της Zheng Lu Xinyuan

«Δεν υπάρχει κεντρικός χαρακτήρας» . Ένας διάλογος της σκηνοθέτιδος με τη φίλη της με σχετικά με μια ταινία που θέλει να γυρίσει ταινία. Ένα οικογενειακό τραπέζι στην Κίνα. Εικόνες της πανδημίας και των lockdown σε μια ευρωπαϊκή πόλη. Δύο γυναίκες γυμνές…
Μια προσωπική καταγραφή της ζωής εν καιρώ πανδημίας, μια περιπλάνηση σε τόνους εξομολογητικούς στο παρόν και το (οικογενειακό) παρελθόν, αυτό το αυτοβιογραφικό ντοκιμαντέρ από την Κίνα, είναι παράλληλα και μια ταινία για τη σχέση της προσωπικής ζωής με όσα την καθορίζουν: οικογένεια και σεξουαλικότητα.
Ασπρόμαυρες εικόνες –θραύσματα, ψηφίδες μιας προσωπικής και οικογενειακής ζωής σήμερα. Στιγμιότυπα της ζωής στο Γκρατζ και τη Βιέννη. Εικόνες από Google Map και από οθόνες κινητών. Ένα ταξίδι από την Ευρώπη στην Κίνα. Τα αεροδρόμια. Το ξενοδοχείο καραντίνας. Ένα ταξίδι που έγινε στο παρελθόν στην Μιανμάρ, με όλη την οικογένεια, για να τιμήσουν τη μνήμη του προ-πάππου μετανάστη. Περιπλάνηση στη χώρα αναζητώντας τα ίχνη της ζωής του. Η πόλη Χάνγκ-τζοου στην Κίνα. Η γιαγιά. Η ταραγμένη σχέση με τον απόντα πατέρα. 4 νεαροί κινέζοι μετανάστες στην Ευρώπη κάνουν εξάσκηση στα αγγλικά διαβάζοντας προσωπικές ιστορίες. Οι φωτοβολίδες μιας κινέζικης πρωτοχρονιάς. Οι αντικυβερνητικές διαδηλώσεις στην Μιανμάρ σήμερα…
Σ’ αυτή την προσωπική καταγραφή το κέντρο βάρους συνεχώς μετατοπίζεται: από το οικογενειακό παρελθόν, στην προσωπική (και όχι μόνο ) ζωή της σκηνοθέτιδος σήμερα. Ωστόσο, υπάρχει ένας κεντρικός πυρήνας και αυτός δεν είναι παρά τα συναισθήματα που η σκηνοθέτις βιώνει.
Παράλληλα, πίσω από αυτές τις εικόνες, κυρίως στο μέρος που διαδραματίζεται στη Βιρμανία, μπορεί κάποιος να διακρίνει τα στοιχεία μιας κομφουκιανής παράδοσης (η λατρεία των προγόνων) και το πώς αυτή καθορίζει τις ζωές. Όπως το σώμα της ηρωίδας- σκηνοθέτιδος καλείται να προσαρμοστεί σ’ έναν καινούριο τόπο μετά από ένα ταξίδι (Jet Lag), έτσι και το συναισθηματικό της σύμπαν καλείται να προσαρμοστεί όταν αποχωρίζεται την κομφουκιανή παράδοση και εισέρχεται στον μικρόκοσμο των προσωπικών της σχέσεων.
Η κομφουκιανή παράδοση, ο σύγχρονος κόσμος, η πραγματικότητα των lockdown, η προσωπική ζωή: Η αντανάκλαση και η διάθλαση, η διάχυση, η διάλυση, η σύμμειξη των προσωπικών συναισθημάτων…

Δημήτρης Μπάμπας