του Σταμάτη Τσαρουχά

Μια κωμωδία καταστάσεων, που εστιάζει σε μια ομάδα χαρακτήρων που βιώνουν ένα δύσκολο, απ’ όλες τις πλευρές, καλοκαίρι.
Καλοκαίρι, 1974. Η στρατιωτική δικτατορία, μετά από μια επταετία, πνέει τα λοίσθια, η κατάρρευσή της είναι προ των πυλών. Ο τουρκικός στρατός εισβάλει στην Κύπρο, με πρόφαση το χουντικό πραξικόπημα που ανέτρεψε τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο. Η επίθεση θέτει σε κίνδυνο την υπόσταση της νήσου και οι ευθύνες της Ελλάδας ως προστάτιδας δύναμης είναι μεγάλες. Η πολεμική ατμόσφαιρα δίνει τον τόνο, και Ελλάδα -Τουρκία βρίσκονται ένα βήμα πριν τον πόλεμο. Έτσι η κατάρρευση του καθεστώτος συμπίπτει με τη γενική επιστράτευση που έχει κηρυχθεί.
Η αφήγηση εστιάζει σε μια ομάδα στρατιωτών που υπηρετούν εκείνη την εποχή τη θητεία τους στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα. Ανήκουν όλοι σ’ ένα λόχο ενός τάγματος “ανεπιθύμητων” (για το τότε καθεστώς). Η κήρυξη της επιστράτευσης και η διάχυτη πολεμική ατμόσφαιρα έχει τις επιπτώσεις και σ’ αυτούς: διατάσσονται να πάνε στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης, όπου επιβιβάζονται σ’ ένα πλοίο με προορισμό της Κύπρο. Στέλνονται εκεί ως ενισχύσεις για να μετέχουν των μαχών. Όμως μια ξαφνική αλλαγή στα σχέδια θα αλλάξει τον προορισμό: από την Κύπρο θα βρεθούν στη Σαμοθράκη και θα παραμείνουν εκεί. Καθώς η κατάσταση σιγά -σιγά ομαλοποιείται, ο πόλεμος απομακρύνεται και νέοι κίνδυνοι εμφανίζονται στον ορίζοντα: ο έρωτας.
Ένας 19χρόνος στρατιώτης, οι συνάδελφοι του, ο διοικητής, ο μοίραρχος, ένας καλόγερος, ο δήμαρχος: μια ομάδα προσώπων τίθενται εν τω μέσω συγκλονιστικών και αναπάντεχων συμβάντων. Η Ελλάδα αλλάζει και μαζί της αλλάζουν όλα.
Οι κωμικές καταστάσεις της ταινίας υποστηρίζονται από την υποκριτική κωμικών με θητεία χρόνων όπως ο Δημήτρης Πιατάς ή ηθοποιών με σαρκαστική (και συχνά αυτοσαρκαστική) διάθεση όπως ο Ρένος Χαραλαμπίδης.
Δ. Μ.