του Χρύσανθου Κωνσταντινίδη

Ένα ναζιστικό έγκλημα που ελάχιστοι γνωρίζουν.
Λιγκιάδες Κυριακή 3 Οκτωβρίου 1943: Οι μισοί κάτοικοι του χωριού βρίσκονται πίσω από το βουνό Μιτσικέλι στο χωριό Καρυές Ζαγορίου για τη συγκομιδή καρυδιών. Στην πλαγιά του βουνού, 5 με 6 συγγενείς του γαμπρού ενός σαρακατσάνικου γάμου πάνε στα κονάκια να παραλάβουν την νύφη σύμφωνα με το τοπικό έθιμο. Αργά το μεσημέρι, γερμανοί αλπινιστές καταδρομείς της μεραρχίας Εντελβάϊς εισβάλουν στο χωριό. Σκοτώνουν αδιακρίτως βρέφη, παιδιά, γυναίκες, γέροντες και τυλίγουν τα σπίτια στις φλόγες. Κάποιοι καίγονται ζωντανοί. Ώρες μετά, οι υπόλοιποι κάτοικοι επιστρέφουν για να βρουν τις οικογένειές τους απανθρακωμένες. Την επόμενη ημέρα ένα μωρό 14 μηνών βρέθηκε από τους συγχωριανούς του να θηλάζει στη νεκρή μητέρα του όντας τραυματισμένο από ξιφολόγχη στην πλάτη.
Μετά από χρόνια ένας Γερμανός ιστορικός μαγνητοφωνεί τις μαρτυρίες των επιζώντων και διερευνά τα γερμανικά αρχεία. Το 2011 ο ιστορικός Christoph U. Schminck Gustavus, καθηγητής Ιστορίας Δικαίου του Πανεπιστημίου της Βρέμης, εκδίδει την τριλογία “Μνήμες Κατοχής”. Το τρίτο βιβλίο επικεντρώνεται στο ολοκαύτωμα των Λιγκιάδων.
Το ντοκιμαντέρ του Χρύσανθου Κωνσταντινίδη επικεντρώνεται σ' αυτό το τραγικό γεγονός. Όχι μόνο στο τότε, αλλά και στο τώρα. Στις περιπέτειες της μνήμης.
Οι μεταπολεμικές γενιές ακούν για πρώτη φορά τις φωνές των προγόνων τους να περιγράφουν το έγκλημα.
Τεκμήρια, μνήμες, πένθος αποτυπώνονται σ' αυτό το ντοκιμαντέρ συνθέτοντας το συλλογικό τραύμα.

(πηγή σημειώσεις για την παραγωγή)