του Kinji Fukasaku
Ιαπωνία, Ιούλιος 1945. Ο Β' Παγκόσμιος πόλεμος τελειώνει. Μαθητές έχουν επιστρατευτεί και δουλεύουν σε μια βιομηχανία πυρομαχικών. Δέχονται πυρά πυροβολικού. Έντρομοι προσπαθούν να προστατευτούν. Καλύπτονται κάτω από τα σώματα των συμμαθητών τους. Οι επιζώντες μαζεύουν διαμελισμένα πτώματα. "Καθώς μάζευα τα διασκορπισμένα χέρια και πόδια ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι οτιδήποτε μάθαινα στο σχολείο σχετικά με το πόλεμο ήταν ψέματα. Δεν έπρεπε να εμπιστευόμαστε τους ενήλικες", δηλώνει αργότερα ένας μαθητής.
Ιαπωνία, 2001. Ο Kinji Fukasaku είναι σκηνοθέτης ταινιών yakuza. Το Battles Without Honor and Humanity (1973) υπήρξε εισπρακτική και καλλιτεχνική επιτυχία: η χρήση φορητής κάμερας και cinemascope ανανέωσε το είδος. Το έργό του εκτιμάται μεταξύ άλλων και από τους John Woo και Quentin Tarantino.
Είναι ένας από τους μαθητές που επέζησαν της επίθεσης. "Κάνοντας αυτή την ταινία θυμήθηκα το δικό μου πεδίο μάχης, στην εφηβεία μου": η 60η του, το Battle Royale, αντανακλά την σκληρή εμπειρία του πολέμου.
Ταινία που προκάλεσε αμηχανία με την ωμότητα και τον κυνισμό την, το Battle Royale ανήκει σ' ένα είδος ταινιών που περιγράφουν ένα μέλλον δυσοίωνο και ερεβώδες. Οι ομοιότητες με το A Clockwork Orange του Stalnley Kubrick δεν βρίσκονται τόσο στην αφήγηση όσο στο βαθύτερο πυρήνα της δραματικής πλοκής: ο μισανθρωπισμός αποτελεί το κυρίαρχο μοτίβο στην δραματική πλοκή.
Η αφήγηση διαδραματίζεται στο κοντινό μέλλον. Η ανεργία, η οικονομική κρίση και η αστάθεια χαρακτηρίζουν την κοινωνία του μέλλοντος. Μπροστά σ' αυτή τη κατάσταση η νεολαία έχει εξεγερθεί: το εκπαιδευτικό σύστημα βρίσκεται υπό κατάρρευση και η ανυπακοή χαρακτηρίζει την συμπεριφορά των μαθητών. Για να επιβάλλει την τάξη η εξουσία εφαρμόζει το νόμο Battle Royale. Σύμφωνα μ' αυτόν μια φορά τον χρόνο μία σχολική τάξη μεταφέρεται σ' ένα έρημο νήσι.
Κεντρικά πρόσωπα της αφήγησης είναι 42 μαθητές, οι οποίοι περιορισμένοι σ' ένα νησί καλούνται να συμμετέχουν σ' ένα "παιχνίδι": εφοδιασμένοι με όπλα πρέπει να αλληλοεξοντωθούν. Σύμφωνα με τον νόμο, μόνο ένας θα φύγει από το νησί: ο μοναδικός επιζών. Αυτός θα επιστρέψει πίσω ως νικητής και ως παράδειγμα για το που μπορεί να οδηγήσει η εγκληματική συμπεριφορά.
Βρισκόμαστε στο κοντινό μέλλον, η Ιαπωνία βρίσκεται σε κρίση, η νεανική εγκληματικότητα σε άνοδο και αυτός είναι ένας τρόπος για να τιμωρηθεί η "απείθαρχη νεολαία".
Στον ρόλο του καθηγητή που επιβλέπει το "παιχνίδι" ο γνωστός σκηνοθέτης Takeshi Kitano.
Η ταινία μοιάζει ως μια βίαιη παραλλαγή τηλεπαιχνιδιών τύπου Big Brother. Έγκλειστοι στο περιορισμένο χώρο ενός νησιού οι παίκτες καλούνται να επιβιώσουν με κάθε μέσο. Η σκηνοθεσία εμμένει στις σκηνές των συγκρούσεων- μονομαχιών μεταξύ των μαθητών. Παράλληλα όμως υπογραμμίζει πώς οι δεσμοί φιλίας και αλληλεγγύης που χαρακτηρίζουν τους μαθητές μιας τάξης, σιγά -σιγά καταρρέουν μπροστά στο φάσμα του επερχόμενου θανάτου. Η καχυποψία και το ένοχο παρελθόν έρχεται στην επιφάνεια και προκαλεί τον θάνατο. Όμως αυτοί που στο τέλος θα επιβιώσουν είναι αυτοί που δεν θα αποδεχτούν το παιχνίδι.