(Μοίρα)
του Zeki Demirkubuz

Βασισμένη στο κλασικό έργο του Albert Camus, Ο Ξένος (το οποίο στο παρελθόν έχει επίσης διασκευαστεί από τον Luchino Visconti), η ταινία έχει σαν κεντρικό πρόσωπο τον Musa, έναν εργαζόμενο σε ένα εκτελωνιστικό γραφείο. Η στάση του απέναντι στο φαινόμενο της ζωής είναι βαθιά πεσιμιστική και παθητική: δεν έχει επιθυμίες, πιστεύει ότι η ζωή είναι κενή νοήματος, και εντέλει παράλογη. Στο σημαδιακό γεγονός της απώλειας της μητέρας του μοιάζει να μην αντιδρά καθόλου: απαθής και δειλός να συνδιαλλαγεί με τη θλίψη, συνεχίζει να ζει την καθημερινότητα του. Δεν αγωνίζεται, δεν παλεύει, αφήνεται να παρασυρθεί από το ρεύμα των γεγονότων. Υποκύπτει στην πίεση μίας νεαρής κοπέλας και την παντρεύεται, παρόλο που φαινομενικά δεν αισθάνεται τίποτα γι’ αυτήν. Όταν θα κατηγορηθεί άδικα για τη δολοφονία μίας μητέρας και των δύο παιδιών της, θα εξακολουθεί να ’ναι απαθής. Η δικαστική διαδικασία αποκαλύπτει με σαφήνεια τη στάση ζωής του…
Στο ανέκφραστο υποκριτικό ύφος του κεντρικού ηθοποιού μπορούμε να αναγνωρίσουμε την άποψη του Robert Bresson για την υποκριτική. Λιτή, αυστηρή και γυμνή από υπερβολές και κορυφώσεις, η αφήγηση οικοδομείται πάνω στο ελάχιστο και την λεπτομέρεια. Επικεντρώνοντας σε θέματα όπως η παραίτηση, η αποξένωση, ο έλεγχος και ο ορισμός της μοίρας, η ευθύνη και η πράξη, το χάος της ζωής και το άτομο, ο σκηνοθέτης επιλέγει ένα τόνο πικρά ειρωνικό και μία προσέγγιση βαθιά πεσιμιστική (που θυμίζει το σινεμά του Kieslowski). Σ’ αυτήν την ταινία απουσιάζουν οι χείμαρροι των συναισθημάτων -εδώ κινηματογραφείται το κενό της ψυχής.
Βραβευμένη στο φεστιβάλ της Κωνσταντινούπολης, με το βραβείο της FIPRESCI, με συμμετοχή στο τμήμα Un Certain Regard των Καννών, η ταινία Yazgı/ Fate/ Μοίρα έχοντας προκαλέσει εξαιρετικές κριτικές από το διεθνή τύπο, η ταινία αυτή αποτελεί τη διεθνή καταξίωση του σκηνοθέτη της Zeki Demirkubuz (γνωστού στο κοινό του φεστιβάλ Θεσ/νίκης από τις ταινίες Τρίτη Σελίδα και Η Αθωότητα).
Δ.Μ.