεύτηκε για πρώτη φορά και από το Τιμητικό Βραβείο “Μιχάλης Κακογιάννης”.
Η ταινία διαδραματίζεται στη Θεσσαλονίκη και η υπόθεση συνδυάζει τα διάφορα χαρακτηριστικά σημεία και χώρους της πόλης -την Καμάρα, τα κτίρια του ΑΠΘ, τον Πύργο του ΟΤΕ. Αξίζει να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με το δελτίο τύπου, οι συντελεστές της ταινίας εργάστηκαν αφιλοκερδώς στον ελεύθερο τους χρόνο, ενώ τα γυρίσματα έχουν γίνει σε χώρους που έχουν παραχωρηθεί χωρίς οικονομικό αντάλλαγμα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα το κόστος να μη ξεπεράσει τα 2000€.
Ο σκηνοθέτης Γεώργιος Παπαϊωάννου δηλώνει: «Κάναμε τα γυρίσματα με δύο απλές κάμερες στο χέρι και μ' έναν τρίποδα, ενώ η υπόλοιπη επεξεργασία έγινε στον υπολογιστή. Είναι φοβερό τι μπορείς να κάνεις μόνος σου σήμερα χάρη στην ψηφιακή τεχνολογία, αρκεί να έχεις μεράκι και όρεξη». Και συμπληρώνει: «Νομίζουμε ότι η Θεσσαλονίκη είναι πολύ κινηματογραφική πόλη και απορούμε πώς κανείς δεν έχει κάνει μέχρι τώρα μία ταινία γι' αυτήν».
Για την ταινία αναφέρει: «Ο «Σούπερ Δημήτριος» είναι μια μακεδονική υπέρ-ηρωική κωμωδία που διαδραματίζεται στη Θεσσαλονίκη. Αποφασίσαμε να γυρίσουμε μια ταινία, με όλα εκείνα τα στοιχεία της πόλης που αγαπάμε, και αγαπάμε να μισούμε. Εάν φιλοδοξούμε να αποδείξουμε κάτι, είναι πως για να κάνεις ένα καλό φιλμ το μόνο που χρειάζεσαι είναι 10 μαντράχαλοι, μια ωραία κοπέλα και μια κάμερα. Λεφτά δεν υπάρχουν… δεν υπήρχαν ποτέ… (...) Θίγουμε κάποια ευαίσθητα θέματα, όπως η θρησκεία, η πολιτική εξουσία, χωρίς όμως να θέλουμε να ενοχλήσουμε. Στην τελική είναι κινηματογράφος, μία διασκεδαστική ακομπλεξάριστη ταινία, φτιαγμένη από καθημερινούς ανθρώπους».
Ο Γεώργιος Παπαϊωάννου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη τον Ιανουάριο του 1980. Σπούδασε Πολιτικός Μηχανικός στη σχολή του ΑΠΘ και είναι αυτοδίδακτος κινηματογραφιστής. Έχει εργαστεί πάνω σε μικρού και μεσαίου μήκους ψηφιακά φιλμ, βιντεοκλίπ και video art. Από το χειμώνα του 2009, ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
(πηγή δελτίο τύπου, δημοσιεύματα στον τύπο)