του Lee Chang-dong
b_505X0_505X0_16777215_00_images_1718_burning-lee-chang-dong.jpg

Διασκευή και μεταφορά στην οθόνη ενός διηγήματος του Haruki Murakami , η ταινία θρίλερ του κορεάτη δημιουργού εστιάζει στην παθητικότητα ως ένα στοιχείο που στιγματίζει ένα νεαρό άνδρα και στις απόπειρες για την ανατροπή της.
Ο κεντρικός χαρακτήρας της ταινίας είναι ο Jongsu (στο ρόλο ο Ah-in Yoo),που ονειρεύεται να γίνει συγγραφέας. Η ζωή του θα αλλάξει όταν συναντήσει την παλιά του συμμαθήτρια την Haemi ( στο ρόλο η Jong-seo Jun), που δουλεύει σαν χορεύτρια. Το μεταξύ τους φλερτ δεν θα αποτρέψει την Haemi, από το να πραγματοποιήσει το όνειρό της: να ταξιδέψει στην Αφρική. Όταν επιστρέψει ο ήρωας θα αντικρύσει μ’ άλλη Haemi : σαγηνευμένη από την γνωριμία της με τον συνταξιδιώτης της Ben (στο ρόλο ο αμερικανο-κορεάτης Steven Yeun) αντιμετωπίζει τον Jongsu ως έναν καλό φίλο. Όταν όμως η Haemi ξαφνικά εξαφανιστεί, ο Jongsu προσπαθεί να καταλάβει τι έγινε…
Βασισμένη στο διήγημα του Haruki Murakami με τον τίτλο Barn Burning, η ιστορία διαθέτει ακόμα μια λογοτεχνική αναφορά: στον William Faulkner, ο οποίος επίσης έχει γράψει ένα διήγημα με τον ίδιο τίτλο το 1939. Αυτή λογοτεχνική αναφορά αναδύεται προς στο τέλος της ταινίας .
 Ο σκηνοθέτης αφηγείται την ιστορία ως μια ιστορία ερωτικού τριγώνου. Υιοθετεί την οπτική του νεαρού άνδρα, ο οποίος σιγά –σιγά επιχειρεί να βγει από την απάθεια του. Τοποθετεί απέναντί του έναν άνδρα το άκρως αντίθετό του, ταξικά και συναισθηματικά: πλούσιο και εξωστρεφή, γοητευτικό και διεκδικητικό. Και αυτή η αντιπαράθεση υπογραμμίζει τα ελλείμματα του ήρωα και κυρίως την παθητικότητά του. Στο ενδιάμεσο των ανδρών, η νεαρή γυναίκα, προκλητική –όχι με την σημασία του συρμού- η νεαρή γυναίκα πυροδοτεί, σε συναισθηματικό και μάλλον υπαρξιακό επίπεδο, τους δύο άνδρες, αλλά κυρίως τον ήρωα: τόσο με την παρουσία του, όσο και με την απουσία του.
 "Για μένα, ο κόσμος είναι ένα μυστήριο": ο ήρωας μοιάζει να είναι χαμένος καθώς προσπαθεί να κατανοήσει τη νεαρή γυναίκα, αλλά και στη συνέχεια, καθώς αναζητά λύση στο μυστήριο της εξαφάνισης. Κανένα πάθος, καμία ένταση στο μεγαλύτερο μέρος της αφήγησης. Μια στιγμή μόνο μαγική, με την ηρωίδα να χορεύει γυμνόστηθη, υπό το χλωμό φως του ηλιοβασιλέματος, σχεδόν πάνω στη συνοριακή γραμμή Βόρειας –Νότιας Κορέας: υπόμνηση μιας ζωής μαγικής που ο ήρωας δεν ζει. Η αφήγηση μοιάζει να κυλά, όπως ο νεαρός ήρωας, χωρίς κορυφώσεις, με υπόγειες μεταβολές και αδιόρατες διεργασίες στη ψυχή του .
Μέχρι την ξαφνική έκρηξή της: ως μια φωτιά που σιγοκαίει και ξαφνικά ο άνεμος την φουντώνει, ο ήρωας θα οδηγηθεί στην πυράκτωση της ψυχής και εντέλει στην κάθαρση…

Δημήτρης Μπάμπας