(The Novelist's Film)
του Hong Sangsoo
(η κριτική του Δημήτρη Μπάμπα)

Ένα μικρό βιβλιοπωλείο κάπου στα προάστια της Σεούλ. Μια επισκέπτις παλιά γνώριμη με την ιδιοκτήτρια. Η επισκέπτις διάσημη και πετυχημένη μυθιστοριογράφος (την υποδύεται η εξαιρετική Lee Hye-young ηθοποιός στην προηγούμενη του σκηνοθέτη In Front of Your Face, 2021). Η ιδιοκτήτρια με λογοτεχνικές φιλοδοξίες που δεν εκπληρώθηκαν. Η περιήγηση της μυθιστοριογράφου σ’ ένα πάρκο. Η συνάντησή της μ’ ένα διάσημο σκηνοθέτη (τον υποδύεται ο σταθερός συνεργάτης του Hong, Kwon Hae-hyo), αλλά και μ’ ένα νεαρό φέρελπι. Και λίγο αργότερα με μια επίσης διάσημη νεαρή ηθοποιό –σταρ που έχει αποσυρθεί (στο ρόλο η σύζυγος του σκηνοθέτη Kim Min-hee ). “Μάλλον έχασα τη δύναμη να γράφω”. Συζητήσεις και διάλογοι…
Γυρισμένη σε ασπρόμαυρο φιλμ (όπως εξάλλου και πολλές άλλες του), αυτή η ταινία του κορεάτη δημιουργού διαθέτει όλα τα τυπικά χαρακτηριστικά του σκηνοθετικού του ύφους. Στατικά πλάνα που καταγράφουν κάποιες φορές μεγάλης διαρκείας συζητήσεις, περιορισμός της δράσης σ’ έναν τόπο –εδώ είναι μια συνοικία στα προάστια της Σεούλ-, ο διάλογος ως κυρίαρχος μηχανισμός που προωθεί τη δράση, ένα υποδόριο χιούμορ, και φυσικά ο αυτοσαρκασμός, που όπως και σ’ άλλες ταινίες έτσι και εδώ αντανακλάται στον χαρακτήρα του σκηνοθέτη. Η λεπτεπίλεπτη ύφανση της δραματικής πλοκής, η στυλιστική του απλότητα και –την οποία πολλοί συνδέουν με το έργο του Éric Rohmer – το κωμικό των ηθών και το σαρκαστικό βλέμμα στο κλειστό σύμπαν των διανοουμένων χαρακτήρων –που κάποιοι άλλοι συνδέουν με τον Woody Allen- είναι συχνά παραπλανητικοί περισπασμοί, που θολώνουν το βλέμμα του θεατή. Το θέμα της ταινίας, που υπάρχει πάντα μπροστά στο βλέμμα του θεατή, αναδύεται σιγά – σιγά, για να έρθει στο πρώτο πλάνο μόνο στην τελευταία εξαιρετική σκηνή της ταινίας. Εδώ σ’ αυτήν την ταινία είναι η δημιουργία και οι αδιόρατες διαδικασίες της, οι δολιχοδρομίες και οι άσκοπες περιπλανήσεις της μέχρι να λάβει «σάρκα και οστά».
Ωστόσο, η τελευταία σκηνή αποκαλύπτει και έναν άλλο λόγο ύπαρξης της ταινίας: το μοναδικό έγχρωμο πλάνο της ταινίας, το πλάνο με την Kim Min-hee, μοιάζει σαν μια φωτογραφία που μόνο ένας ερωτευμένος μπορεί να τραβήξει για το ερωτικό αντικείμενο του πόθου του -ξεχειλίζει από τη λάμψη και τη ομορφιά της νεαρής ηθοποιού. Όμως είναι η «ομορφιά και λάμψη» όπως την καταγράφει το ανδρικό βλέμμα ενός σκηνοθέτη, στην περίπτωση μας του φέρελπι νεαρού σκηνοθέτη της ιστορίας. Ή μάλλον καλύτερα του ίδιου του Hong Sangsoo…